همسفر مریم ✍
برداشت من از سیدی بلد این بود که انسان الگوپذیر است و از همه چیز الگو برداری میکند، مثال؛ غذا خوردن، حرف زدن، راه رفتن و چیزهای دیگر، انسانها تفاوت زیادی با هم ندارند و بیشتر آنها مثل همدیگر هستند. برداشت دوم این بود که خداوند انسان را در رنج آفریده و انسانها دائما در رنج هستد و اینکه رنج فقط مخصوص من نیست، پس زمانی که در شرایط سخت قرار میگیرم و با مشکلات مواجه میشوم به هم نریزم، تحمل خودم را از دست ندهم چرا؟ زیرا زمین مهد آموزش است؛ حتماً در این رنج برای من آموزشی است.
خلقت همین است، ما باید تحمل و صبر داشته باشیم؛ زیرا برای همه خلقت مریضی و مشکلات است و پس از آن سلامتی و چیزهای دیگر و بعد از این رنجها من آزموده میشوم و آمادهتر برای حلقه بعد، شاید اعتیاد مسافرم برای من و خودش رنج مشکلات بسیار زیادی همراه داشت، ولی همان رنج باعث شد که من و مسافرم به واسطه کنگره۶۰ و آموزشهای خوب آقای مهندس و استاد جهانبینی استاد امین آشنا شوم و درس بزرگی برای من داشته باشد.
رنج دو دلیل دارد یکی برای آموزش ما است و دیگری تقاص کارهای ما است و در هر دو مورد آموزش است؛ پس نتیجه این شد که رنج و مشکلات خود را به دیگران ربط ندهیم و کسی را مقصر ندانیم ما خودمان رنج را برای خود به وجود آوردهایم از جهل و نادانی خودمان و زمانی که بتوانیم با آمورش از مرحله رنج و سختیها عبور کنیم میتوانیم از ظلمت خارج شویم.
و برداشت بعد این بود که من مادر باید برای تربیت فرزندانم تلاش زیادی داشته باشم زیرا تربیت فرزندان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و این وظیفه به عهده والدین است که درحلقه سوم باید به درستی آن را انجام بدهیم و سعی کنیم تعادل را حفظ کنیم، مراقب باشیم بچههای خوبی تربیت کنیم و آنها را طوری تربیت کنیم که لوس نباشند و بتوانند پیشرف کنند و گلیم خود را از آب بیرون بکشند و بهترین کاری که والدین میتوانند انجام دهند آموزش و آگاهی است، تا بچههای خوبی را تربیت کنند.
تایپیست: همسفر مریم راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
تنظیم ارسال: همسفر معصومه دبیر سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
72