سلام دوستان نگار هستم یک همسفر:
از خداوند مهربان برای یک بار دیگر قرار گرفتن در مسیر آموزش سپاسگزارم. وادی چهارم میگوید؛ در مسائل حیاتی به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. زمانیکه این وادی را از راهنمای عزیزم آموزش گرفتم متوجه شدم چهقدر روی این مسئله مشکل دارم، همیشه خداوند را واسطه قرار میدادم تا در تمام کارها به من کمک کند و فکر میکردم این بهخاطر ایمان و تقوای زیاد من نسبت به خداوند است. آموزشهای کنگره آرامآرام من را از خواب بیدار میکند و میتوانم بهخوبی تشخیص دهم که چه کارهایی را باید انجام دهم و از انجام چه کارهایی بپرهیزم که البته خوب میدانم رسیدن به دانایی زمان لازم خود را دارد. زمانی به کنگره آمدم ابتدا فکر میکردم فقط راهنما در قبال یک رهجو وظیفه دارد و باید به او کمک کند؛ اما به شکر خداوند ذرهذره با آموزشهایی که گرفتم متوجه شدم رهجو هم نسبت به راهنمایی که برای او از زمان خود میگذرد وظایفی دارد. خداوند برای ما طبیعت بکر و زیبا را آفرید و ما مسئولیت داریم که از آن به خوبی نگهداری کنیم؛ اما متاسفانه انسان موجود فراموشکاری است و گاهی خواسته یا ناخواسته به طبیعت آسیب میرساند.
من یک جملهای شنیده بودم که خداوند و نیروهای مافوق در خدمت انسان هستند؛ اما به دلیل اینکه آگاهی لازم از درک این جمله را نداشتم مدام خواستههایی از قدرت مطلق داشتم و انتظار داشتم که بدون چون و چرا خواسته من را اجابت کند؛ حتی گاهی ناراحت میشدم که چرا شخصی صدایم را نمیشنود؛ اما از آموزشهای کنگره یاد گرفتم، درست است که خداوند همیشه در خدمت انسان است؛ اما انسان هم مسئولیت دارد که در مسیر نیروهای الهی حرکت کند تا خواسته او اجابت شود؛ زیرا خداوند اختیار کامل به انسان عطا کرد و ما خودمان انتخاب میکنیم که کدام مسیر را برای تکامل خود انتخاب کنیم. من همیشه ادعا میکردم که به خداوند ایمان دارم و همیشه به او توکل میکنم؛ اما زمانی مشکلی برای من پیش میآمد ترس و نگرانی وجود من را فرا میگرفت؛ زمانی با راهنمای خود در مورد آن صحبت کردم متوجه شدم که ترس بهخاطر این است که من به خداوند توکل نمیکنم، فقط فکر میکردم و به زبان میآوردم که ایمان دارم؛ اما به گفتههای خود هم عمل نمیکردم بهخاطر همین مدام نگران بودم؛ زیرا هیچ شناختی از خود نداشتم؛ اما با آموزشهای کنگره و کمکهای راهنمای خود ذرهذره یاد گرفتم زمانی میتوانم خداوند را بشناسم، به او توکل کنم و هیچ نگرانی و دغدغه ای در زندگی نداشته باشم که خود را بشناسم که چه شخصی هستم، برای چه چیزی آمدم و هدف من از زندگی کردن چیست؟ جایگاهم را در هستی پیدا کنم و بدانم که تمام هستی با آن همه عظمت در درون من وجود داشته و من هیچ آگاهی نسبت به این موضوعات نداشتم و نمیدانستم که یک سلول در بدن انسان که به هیچ عنوان با هیچ دستگاهی قابل دیدن نیست، خود یک شهر بزرگ است. در آخر از خداوند تشکر میکنم که مرا در مسیر خود و در کنارم راهنمایی آموزش دیده قرارداد تا علم زیستن را به من آموزش دهد.
سلام دوستان سمانه هستم یک همسفر:
در مسائل حیاتی به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. وادی چهارم به من همسفر میآموزد که در مسائل حیاتی مسئولیت به عهده خود من است. زمانیکه از مسائل حیاتی صحبت میشود یعنی هر مسئلهای که به حیات ما مربوط میشود. مسائل و مشکلات جسمی و فیزیکی ما مانند از کار انداختن سیستمایکس و یا ورزش نکردن، مسائل کار و زندگی، مشکلات روزمره و مسئولیتهای ما همه در حیطه مسائل حیاتی است. اگر من به دلیل جهل و ناآگاهی از راه صراط مستقیم خارج شدم و مشکلاتی برای خود بهوجود آوردم؛ بنابراین تنها خود من مسئول اصلاح آنها هستم. خداوند به من اختیار کامل داده است؛ بنابراین باید با تفکر، تعقل و آموزشهای درست راه ارزشی را انتخاب کنم، مسئولیت کارهای خود را بپذیرم و حرکت کنم تا مشکلات من برطرف شود. خداوند را شاکرم که از این وادی یاد گرفتم که تنها خواستن، راز و نیاز کردن لزوما توانستن و رسیدن نیست، بلکه حرکت و تلاش نیاز است.
سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر:
وادی چهارم مرز بین مسئولیت ما و مسئولیت خداوند را مشخص میکند. خداوند مسئولیت خود را در قبال انسانها بهخوبی انجام داده و بابت آن بهای سنگینی پرداخته است و به انسان اختیار داده و مسئولیت کارها را به خود او سپرده است؛ اما گاهی اوقات انسانها از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی میکنند و از خداوند میخواهند که مشکلات آنها را حل کند؛ در صورتیکه انسان باید بپذیرد که خود مسئول بهوجود آمدن مشکلات است و نباید بار مسئولیت زندگی خود را بر دوش خداوند یا دیگران بیندازد. اگر انسان با قدرت اختیاری که خداوند به او داده است مسیر درست را انتخاب کند که به خودشناسی سپس به خداشناسی برسد و به قوانین الهی عمل کند. خداوند هم در این مسیر به او کمک میکند و انسان میتواند به بالاترین نقطه تکامل، صلح و آرامش برسد.
سلام دوستان شیوا هستم یک همسفر:
وادی چهارم میگوید: «در مسائل حیاتی به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن». در این وادی مسئولیتها مشخص شده و هر فرد مسئول کارهای خود است. انسان با قدرت اختیار و نیروی عقل خود میتواند بهترین راه را انتخاب کند و اگر در مسیر اشتباه قرار گرفت خود مسئول است و باید عواقب آن را بپذیرد. انسان تا زمانیکه خود را نشناسد مسئولیت کارهای خود را نمیپذیرد و آنها را به خداوند واگذار میکند، تمام مشکلات خود را به گردن دیگران میاندازد و همیشه از دیگران انتظار دارد، درصورتیکه مسبب تمام مشکلات خود فرد است؛ اما زمانیکه انسان خود را شناخت، میتواند به خداشناسی برسد و تغییرات مثبتی در زندگی خود ایجاد کند. فردی که مصرفکننده مواد مخدر است زمانیکه پذیرفت اشتباه از خود او است، مسئولیت کار خود را پذیرفت و توانست در مسیر درست حرکت کند میتواند به درمان و تعادل برسد و در این راه موفق میشود.
تایپ: جمعی از همسفران نمایندگی چرمهین
ویراستار: همسفر آزاده رهجوی راهنما همسفر مرضیه(لژیون اول) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چرمهین
- تعداد بازدید از این مطلب :
92