حرمت کنگره60، چرا رابطه مالی و خانوادگی در کنگره60 ممنوع است؟

همسفر فاطمه تقی‌زاده

ما انسان‌ها در زندگیمان شاید دچار فراز و نشیب‌های زیادی شده باشیم. وقتی در زندگی به سختی‌ها و مشکلات برخورد می‌کردیم با دروغ گفتن، خودمان را از بار مسئولیتی که داشتیم قانع می‌کردیم؛ ولی با ورود به کنگره یاد گرفتیم که صادق و درستکار باشیم و بتوانیم خودمان را تغییر بدهیم.
ما از کنگره60 اول از همه نظم را یاد گرفته‌ایم که درست و به‌موقع، راس ساعت حاضر باشیم. در لژیون، بدون حاشیه به صحبت‌های راهنمای عزیزمان گوش بدهیم و حرمت‌ها و قوانین را رعایت کنیم.
راهنمایان کنگره60 چراغ راه هدایت هستند و راه درست زندگی‌کردن را به ما آموزش می‌دهند و ما باید قدردان زحمات آن‌ها باشیم.
و در آخر از جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و راهنمای بسیار خوبم خانم پریسا کمال تشکر را دارم.

همسفر اکرم
خداوند را شاکر هستم که برای هر چیزی حریمی قرار داده است. حرمت‌ها، قوانینی هستند که براساس علم و تجربه به وجود آمده‌اند، حرمت کنگره60 هم نشات گرفته ازتجربیات جناب آقای مهندس دژاکام می‌باشد.
حرمت کلمه‌ای است که بیان‌کننده حریم ومرزها است و در ابتدا و انتهای هر جلسه توسط نگهبان جلسه قرائت می‌شود و منِ رهجو موظف هستم نکات آن راکامل رعایت کنم؛ چون درقبال کسانی که درکنگره تحت آموزش و درمان هستند، مسئول هستم. زمانی که من خطا یا اشتباهی به عمد و یا سهو انجام می‌دهم، ممکن است درمورد آموزش و درمان افراد حاضر درکنگره اختلال صورت بگیرد. من باید حریم کنگره را رعایت کنم تا به درمان کامل برسم.
حرمت فقط این نیست که من فرمانبردارباشم، حرمت یعنی همان تابلویی که روبه‌روی ماست و نوشته عدالت، معرفت، عمل سالم. زمانی که این سه ضلع به موازات یکدیگر رشد کنند؛ یعنی حرمت را حفظ کرده‌ایم، درغیراین صورت حرمتی برای کنگره و یا افرادی که در آن هستند قائل نشده ایم. درواقع این حرمت‌ها هستند که پایه و اساس سازمان‌ها و مجموعه‌ها را به وجود می‌آورند و از هرج و مرج جلوگیری می‌کنند.

همسفر سعیده

یکی از قوانین و حرمت‌های  کنگره ۶۰ غیبت کردن می‌باشد. من در کنگره یاد گرفتم که پشت سر کسی غیبت نکنم؛ چون اگر آن فرد متوجه شود ناراحت می‌شود.
غیبت‌کردن باعث به هم‌ریختن فضای اَمن و آرام کنگره می‌شود، من یاد گرفتم که غیبت‌کردن درواقع مثل ناخالصی است و جلوی رشد و آموزش فرد را می‌گیرد؛ چون وقتی غیبت می‎‌‌کنم نه تنها به آن شخص، بلکه به خودم هم آسیب می‌رسانم.
تشبیه قرآن این است که غیبت‌کردن، مثلِ خوردن گوشتِ برادر مرده است؛ یعنی کار زشت، ضد اخلاقی و غیرانسانی. یا اینکه غیبت‌کردن مثل ریختن آشغال در محیطی پاک است. این به آن معناست که درکنگره ۶۰ باید همه چیز تمیز و مرتب و در فضای آموزشی و انسانی باشیم؛ ولی اگر غیبت کنیم مثل این است که آشغال وارد این فضا کرده‌ایم که هم به خودمان و هم به محیط کنگره آسیب می‌رسانیم. پس در نتیجه غیبت، روح و روان انسان را آلوده می‌کند.
هیچ‌کس درکنگره ۶۰ اجازه ندارد کسی را قضاوت یا سرزنش کند؛ چون همه افراد در این‌جا برای یادگیری واصلاح خود هستند. وقتی کسی در کنگره اشتباهی انجام می‌دهد حق این را ندارم که او را سرزنش یا تحقیرش کنم؛ چون وظیفه من، کمک کردن است نه سرزنش کردن.
جناب مهندس می‌گویند؛ کسی که زمین خورد، باید دستش را بگیریم و بلندش کنیم. سرزنش باعث شرمندگی و خجالت و دورشدن فرد از مسیر درمان می‌شود. محیط کنگره باید امن، پاک و حمایتگر باشد. به گفته جناب مهندس ما نیامده‌ایم این‌جا که یکدیگر را محاکمه کنیم ما آمده‌ایم که همدیگر را نجات بدهیم.

تایپیست: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ایران