نباید دیگران را مقصر بدانیم

پنجمین جلسه از دوره بیست و نهم، سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه مسافران، شعبه عطار نیشابوری در روزهای سه‌شنبه، با استادی: مسافر ناصر و نگهبانی: مسافر محمد و دبیری: مسافر علی؛ با دستور جلسه «وادی چهارم: در مسائل حیاتی؛ مسئولیت دادن به خداوند، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن» در تاریخ ۱۴۰۴/۴/۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا رو شاکر و سپاسگزارم در این جایگاه هستم و دارم خدمت می‌کنم. در مورد دستور جلسه، وادی چهارم، در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن، این وادی برای خودشناسی است. برای مسائل حیاتی خودمان، جایگاه و مسئولیت خودمان را تا حد امکان مشخص کنیم و بپذیریم. همه ما که در کنگره ۶۰ هستیم، در بعضی از مراحل زندگی دچار مشکل شدیم، ازجمله: درگیر اعتیاد به مواد مخدر شدیم یا در مسائل مالی به مشکل خوردیم. باید اول بپذیریم، مشکل یا اشتباه داشتیم باید قبول کنیم اشتباه خودمان را و برای برطرف کردن مشکل اقدام کنیم. چون خودمان باعث ایجاد مشکل شدیم، باید خودمان تلاش و کوشش برای برطرف کردنش در جهت صراط مستقیم بکنیم تا مشکل رو برطرف کنیم. به‌طور مثال: بعضی وقت‌ها از طرف اطرافیان، خانواده یا از القای خداوند در جهت صراط مستقیم کمک می‌شد، اما بازهم باید در آخر، کار اصلی رو خودمان انجام بدهیم. یا در درمان اعتیاد، اول باید خودمان خواسته باشیم و مسئولیت این کار رو خودمان بر عهد بگیریم. چون نه خانواده می‌تواند و نه حتی، بهترین راهنما هم باشد نمی‌تواند به شما کمک بکند. پس باید مسئولیت خودت را، خودت انجام بدهی.

نکته: اگر مسئولیتی داشتیم نتیجه نگرفتیم نباید دیگران را مقصر بدانیم. همه ما در قبال درمان اعتیاد، خودمان یک مسئولیتی داریم؛ و همچنین در قبال کنگره ۶۰ که راه درمان اعتیاد را به ما نشان داد، مسئولیت داریم. کنگره ۶۰ بهترین هدیه‌ای که به من داد رهایی از دام اعتیاد که بدون درد و خماری و ازکارافتادگی بود. چون خود من ۲ بار ترک سقوط آزاد داشتم یک‌بار ۳ روز تونستم خودم رو نگه‌دارم یک‌بار دیگر هم ۱۵ روز که تمام تعادل خودم رو ازدست‌داده بودم. نه خواب داشتم و نه خوراکی، چون راه و روش من اشتباه بود
پس من ناصر، در برابر این کار بزرگ و هدیه کنگره (رهایی از اعتیاد مواد مخدر) باید در برابر این هدیه یک مسئولیتی انجام بدم. خدمتگزار خوبی در کنگره باشم، مهم‌تر از همه با آموزش گرفتن در لژیون سردار عضو بشوم. یا قانون یازدهم (سبد پول) رو حمایت کنم، کنگره ۶۰ از هیچ نهاد دولتی حمایت نمی‌شود. فقط از طرف کمک داوطلبانه بچه‌های کنگره حمایت می‌شود؛ و هر شعبه در هر شهری توسط افراد همان شعبه باید ازنظر مالی حمایت و تأمین بشود. لژیون سردار، به من ناصر پس‌انداز کردن، قوی کردن پایه‌های مالی رو یاد داد. همه ما در برابر مسئولیتی یا عهد یا پیمانی که قبول کردیم باید وظیفه خودمان را انجام بدهیم. کسانی که مسئولیت و وظیفه خودشان را در قبال کنگره ۶۰ انجام دادند کمال تشکر و قدردانی دارم.
کلام آخر: از ما حرکت، از خداوند برکت

تایپ و نگارش: مسافر عباس لژیون دوازدهم
عکاس: مجتبی لژیون دوازدهم