در کنگره۶۰ احیای نفس، صورت میگیرد که این کار به واسطه ابزار قدرتمندی همچون چهارده وادی امکانپذیر است.
با پشت سر گذاشتن سه وادی اول که تفکر ما را زنده، رشد و نمو میدهند، به وادی چهارم میرسیم.
این وادی از مسائل حیاتی، یعنی تمام موضوعات مادی و معنوی که باعث رشد و بالندگی انسان میشود، همچنین رسیدن به صلح درونی و آسایش، صحبت میگردد. در ادامه نیز از پذیرفتن یا نپذیرفتن مسئولیت توسط انسان سخن میگوید.
در این وادی ما آگاه میشویم که مشکلات میتوانند باعث پیشرفت و بالندگی ما شوند؛ اما چون راه حل آنها را نیاموختهایم، حل کردن آنها را به خداوند میسپاریم و برای خود گریزگاهی به وجود میآوریم.
کسی که مسئولیتپذیر باشد، با تمام وجود وظایف خود را میپذیرد و دائماً در پی این است که با در نظر گرفتن زمان مناسب، تک تک وظایف خود را شناخته و انجام دهد.
در کنگره به ما آموزش میدهند که ابتدا نسبت به وظایف و مشکلات خود پذیرش داشته باشیم و در ادامه با تلاش مستمر و کافی آنها را به نحو احسنت انجام دهیم.
انسان به دلیل اینکه قدرت مطلق و نیروهای مافوق را به خوبی نمیشناسد، گاهی انتظارات غیرمنطقی و غیرمعقول از آنها دارد؛ در صورتی که باید بداند، دستهای آسمانی فقط القا افکار را انجام میدهند؛ بنابراین مسئوليتها بر دوش خود اوست؛ چون با اختیار کاملی که به انسان داده شده، خود او باید از بین دو راهی تقوا و ارزشها یا پلیدی و ضدارزشها یکی را انتخاب نماید و قدم بردارد که البته هر کدام از این مسیرها علامتگذاری شده و پایان آن نیز مشخص است و قطعاً اگر من در مسیر ارزشها حرکت کنم، از فرامین خداوند پیروی نمایم، بار مسئولیت زندگی و اعمال خود را بپذیرم، آن وقت است که دعا، راز و نیاز من به طور مطلوب مؤثر میشود و حتماً خداوند به وسیله نیروهایش به من یاری میرساند؛ چراکه این وعده او است.
هر روز چیزی برای آموزش و آگاهی وجود دارد، این بسته به خود شخص است که چگونه و تا چه اندازه از این آموزشها استفاده نماید و برای شناخت قدرت مطلق، از دروازه خود عبور کرده تا بتواند، تغییرات بزرگی در جهت مثبت، در زندگی خود ایجاد کند.
انسان همیشه محکوم به آموزش است و با تزکیه، پالایش، کسب دانایی و ارتقاء آن به دانایی مؤثر، میتواند خود را به جایگاهی برساند که از جایگاه فرشتگان نیز بالاتر باشد و آن جایگاه چیزی جز نفس مطمئنه نیست. به طوری که قدرت مطلق چنین شخصی را به بهشت خاص خودش دعوت مینماید.
اگر زندگی امروز ما آنگونه که میخواهیم نیست، حاصل طرز فکر و بذرهای کاشته شده دیروز است؛ ولی با پذیرش و انجام مسئولیتها با تمام قدرت و تلاش، در نهایت نیز با واگذاری سرانجام کار به خداوند میتوانیم، زندگی زیباتری برای خود نقاشی کنیم و بدانیم که قدرت مطلق از رگ گردن به ما نزدیکتر است.
در آخر این وادی به من آموزش میدهد که اگر توقع خود را از اطرافیان و حتی خداوند کم و به صفر نزدیک کنم و مسئولیت پذیر باشم، حتماً میتوانم با نزدیک شدن به فرمان عقل، مشکلاتم را حل کنم و از زندگی نرمال، با کیفیت و سرشار از آرامش برخوردار گردم.
منبع: کتاب عشق(چهارده وادی)
نویسنده: راهنما همسفر فرزانه (لژیون بیستم)
ویراستاری و ارسال: همسفر منصوره (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
220