وادی ها برای همه انسانها کاربردی هستند

سیزدهمین جلسه از دور پانزدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی بیرجند، ویژه مسافران با دستور جلسه" کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر" با استادی مسافر مهدی، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر میثم در روز یکشنبه مورخ 25 خردادماه سال 1404 راس ساعت 16 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

دوستان عزیزی که این کتاب را مطالعه کرده اند، نقل می کنند که آقای مهندس در این کتاب اشاره می کنند که ایشان چند سالی، تقریباً دو تا سه سال، در ماههای مبارک رمضان به صورت پراکنده روزه می گرفتند. در سال ۱۳۷۵، تصمیم می گیرند دوباره به همین شیوه روزه بگیرند، اما از آنجا که مصرف کننده بودند، نمی توانستند به صورت  مداوم روزه بگیرند. بنابراین، شروع به تنظیم مصرف خود می کنند؛ به این صورت که در پنج وعده (افطار و سحر و سه وعده دیگر در طول روز) مصرفشان را تقسیم می کنند. این روند حدود پانزده روز طول می کشد و در این مدت، متوجه اتفاق جالبی می شوند.

پیش از این، زمان مصرفشان نامنظم بود، اما در این پانزده روز، دو وعده اصلی (افطار و سحر) کاملاً منظم می شود و می بینند که هیچ مشکلی در این دو وعده برایشان پیش نمی آید. این موضوع جرقه‌ای می شود تا مصرف خود را به طور کامل منظم کنند، مقدار مصرف را تعیین نمایند و وعده‌ها را مشخص سازند. این اتفاق مبارک در ماه رمضان برایشان رخ می دهد. 

در این کتاب، آقای مهندس امین، نیز خلاصه‌ای از زندگی خود را بیان می کنند. ایشان می گویند: «یک روز از زندگی خسته شدم و با مشت به میز کوبیدم. این حرکت بسیار نادرست بود. پدرم از اتاق بیرون آمد و ناراحتی مرا دید.» بعد از مدتی، مادرش به او می گوید: «می خواهم حقیقتی را به تو بگویم: پدرت سالهاست که مصرف مواد مخدر دارد. اما حالا تصمیم گرفته تحقیقی انجام دهد تا بفهمد چگونه می تواند از این اعتیاد رها شود.

آقای مهندس امین در ابتدای کتاب می گویند که با اجازه پدر، این اتفاق (اعتراف به اعتیاد) رخ داده و ایشان از این قضیه خوشحال هستند. سپس به زندگی گذشته خود اشاره می کنند: «در ابتدای زندگی، وضعیت مالی بسیار خوبی داشتیم. پدرم تحقیقاتی در زمینه محافظت از چشم کارگران انجام می داد تا آسیب کمتری ببینند. اما پس از روی آوردن به مصرف مواد، زندگی روزبه روز رو به تباهی رفت و از نظر مالی با مشکلات زیادی مواجه شدیم. 

این نقطه، آغاز خوبی برای تغییر است. دوستانی که در کنار آقای مهندس بودند، ایشان را تشویق کردند و این حمایت باعث شد پس از پانزده سال مصرف، ایشان به فکر درمان بیفتند. آقای مهندس می گویند: «من حتی قصد نوشتن چنین کتابی را هم نداشتم.» اما پس از یک ماه، با تشویق دوستان و حمایت خانواده، تصمیم می گیرند اتفاقات روزانه را یادداشت کنند. حتی می گویند: «شبی همسرم خواب دید که سوار ماشین قرمزی در یک مسیر کوهستانی سخت و یخبندان هستم. در این خواب، همسرم از ماشین پیاده می شود و من به تنهایی مسیر را ادامه می دهم.» جالب اینجاست که تصویر اول کتاب، دقیقاً همین صحنه را نشان می دهد: یک ماشین قرمز در مسیر کوهستانی پر از برف. 

در این کتاب، چهارده قانون مطرح شده که آقای مهندس آنها را قوانین الهی می دانند. این قوانین نه تنها برای مسافران کنگره، بلکه برای همه انسانها کاربردی هستند. مثلاً قانون اول می گوید: «ساختارها با تفکر آغاز می شوند.» این قانون تنها مختص ما نیست؛ هر انسانی پیش از شروع هر کاری، ابتدا درباره آن فکر می کند. 

من خودم در ماه دوم سفرم، این کتاب را می خواندم و وقتی به بخشی رسیدم که آقای مهندس از تجربه ترک بدون دارو می گفت، گریه کردم؛ چون دقیقاً حالات خودم را توصیف کرده بود. جلد کتاب نیز نمادین است: کویر، دریا و جنگل در کنار هم، نشان دهنده حالات درونی انسان است. شاید در ظاهر، جمع این سه غیرممکن به نظر برسد، اما در درون ما، همه اینها وجود دارد.

این کتاب یک مستند واقعی است. آقای مهندس تمام اتفاقات را بدون سانسور و با صداقت نوشته اند. من هر بار که این کتاب را می خوانم، نکات جدیدی می آموزم. در این کتاب، علاوه بر تشریح چهارده وادی، دوازده تصویر نیز وجود دارد که مسیر سفر و حالات درونی ما را نشان می دهد. وقتی اولین بار وارد کنگره شدم، تصویر ماشین قرمز و مشارکتهای دیگران، امید زیادی در من ایجاد کرد. 

در تصویر آخر کتاب، فردی را می بینیم که آزادانه روی برف اسکی می کند. این تصویر به ما می گوید: «عجله نکنید؛ این سفر نیاز به صبر و آرامش دارد.» مشکلاتی که سالها مصرف مواد در جسم و روان ما ایجاد کرده، به تدریج و با صبر بهبود می یابد. امیدوارم از مشارکتهای ارزشمند دوستان نهایت استفاده را ببریم.

تایپ: مسافر جواد لژیون سوم
عکاس: مسافر محمدرضا لژیون ششم
ارسال خبر: مسافر جواد لژیون سوم