همه چیز دارای دو چهره است؛ پنهان و آشکار. انسان موجودی ناشناخته است. فاصله بین انسان و حیوان بسیار زیاد است. در قدیم به انسان حیوان ناطق میگفتند؛ ولی این درست نیست؛ چون تمام حیوانات در ابتدا ناطق هستند، ما صدای آنها را نمیشنویم و تشخیص نمیدهیم. انسان دارای یک پیشینه، ذات یا فطرت است. جسم ما یک ماشین است و صور پنهان، راننده این ماشین است. ما انسانها به غیر از خودمان، قدرتهای پنهانی در درون داریم که همان مثلث نفس واحده است که ما را به خیر و شر هدایت میکنند.
ما انسانها مشکلات را میبینیم، اما عمق آن را نمیبینیم؛ وقتی چیزی را میخواهیم به آن زمان نمیدهیم و به ضرر و زیان آن فکر نمیکنیم که چه چیزی پشت پرده است. همانقدر که معنویات ارزش دارد، مادیات هم مهم است. هر کدام به تنهایی باعث میشود ما به انحراف کشیده شویم. اگر برای انسان مصیبتی رخ دهد، با خود تصور میکند خدا با او سر لج دارد. در نهایت هر غروبی، طلوعی دارد و این دردها و سختیها را به خداوند نسبت ندهیم. در هر مقامی که باشیم باز هم نیاز به آموزش داریم و باید سعی کنیم آرامآرام خودمان را بشناسیم تا از همدیگر دلگیر نشویم.
منبع: سیدی طلوعی دیگر
نویسنده: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
96