پذیرش مسئولیت در همه امور

خدا را بسیار شاکر هستم که این خدمت نصیبم شد تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. وادی چهارم «در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن»، ما از آغاز حرکتمان و آموزش وادی‌ها و یادگرفتن درس زندگی در این آموزش‌ها و رسیدن به آگاهی در ابتدا یاد گرفتیم که باید بیندیشیم و بدانیم که در هستی، حتما نقشی داریم و صددرصد بیهوده نیستیم و در زندگی، نقشی که در هستی داریم و در رفع و رجوع مسائل و مشکلاتمان خودمان؛ باید بیندیشیم و راه حل بیابیم و حرکت کنیم در جهت آن‌چه می‌خواهیم و اما بعد از گذر این آموزش‌ها و زمانی‌که وارد عمل شدیم شاید به جایی برسیم که تنبلی کنیم و یا برای ادامه ندادن حل مسائلمان، دنبال راه دررو باشیم و خودمان و دیگران را گول بزنیم و بگوییم که همه چیز را به خدا می‌سپارم یا اگر خدا بخواهد به من می‌دهد یا حل می‌شود و این‌جا است که نکته و آموزش بسیار آموزنده و راهگشا برای ما دارد و کلید حل بسیاری از مشکلات به ما داده می‌شود.

وادی چهارم می‌گوید در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن، زمانی‌که درست بیندیشیم متوجه می‌شویم آن‌چه که در هستی جاری است این موضوع است که همیشه مسئولیت دو طرفه است. ما اگر با کسی مشکلی داریم نمی‌توانیم ادعا کنیم که او مقصر است و من هیچ گونه مسئولیتی در قبال مشکل پیش آمده ندارم و اگر این اندیشه را داشته باشم به بن‌بست می‌رسم و هیچ‌گاه راه حلی پیدا نمی‌کنم.

تا زمانی‌که ما شانه خالی کنیم و مسئولیت کارهایمان را به گردن طرف مقابل بیندازیم گره مشکل کورتر و مشکل بزرگتر می‌شود؛ ولی اگر مسئولیت و آن‌چه که وظیفه من است را بپذیرم حتما مشکل به راحتی حل می‌شود.

گاهی به‌طور قرارداد و بر اساس قوانین‌ هستی ما وظایفی در قبال انسان‌ها، طبیعت و جمادات یا حتی جانوران داریم که هرجا این وظایف را انجام نداده و شانه خالی کنیم و بگوییم که همه چیز در خدمت من است و من تنها از آن‌ها؛ باید استفاده کنم، دچار مشکلات عدیده‌ای می‌شوم. من در قبال پدر، مادر و در قبال همسرم، در قبال معلمانم و استادانم و در قبال همسایه‌هایم و تمام کسانی‌که به من خدمت می‌کنند وظایفی دارم که؛ باید به نحو‌احسن و صددرصد اجرا کنم و گرنه در چالش‌های درونی و بیرونی می‌افتم و دچار خلل‌های بزرگی می‌شوم و هم‌چنین من در قبال طبیعت مسئولیت‌های بزرگی دارم.

همان‌گونه که طبیعت و کل هستی در خدمت من است و آن‌چه نیاز من است از آن فراهم می‌کنم، من هم وظیفه دارم که این طبیعت را کامل پاس بدارم و در نگهداری آن با تمام وجود کوشا باشم و اگر سهل‌انگاری کنم و باعث نابودی طبیعت شوم و در مقابل آن موظف نباشم، گام بزرگی در جهت آوار مشکلات بر سر خودم برداشته‌ام و در واقع خودم و انسان‌های دیگر را از بین می‌برم.

ما همچنین در مورد خودمان و زندگیمان بسیار مسئول هستیم؛ ولی به جای این‌که برای امور حیاتمان و سلامتی خودمان و حتی پیشرفت در آگاهی و آموزش‌ها تنبلی می‌کنیم و می‌گوییم که من زندگیم را به خدا می‌سپارم و اگر او بخواهد سالم و سلامت می‌مانم و کوچکترین حرکتی نمی‌کنم و در دعاهایم از خدا می‌خواهم که تو برایم انجام بده و خالصانه می‌گوییم تو پروردگار من هستی و من همه چیز را به تو می‌سپارم؛ ولی خدا می‌فرماید: «انسان چیزی نیست مگر آن‌چه خود تلاش می‌کند» و زمانی‌که تلاش و حرکتمان را شروع می‌کنیم و نهایت سعیمان را می‌کنیم آنگاه خداوند و نیروهای دیگر هم به کمکمان می‌آیند. تا این‌جا واقف شدیم و فهمیدیم که ما خودمان وظیفه داریم زندگیمان را اداره کنیم و شاید در این بین برایمان سؤالی پیش بیاید که؛ پس نقش خداوند چیست و چه‌قدر در زندگیم خداوند نقش دارد و کلا من چه وظایفی دارم و در واقع می‌خواهیم مرز وظایف ما، دیگران و خداوند برایمان مشخص شود تنها راهی که می‌تواند به ما کمک کند تا پاسخ این سؤال بزرگ را بیابیم حرکت در راه شناخت انسان و خودمان و به طبع آن شناخت خداوند بزرگ است تا بفهمیم خدای عادلی که به من انسان اختیار کامل داده در پرتو اختیاراتم چه چیزی از من می‌خواهد؟ در مقابل خودش، طبیعت و بقیه موجودات؛ چه وظایفی دارم؟ حتی بفهمیم که خداوند و دیگران و مابقی موجودات و طبیعت چه وظیفه‌ای در مقابل من دارند تا با انجام کامل وظایفمان به رستگاری و آرامش و صلح برسیم. از این‌که به من فرصت خدمتگزاری دادید بی‌نهایت  سپاسگزارم.

نویسنده: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون پانزدهم)
رابط‌خبری: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون چهاردهم)
ویرایش: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون چهاردهم)
عکاس‌خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون پانزدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) نگهبان‌ سایت
همسفران نمایندگی هاتف