نباید روابط کاری و مالی خارج از کنگره برقرار شود

سلام دوستان ابراهیم هستم مسافر سیگار. خداوند را شکر می‌کنم که بار دیگر این فرصت را به من عطا کرد تا بر روی این صندلی بنشینم و آموزش ببینم تا بتوانم خدمت کنم.

در هنگام مطالعه جزوه «راهنما و رهجو»، در ابتدای این جزوه، آقای مهندس چنین بیان می‌کنند: «هر کسی که ترک اعتیاد کرده است، لزوماً نمی‌تواند راهنمای اعتیاد باشد. اما من غلام آن معتاد آشفته‌ای هستم که با ورود به کنگره و با کیمیاگری، گوهر وجود خود را به فردی تبدیل می‌کند که در جایگاه کمک‌راهنما یا راهنما قرار می‌گیرد و در حقیقت به مقام ابدال می‌رسد. او به سبب مقام والای انسانی و پیوند عشقی که با قدرت مطلق، بدون هیچ چشم‌داشت مادی، به سایر معتادان آشفته کمک می‌کند، آنان را با راهنمایی‌های خود از ظلمت و تاریکی خارج ساخته و به سوی نور هدایت می‌کند.»

خارج کردن یا هدایت آن معتاد آشفته از تاریکی، خود مانند یک گردباد عمل می‌کند. چگونه؟ در نتیجه، کمک‌راهنما یا راهنما الگویی آموزشی است که خود نیز همانند آن معتاد آشفته، تاریکی‌ها را تجربه کرده و دیده است، اما با تزکیه نفس، به جایگاهی رسیده است که می‌تواند بدون نقص عمل کند. هر فردی که در جایگاه راهنمایی قرار می‌گیرد، باید تا حد امکان بدون نقص عمل کند و این امر، تابع رعایت و اجرای حرمت‌ها و قوانین کنگره است.

سؤال آقای مهندس این است: چگونه راهنما می‌تواند بدون نقص عمل کند؟

پاسخ این است که باید ارزش و جایگاه خود را محترم شمرده، شکرگزار خداوند باشد و از اصول و قوانین کنگره ۶۰ پیروی کند. این رفتار موجب می‌شود رهجویان نیز از او الگو گرفته و قوانین و حرمت‌های کنگره را رعایت و اجرا کنند.

تکلیف راهنما و رهجو این است که عشق، تحمل و ایمان را سرلوحه کار خود قرار دهند تا به مرکز گردباد هدایت شوند. در غیر این صورت، در دایره دوم یا سوم شکسته شده و مانند زباله به بیرون پرتاب می‌شوند.

نتیجه آن است که اگر من قوانین و حرمت‌های کنگره را رعایت و اجرا کنم، در مرکز گردباد قرار گرفته و به سوی تعالی حرکت خواهم کرد و از تاریکی‌ها فاصله می‌گیرم. اما اگر برعکس عمل کنم و قوانین و حرمت‌ها را رعایت نکنم، به دایره دوم یا سوم پرتاب می‌شوم و به قعر تاریکی سقوط خواهم کرد.

نباید کسی را سرزنش کرد، زیرا این کار موجب خروج از این دایره می‌شود. قدیمی‌ها گفته‌اند: «کسی را منع نکن تا خودت گرفتار نشوی.» موضوعاتی مانند پول دادن و گرفتن، رفت‌وآمد، یا رد و بدل کردن شماره تلفن، همگی پس از حرمت و قوانین مطرح می‌شوند. در بخش دوم این دستور جلسه نیز تأکید شده است که نباید روابط کاری و مالی خارج از کنگره برقرار شود. اگر فردی با دیگری معامله یا شراکت کند و مشکلی پیش آید، این موضوع به نام کنگره تمام می‌شود و هر دو نفر از کنگره خارج خواهند شد. این وعده خداوند است و آنچه گفته می‌شود، از خود ساخته نشده است. خداوند فرموده است: اگر در صراط مستقیم باشید، موفق خواهید شد و اگر نباشید، از مسیر خارج خواهید شد. در این مسیر یا در بهشت هستی یا در جهنم؛ اگر اجرای قوانین و حرمت‌های کنگره را مهم بشمارید، در بهشت خواهید بود و هیچ‌کس نمی‌تواند تو را مورد آزار قرار دهد. اما اگر این قوانین را رعایت نکنید، از مسیر خارج می‌شود، از جمع جدا خواهید شد و از مسیر منحرف می‌شوید.

این موضوع برای همه افراد کنگره، از راهنما تا مرزبان و حتی تازه‌واردان صدق می‌کند. به همین دلیل تأکید می‌شود که مشاوره تازه‌واردین را افراد غیرمسئول انجام ندهند تا مبادا با یک کلمه یا دیدگاه نادرست، موجب انحراف آن‌ها شوند؛ چرا که در این صورت، خود فرد نیز منحرف خواهد شد و آنچه داده است، بازخواهد گرفت.

آقا اکبر نیز مثالی زیبا بیان می‌کند: سال‌ها پیش فرزندم برای من دستکش خرید که هر دو برای دست چپ بود. به او گفتم اشکالی ندارد. سال‌ها بعد، زمانی که برای پدرم کفش خریدم، ناخواسته هر دو کفش برای پای چپ بود. این مثال نشان می‌دهد که هر عملی بازتاب خود را خواهد داشت.

در کنگره ۶۰، این اصل به وضوح دیده می‌شود: اگر حرمت و قوانین کنگره را رعایت کنید، به راه راست هدایت می‌شوید؛ اما اگر این اصول را نادیده بگیرید، سرانجام گم و گور خواهید شد، به گونه‌ای که حتی خود نیز متوجه نخواهید شد چگونه و از کجا آسیب دیده‌اید. این عین عدالت است و در کنگره ۶۰، عدالت به همین معناست است. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید سپاسگزارم. 

تایپ: مسافر بهنام لژیون هفتم، مسافر جواد لژیون سوم 
ویرایش و ارسال: مسافر طاها لژیون دوم