با ناامیدی نمی‌توانیم کاری انجام دهیم

از خداوند شاکر و سپاسگزار هستم که راه و روش د زیستن را به من آموخت و من را در این راه قرار نهاد تا بتوانم، در این مکان مقدس شرکت نمایم، از تجربه و آموزش‌های بسیار عالی و ناب کنگره استفاده نمایم تا به آرامش و حال خوب برسم.

من در شرایط سخت و طاقت فرسا زندگی می‌کردم، رنج بسیار را سپری نمودم، به خاطر اتفاقات ناگواری که در زندگی‌ام افتاد، بسیار از زندگی و ادامه حیات ناامید بودم و حال خوبی نداشتم.
از زمانی که به کنگره آمدم، آموختم که انسان در رنج آفریده شده، خلقت انسان این‌گونه است که با زندگی در رنج به انسانی با تجربه تبدیل شود و رشد نماید؛ البته این سختی ها و رنج ها گذرا هستند.

با تفکر و جهان‌بینی که در کنگره آموختم که باید پذیرای سختی‌ها باشیم و حتی همیشه آماده برای سختی‌های بزرگ‌تر باشیم؛ زیرا با ناامیدی نمی‌توانیم کاری انجام دهیم.
باید به زندگی با دیدگاه مثبت بیاندیشیم، افکار منفی را کنار بگذاریم و همیشه شکرگزار خداوند باشیم.

خوشبختی انسان به مقام و دارایی بستگی ندارد؛ بلکه به فکر و اندیشه او است و تمام اتفاقات از خودمان ریشه می گیرد.
جهان‌بینی و آموزش‌های کنگره‌۶۰ باعث شد که من از تاریکی‌ها و عذاب‌ها خارج شوم، به روشنایی و چرخه زندگی باز گردم و به جسم خود اهمیت و توجه بیشتری داشته باشم.

با ورودم با کنگره و استفاده از آموزش‌های آن تحولات و تغییرات بسیاری در من ایجاد شد.، از این بابت از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان و تمام افرادی که در کنگره خدمت می‌کنند و زحمت می‌کشند سپاسگزارم. انشاالله ما هم در این مسیر بتوانیم خدمت گزار باشیم.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون بیست و یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر منصوره (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو