جهان بینی، تغییر قالب درونی

جلسه دوازدهم از دوره پنجاه‌ و‌ نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، نمایندگی سمنان، با استادی مسافر نبی، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر محمد جعفر با دستورجلسه «وادی چهارم و تاثیر آن روی من» در روز یکشنبه 1 تیر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان نبی هستم یک مسافر. خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. از مهندس دژاکام و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم نمودند تا به رهایی و حال خوش برسم. از راهنمای خوبم تشکر می‌کنم و حال خوشم را مدیون ایشان هستم. در مورد دستور جلسه وادی چهارم بایستی بگویم که من همیشه سعی کردم مسئولیت‌های خود را به گردن اطرافیان و یا حتی خدا بیندازم.

بیشترین مسئولیت‌ها زمانی پیش می‌آید که ما دچار مشکلات می‌شویم، به‌عنوان مثال وقتی مریض می‌شویم وضو گرفته و مشغول عبادت و راز و نیاز با خداوند می‌شویم و می‌گوییم که خداوندا تو که بزرگ‌تری من را از این گرفتاری رها کن و این‌چنین است که عده‌ای دعا کردن را با امر و نهی اشتباه می‌گیرند و شب و روز به قدرت مطلق راهکار نشان می‌دهند، در صورتی که دعا و راز و نیاز برای روشن‌تر کردن مسیر است که شخص را برای رسیدن به هدف با نشانه‌هایی روبرو می‌کند که آن‌هم در حد القاء است. مواقعی که کسی رفتار اشتباه می‌کند از خداوند تقاضای بخشش می‌کند که در این باره آقای مهندس می‌گوید برای پذیرفتن مسئولیت بایستی ابتدا به آگاهی و دانایی رسید.

وقتی‌که با قبول مسئولیت و جهان‌بینی در راهی قدم بگذاریم تغییرات درونی را خودمان می‌فهمیم و تغییرات ظاهری را دیگران می‌بینند. به گونه‌ای که پس از رفع مشکل شخص منکر رفتارهای بی‌جا و ضد ارزشی خود می‌شود. جهان‌بینی این گونه است که در صور پنهان قالب فرد را دوباره از نوع می‌سازد، در صور آشکار هم باید به گونه‌ای نفسمان را تربیت کنیم که بتوانیم خواسته‌های نامعقول او را به معقول تبدیل کنیم. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم.

نگارش متن: مسافر علیرضا لژیون هشتم
عکاس: مسافر مجید لژیون یازدهم
ارسال مطلب: مسافر میلاد لژیون چهارم

مرزبان خبری: مسافر رامین