پذیرفتن مسئولیت؛ پذیرفتن قوانین زندگی

جلسه یکم از دوره چهل و یکم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی گیلان با استادی مسافر میثم، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر حجت با دستور جلسه  « وادی چهارم و تأثیر آن روی من »  روز پنجشنبه 5 تیر ۱۴۰۴ ساعت 17 آغاز‌‌ به ‌کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان میثم هستم یک مسافر. خداوند را شاکرم که توانستم این جایگاه را تجربه کرده و آموزش بگیرم. ابتدا از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان بسیار تشکر می‌کنم که چنین بستری را فراهم نمودند تا افرادی همانند بنده، ورود کرده و به درمان قطعی برسند. از راهنمای سفر اول خود آقای محمد و راهنمای تازه واردین خود آقای محمود سپاسگزارم و همچنین از راهنمای سفر دوم خود آقای پیمان که اجازه خدمت در این جایگاه را به بنده دادند، تشکر می‌کنم.

دستور جلسه این هفته در مورد وادی چهارم و تأثیر آن روی من می‌باشد. بنده قبل از ورود به کنگره 60 تجربه بسیاری برای خلاصی از بند مواد مخدر در NGO مختلف داشتم، اما هر بار با شکست‌های پی‌درپی مواجه می‌شدم و این شکست‌ها باعث شده بود که دیگر هیچ اعتقادی به حل شدن مسئله مواد مخدر خود نداشتم. تا اینکه به‌وسیله همسفرم که خواهرم بود مسیر کنگره 60 برایم نمایان شد و اذن ورود به کنگره نیز برای بنده صادر شد.

در ادامه با انجام فرامین و قانون‌های کنگره و بایدونبایدهایی که به بنده آموزش داده شد، متوجه شدم که بایستی به چه چیزهایی تفکر نمایم و این امر، چگونه و از کدام مسیر و به چه نحوی انجام داده شود. در وادی چهارم به این مسئله پرداخته می‌شود که بیشتر بار مسئولیت انسان بر عهده خودش است و مسبب مشکلاتی که با دستان خود برای خویشتن و اطرافیان به وجود آورده، خود انسان است و نبایستی تقصیر را بر گردن دیگران، اطرافیان و خداوند واگذار نمود.

این مشکلات حاصل بذرهایی است که خود در گذشته کاشته‌ایم و با دست خود آن‌ها را آبیاری نموده‌ایم. در ابتدای سفر اول همیشه خودم را سرزنش می‌کردم و می‌گفتم، اصلاً خداوند برای چه چیزی من را خلق کرده و بسیار ناامید بودم و همیشه دنبال گریزگاهی برای فرار از مسئولیت خود و شانه خالی کردن بودم. اما در کنگره 60 با استفاده از آموزش‌های کنگره و کمک‌های راهنمای خودم، خط و خطوط مسئولیت‌ها برایم روشن شد و توانستم مسئولیت‌هایی که بر عهده خودم بود را ذره‌ذره تشخیص داده و در عمل نمودن به آن‌ها کوشا باشم.

مشکلات و سختی‌ها و ضد ارزش‌ها برای همه وجود دارد و انسان بایستی برای مقابله با آن‌ها به خود متکی باشد و با تلاش و کوشش و قرار گرفتن در راه صراط مستقیم، بر آن‌ها غلبه کند تا در صلح، آرامش و آسایش قرار بگیرد. همان‌طور که جناب آقای مهندس دژاکام فرمودند، انسان نباید خودش را با دیگران مقایسه کند، بلکه بایستی خودش را با گذشته خود مقایسه کند.

این مسئله بسیار به بنده کمک کرد و مانند چراغ راهی برایم بود و در سفر اول به‌طور مداوم به عقب بر می‌گشتم و خودم را با یک ماه قبل مقایسه می‌کردم و تغییرات را در خودم بررسی می‌کردم.خداوند پس از خلق انسان به او قدرت اختیار را داده است و با دادن اختیار، او را بر سر یک دو راهی قرارداد تا خود انسان مسیر زندگی را برای خود ترسیم کند.

حال اگر انسان با اختیاری که دارد، مسئولیت‌پذیر باشد و در مسیر صراط مستقیم حرکت کرده و از تلاش و کوشش خود فروگذار نباشد، به صلح و آرامش خواهد رسید و در این هنگام راز و نیایش و دعای او هم قبول می‌شود و از او در مسیر حرکت زندگی در مسیر درست حمایت خواهند کرد. اما اگر با اختیاری که خداوند به او داده است، مسئولیت‌پذیر نباشد و از مسیر صراط مستقیم خارج گردد، این عمل باعث می‌شود که مسیر ضد ارزش‌ها به‌واسطه نیروهای منفی برای او فراهم شود و شخص در تاریکی فرو می‌رود.

تایپ: مسافر نعیم لژیون دوم
ویرایش: مسافر مهدی‌الف لژیون پنجم
عکس: مسافر بهنام لژیون دوم
ارسال مطلب: دستیار مرزبان خبری، مسافر حجت لژیون سوم
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان