قبلاً هم گفته‌ام، مکان امن جایی است که تو با هر حالی وارد آن مکان شوی حالت دگرگون شود.

پنجمین جلسه از دوره چهل و یکم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی صالحی، به استادی راهنمای محترم مسافر عباس و نگهبانی مسافر جمشید و دبیری موقت مسافر یونس با دستور جلسه "حرمت کنگره60، چرا رابطه کاری و مالی و خانوادگی در کنگره ممنوع است؟" در روز شنبه هفتم تیر ‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را شکر می‌کنم که دوباره توانستم در جمع شما باشم، احتمالا جلسه آخری است که در جمع شما عزیزان قرار دارم و به پایان دوره راهنمایی خودم رسیدم. از همه عزیزانی که کمک کردند تا من در کنگره رشد کنم و آموزش بگیرم سپاسگزارم، از عزیزانی که شاید، گاهی بخاطر جدیت زیاد از من آزرده خاطر شدند عذرخواهی می‌کنم؛ اما زندگی همین است و بالا و پایین بسیاری دارد. امیدوارم همه ما بتوانیم در کنگره بمانیم و درست خدمت کنیم و این حال خوش را به دیگران نیز انتقال بدهیم.
در مورد دستور جلسه باید بگویم، تمام دستور جلسات کنگره ۶۰ به گونه‌ای تجربه شده‌اند، این نیست که یک نفر بیاید و یک سری قوانین را بدون هیچ تجربه‌ای اتخاذ نماید. صد در صد تمام این روابط مالی و خانوادگی و کاری، در کنگره ۶۰ اتفاق افتاده و ضربه‌هایی از آن به افراد و کنگره ۶۰ وارد شده است و برای امنیت تمام ما، چنین دستور جلسه‌ای گذاشته شده است.
حالا چرا باید این حرمت‌ها را رعایت نماییم؟ ما در کنگره 60 یکدیگر را دوست خطاب می‌کنیم، مثلاً می‌گوییم سلام دوستان من عباس هستم.... در زندگی صدمات و تخریب‌های که به انسان وارد می‌شود، بیشتر از طرف دوستان و آشنایان است، از اشخاصی که به آنها اعتماد کامل دارد و گاردش در مقابل آنها باز است، چون انسان در مقابل دشمنش آنقدر گاردش بسته است و حریمش را حفظ می‌کند که کمترین آسیب را از آنها می‌بیند.
آنقدر از این آسیب‌ها در کنگره ۶۰ زیاد بوده که می‌گویند در کنگره ۶۰ همسفر نباید با راهنما تماس بگیرد و با یکدیگر هیچگونه ارتباطی داشته باشند، نباید مسافران، راهنمایان و همسفران خارج از کنگره با یکدیگر هیچ گونه رابطه کاری و مالی داشته باشند.

اولین ضلع کنگره ۶۰ آگاهی است، این آگاهی ناب است و اگر به این آگاهی برسید و آن را انجام دهید در مدینه فاضله هستید، در درون خودت و دنیای بیرون در صلح هستید. این آگاهی در درون نفس من قرار می‌گیرد و زمانی که ناخالصی‌ها و ضدارزش‌ها بخواهند بیرون بیایند، آن خلوص را ندارند، برای همین یک سری حرمت‌ها در نظر گرفته شده است.
چهارچوب کنگره 60 بی‌نظیر است و کنگره مکان مقدسی و امنی است. قبلاً هم گفتم مکان امن جایی است که تو با هر حالی وارد آن مکان شوی حالت دگرگون شود، مکان امن برای یک نفر مسجد است، برای یک نفر کلیسا، برای یک نفر دیگر خرابات. همه ما این تجربه را داشته‌ایم که با حال و افکار خراب و پریشان وارد کنگره شدیم و این مکان حال مارا دگرگون کرده است، پس برای آنکه قداست این مکان را حفظ کنیم باید حریم دوستی خودمان را حفظ کنیم.
یک بار از یکی از دیده‌بان‌ها پرسیدم که ما خارج از کنگره 60 دوستی نداریم که با آن حرف مشترک داشته باشیم، آیا می‌توانیم با بعضی از راهنماها یا برادر لژیونی‌هایمان به مسافرت و تفریح و گردش برویم؟ ایشان فرمودند خیر، سری که درد نمی‌کند را چرا می‌خواهید دستمال ببندید.
در کنگره ۶۰ می‌گوییم این آتش ویرانگر را مهار کنیم، اگر شما به آتش زیاد نزدیک شوید می‌سوزید، اگر زیاد از آن دور باشید یخ می‌زنید و از نور آن نیز هیچ بهره‌ای نمی‌برید، اگر این حریم را با آتش حفظ نمائید در امنیت و آرامش کامل خواهید بود.
در جزئیات یک سری تفاوت‌ها است؛ مثلاً یک نفر با مصرف هروئین می‌آید و یک نفر دیگر با مصرف حشیش یا الکل یا هر مخدر دیگری، برای هر ماده‌ای یک پروتکل خاص داریم، اما کلیات آنها یکی‌است و آن روش دی اس تی است.
در انتهای سخنم نیز باید بگویم دو هفته پیش قرار بود برای رضای عزیز تولد بگیریم، اما به یک سری اتفاقات برخوردیم و کنگره ۶۰ برای دو هفته تعطیل شد. درست است که مراسم تولد نداریم، اما یک دقیقه هم در مورد رضای عزیز صحبت می‌کنم؛ چون شاید دیگر در کنگره نباشم. ازت ‌خواهم که راهنما شوی، لژیون بزنی و به نفوسی که منتظر هستند تا به لژیون تو بیایند و درمان شوند کمک کنی؛ تا به حال از هیچ کدام از رهجویانم نخواسته‌ام، اما این را از تو می‌خوام. چون رضا شخصی است که آن جدیت و ثابت قدمی را در سفر و لژیون داشت و به جایی رسیده بود که به رهجوها آداب و حرمت‌های کنگره 60 و لژیون را تذکر می‌داد.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، ممنونم.

تایپ، ویرایش و بارگزاری خبر: مسافر هادی لژیون نهم
مرزبان خبری: مسافر احمد
مرزبان کشیک: مسافر احمد
تیر ماه ۱۴۰۴                                       شعبه صالحی (تهرانپارس)