ادب، سرآغاز بخشش است

چهاردهمین جلسه از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی جهان‌بین شهرکرد؛ به استادی پهلوان محترم مسافر محمد، نگهبانی مسافر سلمان و دبیری همسفر ابوالفضل، با دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» پنج‌شنبه ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ١۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر؛

خدا را شاکر هستم برای تمام نعمت‌هایی که در اختیار ما بندگان قرار داد، از جمله مهمترین آنها که وجود جناب مهندس هست، تا ایشان بتوانند چنین مجموعه‌ای را بنیان نهند که امروز من بتوانم با جسمی و فکری سالم در کنار شما عزیزان باشم و از انرژی نابی که در این شعبه وجود دارد، استفاده کنم و لذت ببرم. در اینجا حتی تنفس هم لذت بخش است. شاید شما که همیشه در این مکان هستید، متوجه این موضوع نشوید ولی من وقتی از درب وارد شدم، با موجی از انرژی مثبت و زیبا رو به رو شدم و آن را با تمام وجودم حس کردم. به نظر من در گذشته ساکنین اینجا کسانی بودند که رسم وفادار بودن را متوجه شدند و تصمیم گرفتند اینجا را آباد کنند تا شما عزیزان در این مکان گرد هم آیید و بتوانید کاری کنید که اتفاق بزرگی در هستی رخ بدهد. یعنی اتفاقی اینجا رخ میدهد که خدا را باید شکر کرد، به خاطر این اتفاق عظیم.

 منِ محمد هم اگر همین امروز و در همین لحظه تصمیم بگیرم ساکن این آبادی باشم، باید شروع کنم یک مکانی را آباد کنم. مثل تمام پیشکسوتانی که اینجا بودند و شما هم اکنون آنها را نمی‌بینید. فکر نمیکنم کسانی که برای ساخت این ساختمان بودند و مشارکت داشتند، چه مالی و چه یدی، الآن حالشان خوب نباشد، من در کنار بعضی از این دوستان بودم و همه واقعاً پر انرژی بودند و حسشان خوب بود و قطعاً این عمل عظیمی که انجام دادند و کمکی که کردند در هستی و کائنات به زندگی آنها برگشت خورده و همین باعث حال خوب الآن آنها است. امیدوارم من هم بتوانم ساکن آبادی باشم و برای بهتر شدن یکی مثل خودم تلاش کنم. 

این اتفاق برای منی که در کنگره هستم، ثابت شده است. در زمانه‌ای که من دارم زندگی میکنم، جایی به جزء کنگره ۶۰ نیست که بتواند اینگونه انسان‌ها را زنده کند. زنده کردن خودش چیز دیگری است که آقای مهندس واقعاً انسان را میسازد، یعنی از نو خلق میکند. هیچکدام از ما قبل از کنگره، فکر نکنم هیچ بویی از نور و امید در زندگی‌مان وجود داشت، ولی خدا را شکر الآن نه تنها دوستان پیشکسوت خودشان نور دارند، بلکه آن نور را به این مکان بخشیدند. آدم که به این مکان می‌آید، متوجه میشود.

در مورد دستور جلسه؛ به نظر من ادب، خود نوعی از بخشش است. من قبل از کنگره وقتی با کسی سلام علیک میکردم، حس خوبی درونش نبود، ولی الآن وقتی به یک نفر میگویم: سلام آقا، طرف مقابلم لذت میبرد. یعنی من دارم روی خودم کار میکنم تا از کلام قابل ارائه استفاده نمایم. ادب سرآغاز بخشش است. آقای زرکش در صحبت‌های خود می‌فرمایند: سفر دوم سفر بخشش است. یعنی اگر ما ادب را یاد نگیریم، به نظرم در کنگره جایی نخواهیم داشت، حالا چه برسد بخواهیم رشد کنیم و رها بشویم و خدمت های مختلف را تجربه کنیم. در کنگره امکان ندارد کسی با بی‌ادبی رشد کرده باشد.

تعادل محصول ادب است. وقتی ما ادب را رعایت می‌کنیم، بستر برای آموزش ما آماده میشود. موقعی که منِ مسافر ادب داشته باشم، راهنما میل دارد که به من بیشتر آموزش بدهد. زمانی که ادب نداشته باشم، راهنما از من فراری است. حتی کسی دوست ندارد با من هم کلام بشود، چه برسد بخواهد من را آموزش دهد و با آموزش‌هاست که ما به تعادل میرسیم. وقتی به تعادل رسیدیم، قطعاً میدانیم که ادب حکم میکند اگر روزی من تعهدی دادم، باید تعهدم را پرداخت کنم.

 قبل از کنگره مالی نبوده که من ببخشم. کنگره با آموزش‌هایی که به من داد، به من کمک کرد مالی بدست بیاورم و همان را تقدیم به خود کنگره بکنم. زمانی که ما می‌آییم روی این صندلی‌ها می‌نشینیم و حالمان خوب می‌شود، یک وظیفه‌ای روی دوشمان است. هیچکس هم نمی‌داند وظیفه هرکس چقدر است، فقط خود آن شخص میداند که چقدر در راستای کنگره ۶۰ قدم بردارد. خود شخص حسابش با خودش مشخص است. بعضی وقت‌ها خودمان را میزنیم به آن راه. ولی من خودم میدانم که درونم چه خبر است تا بتوانم به سیستم کمک کنم.

امیدوارم دوستان بتوانند حقشان را به کنگره ادا کنند. چون واقعاً اگر نتوانیم حق خود را ادا کنیم، قطعاً حال خوشی در انتظار ما نخواهد بود. فکر نکنید من یک زمانی آمدم اینجا یک تعهدی دادم و می توانم از زیرش در بروم. حال خوش در پشت آن تعهد، منتظر من است و زمانی که بتوانم آن تعهد را پرداخت کنم به حال خوش و تعادل خواهم رسید و ادب را درک خواهم کرد.

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

نگارنده: مسافر هادی لژیون ۸

ویراستار: مسافر بهزاد لژیون ۷

عکاس: مسافر افشین لژیون ۳

تنظیم: مسافر بهزاد لژیون ۱۱

ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید

نمایندگی جهانبین شهرکرد مسافران/همسفران