تا حرکت نکنیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد

سلام دوستان مریم هستم یک همسفر؛
از وادی چهارم آموختم که باید مسئولیت همه‌ی امور زندگیم را خودم بر عهده بگیرم؛ می‌توانم از دیگران در انجام این عمل کمک بگیرم اما نمی‌توانند برای من تصمیم بگیرند. با گرفتن آموزش و استفاده از تجربیات دیگران تصمیم نهایی را خودمان برای رفع مشکلاتمان می‌گیریم. نقشه حل آن را متصور می‌شویم و مسئولیت آن‌ها را به عهده می‌گیریم و به نحو احسنت آن‌ها را اجرا می‌کنیم و منتظر نتیجه می‌مانیم. یک خانه را در نظر بگیرید آن‌‌ چه درون خانه است صورپنهان آن است و نمای بیرونی آن صورآشکار آن به شمار می‌رود و نفس مانند صاحب خانه است‌ که بر هر دو تسلط  دارد و مسئولیت هر دو را بر عهده دارد. انسان در زندگی تلاش می‌کند به همه‌ی اهدافش برسد؛ اما انتهای همه اهداف رسیدن به خودی خود و از خود به شناخت خدای خود است. ما جزئی از وجود مطلق هستیم؛ پس نمی‌توانیم برای خود یک شخصیت و برای قدرت مطلق شخصیت دیگری خلق کنیم‌؛ وقتی ما از اوییم، و او از ماست. جدا کردن خودمان از قدرت مطلق انکار بندگی است. نفس اماره ما را از دیدن مخلوقات هستی باز می‌دارد. نفس‌لوامه مارا به خدمت به مخلوقات هستی و دوری از ضد ارزش‌ها تشویق می‌کند؛ اما نفس مطمئنه تمام هستی را می‌بیند به آن خدمت می‌کند و همیشه شکرگزار است.

سلام دوستان سمیه هستم یک همسفر؛
هر وقت بحث وادی‌ها پیش می‌آید من اول تیتر وادی‌ها را می‌خوانم و حالا نوبت وادی چهارم رسیده که می‌گوید: در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی؛ سلب مسئولیت از خویشتن‌؛ مهندس حسین‌دژاکام به‌گونه‌ای کلمات این تیترها را کنار هم قرار داده‌اند که وقتی تیتر را می‌خوانیم متوجه موضوع وادی می‌شویم و می‌فهمیم که خداوند تمام مسئولیت‌های خود را به نحو احسنت انجام داده است و با قدرت اختیار و تفکری که به انسان داده است باید راه مستقیم را از راه غیرمستقیم یا راه ضد ارزش‌ها تشخیص بدهد و من با خواندن و نوشتن وادی چهارم فهمیدم که خودم مسئول فکرها و تصمیم‌هایی که در زندگی می‌گیرم هستم و نباید کسی را مقصر بدانم و با کمک حس و عقل و تفکر درست به فرمان عقل نزدیک شوم.

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر؛
وادی چهارم می‌گوید در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی؛ سلب مسئولیت از خویش است‌. تا ما خودمان تلاش نکنیم خداوند هم کمکی به ما نخواهد کرد چون خداوند به هیچ وجه نخواسته که بندگانش به سمت تاریکی‌ها بروند و برحسب نیروهایی که در وجود انسان قرار داده گفته‌است که راه خودت را خودت انتخاب کن‌، تاریکی یا روشنایی، ولی شخص با جهل و نادانی خودش این راه را انتخاب نموده است و اکنون باید با شهامت مسئولیت این کار را بر عهده بگیرد و از این به بعد به سمت ارزش‌ها و صراط مستقیم حرکت کند و هر گاه شخصی خواست و تصمیم به حرکت کردن گرفت آن‌گاه خداوند هم کمکش می‌کند و با حرکت درست معجزه هم رخ می‌دهد و خداوند هم یاری می‌کند. امروز می خواهیم به این درک برسیم که تأثیر وادی چهارم بر ما این است که می‌توانیم از نفس‌اماره به نفس‌مطمئنه برسیم. همه ما اکثر مواقع کار ضدارزشی انجام می‌دادیم و به خدا می‌سپردیم، مثلاً در رانندگی با سرعت خیلی زیاد حرکت می‌کردیم اما می‌گفتیم خدایا به تو می‌سپاریم و فکر می‌کردیم از فضائل ماست، در صورتی که از رذائل ما بود؛ چون جایگاه خود را نمی‌شناختیم که این عمل از نفس‌اماره من نشأت می‌گیرد و فقط می‌خواستیم به خواسته خود برسیم و توقع داشتیم خداوند نتیجه خوبی برایمان رقم بزند.

سلام دوستان اعظم هستم یک همسفر؛
در مسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی؛ سلب مسئولیت از خویشتن، وادی چهارم با صراحت تمام می‌گوید که بایستی حرکت کنیم و تا حرکت نکنیم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد، فکر و تفکر به تنهایی حلال مشکلات نیست برای رسیدن به محصول و نتیجه و حل مشکلات بایستی حرکت نماییم حرکت است که تفکرات ما را کامل می‌نماید و ما را به مقصود می‌رساند خداوند به تنها موجودی که اختیار داد خود انسان است و با آن اختیاری که داریم برای زندگی خودمان تصمیم می‌گیریم و مسئولش هم خودمان هستیم ولی ما انسان‌ها در تمام سطوح زندگی عادت کردیم و کارمان این گونه است که توجیه بیاوریم و بار مسئولیت کار خودمان را بر دوش دیگران قرار بدهیم و آنجایی که دستمان از همه جا کوتاه می‌شود و همه را مقصر می‌دانیم من در کنگره‌۶۰ فهمیدم که مسئولیت کار خودم را به گردن کسی نیندازم و همیشه راه درست را در زندگی انتخاب کنم؛ پس ما باید در جهت صراط مستقیم قدم برداریم آنگاه به اندازه تلاش خودمان از خداوند یاری و کمک بخواهیم در غیر این صورت اگر مسئولیت را به دوش خداوند بیندازیم که بهشت و جهنم معنی پیدا نمی‌کند.

رابط خبری: همسفر سوزان رهجوی راهنما همسفر زهره(لژیون دوم)
تنظیم و ارسال: همسفر عفیفه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)دبیرسایت
همسفران نمایندگی بروجن