با گذر کردن از سه وادی در وادی اول فهمیدیم چگونه میتوان تفکر کرد، در وادی دوم ناامیدی و یأس را که یکی از بدترین عوامل بازدارنده به حساب میآمد، حل کردیم، در وادی سوم فهمیدیم، نباید منتظر کمک دیگران باشیم و به خود متکی شویم، در وادی چهارم وقتی متوجه شدیم، فقط خداوند میتواند به ما کمک کند، ناخودآگاه به سمت او میرویم و از او میخواهیم، همه مسئولیتهای ما را پذیرا باشد؛ باید بدانیم که این وادی به ما میگويد: در مسائل حیاتی مسئولیت به عهده خودمان است و خداوند در این مورد مسئولیتی ندارد، خداوند نعمتها و امانتهای زیادی را به ما داده است، ما هستیم که آنها را بیمصرف و بیهوده دور ریختهایم، طلبکار هستیم و میخواهیم خداوند مسائل ما را حل کند.
اگر ما این قانون را پذیرفتیم، با توان خودمان حرکت کردیم و مشکلات را با جان و دل پذیرا شدیم، آنوقت است که میتوانیم، برای خودمان کاری کنیم و وقتی ما این نیرو را به دست آورديم، آنوقت نوبت شعبدهبازی و معجزه عجیب هستی و خلقت میرسد، اگر سختیها را بپذیریم و شروع به حرکت کنیم، آنگاه خداوند و انسانهای دیگر به ما کمک خواهند کرد و آن روز ما مشمول و مجذوب رحمت خداوند میشویم و به ارتقا میرسیم، وقتی فرمانهای الهی انجام شوند و مشقها درست نوشته شود، رسیدن به سلسله جبال حتمی است، پس این وادی میخواهد ما را آگاه کند.
آنچه میتواند باعث بالندگی و رشد ما شود، همه را به خداوند میسپاریم؛ چون از پس حل کردن آنها برنمیآییم و مسئولیتپذیری را بلد نیستیم، مادر یا همسری که به خاطر اعتیاد فرزند یا همسر خود ناراحت است، آیا اولین وظیفهاش که مادری یا همسری است را درست ایفا کرده است؟ اعتیاد فرزند یا همسر نشان میدهد که ما وظایفمان را بلد نیستیم و بعد از دیگران گله و شکایت میکنیم، برای همسفر تازه وارد اولین کار این است که در جلسه شناخت اعتیاد شرکت کند تا آنجا یاد بگیرد، اولین و مهمترین مسئولیتش درمان خودش است، کسی که مسئولیتپذیر باشد با تمام وجود وظایف خود را میپذیرد و به دنبال این است که وظایفش را بیشتر بشناسد، نمیشود همیشه به یک شکل باشیم؛ باید بروز شویم؛ یعنی دائماً و هرلحظه متوجه باشیم، وظیفه ما چیست و در مورد هروظیفه چه نوع رفتاری داشته باشیم، وقتی الگوی صحیح و سالمی باشیم و وظایفمان را به درستی بشناسیم، واقعاً مسئولیتپذیر باشیم و به نحو احسن آن را انجام دهیم، آنجا است که این وادی را درست لمس کردهایم.
اگر وادی چهارم روی ما تأثیر بگذارد تا سال آینده یک کارنامه خیلی عالی داریم، حالمان خوب است، وظایفمان را به درستی انجام میدهيم، کاری به کار کسی نداریم، وظایف دیگران را به آنها گوشزد نمیکنیم، روی خطاها و اشتباهات خود تمرکز میکنیم؛ چون به دنبال خویش خویشتن میگردیم و مهمترین مسئولیت ما، مسئولیت تغییر نگاه و تغییر تفکر خودمان است.
از این مطلب میتوان نتیجه گرفت؛ باید هرروز آگاهی خود را نسبت به مسائلی که میخواهیم، حل کنیم، بالاتر بریم و این با آموزش گرفتن امکان پذیر است، خدا را شکر که بستری فراهم است تا هر هفته در مسیر آموزش باشیم و بتوانیم مسائل خود را حل کنیم، هرچه دوربین ما روی خودمان باشد بهتر خود و مسئولیتهای خودمان را میشناسیم، هروقت دوربین ما روی دیگری رفت به همان اندازه از خودمان غافل شده و منیت سراغ ما میآيد؛ پس بدون هیچ چشمداشتی و با حس و حال خوب وظایفمان را انجام دهیم و نتیجه را به خداوند بسپاریم، بدانیم ما فقط مسئول اعمال و رفتار و اندیشه خودمان هستیم، گاهی گفتههای ما بعضی افراد را به بدبختی و بعضیها را به خوشبختی میکشاند؛ پس باید مسئول حرفهای که میزنیم باشیم.
نویسنده: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون ۲)
ویراستاری و ارسال: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون ۹) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امامقلیخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
495