English Version
This Site Is Available In English

توهم فرمان‌بردار بودن خداوند

توهم فرمان‌بردار بودن خداوند

همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون بیستم)
تجربه‌ای از خودم و نگاهی شخصی به وادی چهارم را بیان می‌کنم؛ بارها در زندگی‌ لحظاتی را تجربه کرده‌ام که در برابر سختی‌ها اولین واکنشم این بود که دست به دعا بردارم و از خدا بخواهم مشکلم را حل کند اما اگر واقعیت را بخواهید، گاهی این دعاها به‌خاطر ایمان نبود، بلکه بیشتر به‌دلیل ترس و فرار بوده است؛ به‌نوعی دنبال یک راه می‌گشتم تا بار سنگین تصمیم‌گیری و عمل را از دوشم بردارم. یک‌ بار درگیر تصمیمی بسیار سخت شدم و مدام می‌گفتم که خدایا! هر چه صلاح است همان اتفاق بیفتد اما واقعیت این بود که خودم حتی حاضر نبودم به این فکر کنم که چه چیزی صلاح است؟ دنبال نشانه، اتفاقی از بیرون و ... بودم؛ تا اینکه با خودم رو‌ راست شدم و گفتم اگر قرار است خدا راهی در مقابل من بگذارد، باید اول خودم حرکت کنم؛ در نتیجه شروع کردم به جمع‌آوری اطلاعات، مشورت با دیگران و فکر کردن و جالب اینجا بود که هر قدمی برمی‌داشتم، نوعی از روشنایی را درون خود حس می‌کردم و آن زمان بود که کمک‌های الهی وارد عمل می‌شد. از آن روز به بعد شروع به بازنگری در نوع نگاهم به خدا کردم و فهمیدم خداوند شریک راه است و مسئول تمام نتایج در زندگی من نیست؛ او مسیر را باز می‌کند ولی راه رفتن بر عهده خودم است. دعا کردن خوب است اما باید پشت آن دعا، عمل باشد. باید خودم را تغییر دهم تا دنیا نیز با من راه بیاید. همان‌‌طور که در قرآن آمده: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ.» یعنی خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه آنچه را در درون خودشان است، تغییر دهند. در اینکه خداوند قدرت مطلق است، تردیدی نیست اما این قدرت به انسان عقل، اراده و امکان انتخاب داده است. ما نمی‌توانیم اختیار را بپذیریم و از پیامدهای آن نیز شانه خالی کنیم. تجربه شخصی من نشان داده هر زمانی‌که مسئولیت تصمیماتم را پذیرفتم‌، مسیر برای رشد و تغییر باز شده و آرامش بیشتری را تجربه ‌کردم. از نظر من توکل واقعی زمانی شکل می‌گیرد که انسان تمام تلاش خود را انجام دهد و سپس نتایج را به خداوند واگذار کند؛ نه اینکه از ابتدا خودش را کنار بکشد و تمام بار زندگی را به خداوند بسپارد. بسیاری از ما بدون تلاش، خواستار حل مشکلاتمان توسط خداوند هستیم؛ این نگرش نادرست نه‌تنها ما را به هدفمان نمی‌رساند، بلکه باعث رکود، وابستگی و سرزنش دیگران نیز می‌شود. وقتی انسان بپذیرد که منشأ تمامی تغییرات در خودش است، دیگر منتظر معجزه‌ای از بیرون نخواهد بود؛ از توهم فرمان‌بردار بودن خداوند بیرون می‌آید و به جای تقاضاهای پی‌در‌پی، تلاش، آگاهی، نظم و حرکت را جایگزین می‌کند.

همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون بیستم)

در وادی اول تفکر را آموختم و دانستم که تمام مشکلات من در گذشته مربوط به عدم تفکر درست بوده است. وادی دوم به من یاد داد که هر موجودی برای هدف مشخصی قدم به هستی می‌گذارد؛ زمانی‌که با سختی‌ها روبه‌رو می‌شوم، ناامید نباشم و با آگاهی به این مطلب که با حرکت به‌ سوی ارزش‌ها می‌توانم از حمایت نیروی مطلق یا همان خداوند برخوردار شوم. وادی سوم به من آموخت که هیچ‌ شخصی به اندازه خودم نمی‌تواند به من فکر کند؛ در این وادی دریافتم که خود کرده را تدبیر است و من می‌توانم با تفکر و تدبیر برای حل مشکلات زندگی خود اقدام نمایم و ناامید نباشم زیرا ناامیدی مثل موریانه‌ای تمام وجود من را خواهد خورد و من را نابود خواهد کرد. من باید بدانم که سختی‌ها همیشه بوده، هست و خواهد بود؛ در نتیجه باید با تفکر صحیح، ایمان به نیروی مطلق و اعتماد به خود در مسیر ارزش‌ها قدم بگذارم. برای پیدا کردن راه درست زندگی، می‌توانم از نظر دیگران استفاده کنم ولی تصمیم نهایی با خود من است تا در نهایت بتوانم اعتماد‌ به‌ نفس خودم را تقویت کنم. وادی چهارم به من می‌آموزد باید مرز مسئولیت خود و مسئولیت خداوند را بدانم. زمانی‌که من با مسئولیت خودم آشنا باشم، به این نتیجه می‌رسم که بدون حرکت من در مسیر ارزش‌ها حتی نیروی مافوق نیز به کمک من نمی‌آید. اگر من تمام مسائل زندگی خودم را به عهده خداوند بگذارم، نشان‌ دهنده این است که من مرز مسئولیت‌های خودم و مسئولیت نیروی مطلق را نشناخته‌ام و هنوز نتوانسته‌ام به دانایی لازم برسم. همه موجودات هستی در این جهان مسئولیتی دارند و باید به مسئولیت خود عمل کنند؛ پس هیچ‌ فردی مسئول زندگی من نیست و من باید خطوط مسیر زندگی خودم را مشخص کرده و به طرف ارزش‌ها حرکت کنم. در وادی چهارم نیز هدف از پذیرفتن مسئولیت، رسیدن به درجه بالای تکامل بوده که همان رسیدن به فرمان عقل و آرامش است؛ بنابراین در این وادی یاد گرفتم که تمام مشکلات من مربوط به نپذیرفتن مسائل حیاتی خود بوده است و تکیه بر نیروی مطلق، بدون هیچ‌گونه حرکت و تلاشی از طرف من، دور شدن از مسیر درست حرکت بوده است.

رابط خبری: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون بیستم)
ویرایش و ثبت: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شادآباد

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .