پذیرش مسئولیت‌های زندگی و رسیدن به دانایی

در مسائل حیاتی، به خداوند مسئولیت دادن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. اصولاً وادی‌ها مانند ستون‌هایی هستند که زیر‌بنای جهان‌بینی ما را می‌سازند، وادی‌ها قوانینی هستند که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در جهان ما حاکم‌اند، آن‌ها بر گرفته شده از تعالیم خداوند هستند و راه و روش درست زندگی کردن را به ما می‌آموزند. وادی‌های اول تا چهارم مبانی فکری ما را با اصلی‌ترین قوانین بازی زندگی، وفق داده و هماهنگ می‌کنند.  در واقع ما را آماده، حرکتی درست و اصولی برای درمان اعتیاد و در ادامه زندگی  می‌نمایند.  داشتن یک زندگی سالم و باآرامش در وادی اول، در پرتو تفکر کردن و درست فکر کردن را به ما یادآور می‌شود.

وادی دوم می‌گوید؛ هیچ مخلوقی بیهوده پا به حیات نگذاشته و هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم. دقیقاً زمانی که مقدمات حرکت را مهیا می‌کنیم و منتظر هستیم که دیگران به کمک ما بیایند، وادی سوم عنوان می‌دارد؛ که هیچ‌کس به اندازه خود انسان به فکر او نیست. به بیان دیگر، منتظر کمک دیگران نباشیم و خود وارد عمل شویم. در مسائل حیاتی، به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. وادی چهارم، مفهوم مسئولیت‌پذیری در مسائل حیاتی را بیان می‌کند. این وادی تأکید دارد که در مسائل مهم زندگی، نباید مسئولیت‌ها را به خداوند واگذار کرد، بلکه هر فرد باید مسئول اعمال و تصمیمات خود باشد.

این امر به معنای این است که خداوند قدرتی برای انتخاب و عمل به انسان داده و انسان باید با تکیه بر این قدرت و با تفکر و تلاش، در مسیر درست گام بردارد و در ادامه نتیجه تلاش خود را به خداوند واگذار نماید. در ضمن این وادی باعث می‌شود که فرد مسئولیت اشتباهات و مشکلات خود را بپذیرد و به جای فرار از آن‌ها، به دنبال راه حل باشد و با پذیرش مسئولیت، فرد به تدریج از نظر فکری و روحی رشد کرده و توانایی‌های خود را باور می‌کند. این وادی باعث می‌شود فرد از وابستگی به دیگران بیرون آمده و یا با بهانه‌های مختلف برای فرار از حل مشکلات خود، دست بردارد و به توانایی‌های خود تکیه کرده و وارد عمل شود.

وقتی فرد مسئولیت‌پذیر شده و به تدریج مشکلات خود را حل می‌کند، اعتماد به نفس او افزایش می‌یابد. این وادی موجبات شناخت بهتری از خداوند  و  تعیین حیطه مسئولیت‌های انسان و قدرت مطلق را به انسان یادآور می‌شود تا انسان بداند که خداوند یا قدرت مطلق به انسان قدرت انتخاب و عمل داده است. برای درمان اعتیاد، نه از طرف انسان‌ها و نه از طرف خداوند، مسئولیت درمان اعتیاد ما پذیرفته نمی‌شود، این مسئولیت فقط و فقط به دوش ما است. وقتی از مسائل حیاتی صحبت می‌شود، یعنی هر مسئله‌ای که به زندگی ما و حیات ما مربوط است، مسائل و مشکلات جسمی و فیزیکی مانند از کار انداختن سیستم ایکس و یا ورزش نکردن و بیمار شدن، مسائل کار و زندگی، مشکلات روزمره، مسئولیت‌های ما، همه و همه در حیطه مسائل حیاتی ما است.

اگر به دلیل جهل و نادانی و خارج شدن از صراط مستقیم، مصرف مواد مخدر و یا هرچیز دیگری، گرفتاری‌ها و مصائبی برای ما به وجود بیاورد،  مسئول حل آن خداوند نیست و این ما هستیم که مسئولیت اصلاح آن‌ها را بر عهده داریم . خداوند نعمت برخورداری از زندگی، بودن، حیات  و تمام امکانات آن‌ را در وجود ما نهاده است. خداوند بهای سنگین و انرژی زیادی را صرف ما کرده است و انسان با پررویی، این انرژی‌ها را به باتلاق می‌ریزد و نابود می‌کند و جالب این‌که طلب‌کار هم است و می‌خواهد که خداوند مشکلاتش را حل کند. به طور خلاصه، وادی چهارم در کنگره۶۰، با تأکید بر مسئولیت‌پذیری، فرد را به سمت رشد، استقلال و شناخت بهتر از خود و خداوند سوق می‌دهد.

نویسنده: همسفر بهناز رهجوی راهنما همسفر پریا(لژیون سوم)
رابط خبری لژیون سوم: همسفر فاطمه  رهجوی راهنما همسفر پریا(لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی