مسئولیت امری دوطرفه است

مشارکت همسفر مینا(ج):

وادی چهارم بیان می‌کند: "در مسائل حیاتی، مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویش" در این وادی می‌‌آموزیم همان‌گونه که پدر و مادر در قبال فرزندان خود مسئول‌ هستند، فرزندان نیز در برابر والدین مسئولیت دارند، به‌ این‌ ترتیب خداوند مسئولیت‌هایی دارد و ما نیز در برابر او مسئول هستیم، نمی‌توان مشکلات خود را به‌عهده دیگران  قرار‌ داده و منتظر یاری دیگران باشیم وجود این تفکر منفی در ذهن ما، جسم و روان ما را تخریب کرده و به سیستم درون ما آسیب وارد می‌کند. با ورود به تاریکی و مصرف مواد، نمی‌توان دیگران را مقصر دانست و برای آن‌ها خط و نشان مشخص نمود. طبق آموزش‌های این وادی، مسئولیت تمام اعمال و مشکلات خود را پذیرفته و با ورود به صراط مستقیم با یاری خداوند بار زندگی را خود را بر دوش می‌کشیم. من در ابتدا از دیگران انتظار کمک برای حل مشکلات خود را داشتم اما فراگرفتم که بایستی خود قدم برداشته و با عدم انتظار از دیگران برای حل مسائل خویش تلاش کنم. در نهایت با وجود ایمان قوی‌خداوند مسیر را برای ما گشوده و مورد حمایت نیروهای الهی قرار خواهیم گرفت.

مشارکت همسفر مریم:

به تصور من وادی‌ها مانند فانوس‌هایی در گذرگاه‌های مسیر زندگی‌ ما هستند که راه را برای ما روشن نموده و پیمودن مسیر را هموار می‌سازند. در وادی چهارم می‌آموزیم که مسئولیت امری دوطرفه بوده و دارای خط‌کشی‌‌ها یا حد و مرزهای مشخص است، هر فرد باید جایگاه و حدود مسئولیت اعمال خود را بشناسد و آن را به دیگری حتی قدرت‌مطلق واگذار نکند و باید دانست که بیشترین مسئولیت در زندگی بر عهده‌ خود ما است. برخی افراد با استفاده از این گریزگاه مسئولیت زندگی و اعمال خود را به عهده خداوند قرار می‌دهند، با قرار‌گیری در گوشه‌ای از خدا خواستار حل مشکلات‌ خود هستند، در‌ واقع خداوند و نیروهای‌مافوق فرمان‌بردار آن‌ها بوده و این افراد نعوذبالله خداوند را با غول چراغ جادو اشتباه می‌گیرند، خواسته‌هایی غیرمعقول دارند و با چهره‌ای حق‌به‌جانبب به‌گونه‌ای رفتار می‌نمایند که گویی منت‌گذار خدا نیز هستند در‌حالی‌که مسئولیت زندگی خود را به او سپرده‌اند، در اصل خداوند به انسان نیروی تفکر، تعقل و اختیار داده است تا به واسطه آن مسیر صحیح ارزش‌ها را برگزیند و با آموزش‌‌های لازم در آن مسیر تلاش نماید. نیروهای مافوق نیز در این مسیر ارزشمند او را یاری می‌کنند. انسان باید مسئولیت اعمال خود را در هر شرایطی پذیرفته و تمام سختی‌های این مسیر را با جان و دل تحمل کند.

مشارکت همسفر سمیرا:

وادی‌ها مانند نردبان ابزار دستیابی ما به جهان‌بینی هستند تا از پله‌های آن یکی‌یکی بالا رفته و مسیر صحیح زندگی کردن را بیاموزیم. در وادی اول آموختیم که بایستی تفکر کنیم وادی دوم برای ما بیان می‌کند که بیهوده آفریده نشده‌ و نباید ناامید باشیم،  در وادی سوم متوجه می‌شویم که هیچ‌ شخصی به اندازه‌ خود ما به فکر ما نیست. طبق آموزش‌های وادی چهارم مسئولیت کارهای خود را پذیرفته و آن را به خدا یا دیگران واگذار نکنیم در‌واقع همواره مسئولیت دو طرفه است همان‌گونه که ما در مقابل خداوند مسئول هستیم خداوند نیز نسبت به انسان مسئولیت دارد، من در مسائل زندگی‌ باید خود قدم برداشته و اگر به‌دلیل جهل و نادانی از صراط مستقیم خارج شده و مشکلاتی برای من به وجود آمد خود مسئول آن هستم. طبق این وادی خداوند ما را بر سر دو راهی قرار می‌دهد که یکی مسیر تقوا و دیگری فسق و فجور است و به ما توانایی و اختیار کامل داده تا مسیر را خود انتخاب کنیم؛ بنابراین ما مسئول زندگی خویش بوده و باید تمام مسئولیت عملکرد خود را بپذیریم هنگامیکه این پذیرش را از درون انجام دهیم، حس اقتدار و حس خودباوری و باور آن در ما شکل می‌گیرد که من از روبه‌رو شدن با مشکلات، ترس و اضطرابی نداشته با اعتماد و اعتقاد به خداوند در مسیر هدف و خواسته‌ خود قدم برمی‌دارم و او نیز  مرا در این مسیر همراهی می‌کند و موارد مورد نیاز را مهیا می‌سازد،‌ اگر ما وظیفه‌ خود را درست انجام دهیم و به‌ جای تنها رازونیاز تلاش کنیم، آن‌گاه می‌توانیم از خداوند انتظار یاری داشته باشیم که در این صورت، دیگر به دنبال مقصر هم نمی‌گردیم.

ویرایش: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون پنجم)
عکس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون یکم)
ارسال: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون بیست‌وسوم)
نمایندگی همسفران سلمان‌فارسی