هرچیز آداب خودش را دارد

تعادل به‌ معنی پایداری است و مسئله تعادل و بی‌تعادلی خیلی حائز اهمیت است. در مسئله اعتیاد می‌خواهیم که شخص بعد از درمان به‌ تعادل برسد. این بی‌تعادلی مختص مسافر یا قشر خاصی نیست و همه به آن دچار هستند‌. انسان بی‌تعادل باعث رنجش، آزار و اذیت اطرافیان خود می‌شود. هرچیزی آداب مخصوص به‌ خود را دارد. اشخاصی که این آداب را رعایت می‌کنند، انسان‌های مؤدبی محسوب می‌شوند. از زمانی‌که وارد مرحله انسانی شدیم هرچیز مفهوم خاص خود را پیدا کرده و هر‌چیزی آداب خودش را دارد. برای مثال غذا خوردن آداب خود را دارد و باید سعی‌کنیم در این زمینه دچار بی‌تعادلی نشویم و همیشه تعادل را رعایت کنیم. آداب صحبت کردن، یعنی این‌که شخص باید روی سخن خود کنترل داشته باشد. حتی رفتن به ادارات برای انجام کارهای اداری هم آداب خودش را دارد. هر‌وقت برای انجام کاری به اداره‌ای مراجعه کردم، زمانی‌که به کارمند احترام گذاشتم یا زمان نوبتم صبوری کردم و بابت وقتی‌که برای‌ من گذاشته شده بود تشکر و قدردانی کردم و احساس خوبی به آن کارمند دادم و نسبت به‌ شخصی که مدام در حال اعتراض‌کردن بود، صبر نداشت، نوبت را رعایت نمی‌کرد، فکر می‌کرد کار او واجب‌تر است و زودتر باید برود، در نهایت باعث به‌هم ریختن روان خود و دیگران می‌شد و کار من بسیار راحت‌تر انجام می‌‌گرفت. در کل موارد زیادی را می‌توانیم مثال بزنیم که باید در آن‌ها تعادل و ادب رعایت شود. مثل حریم شخصی، وقت‌شناسی، سخن‌چینی، دروغ‌ گفتن و ... به‌طور کلی هیچ انسانی بد نیست و کسانی‌که بدی می‌کنند نادان و ناآگاه هستند؛ شاید خوبی‌ کردن را آموزش ندیده باشند و از روی جهل و ناآگاهی رفتار می‌کنند؛ اگر در این زمینه به آگاهی برسیم، درد و رنج خودمان کمتر می‌شود؛ باید سعی کنیم ذره‌ذره دانایی و آگاهی خودمان را بالا برده تا به تعادل برسیم.

آداب معاشرت به مجموعه رفتارهایی گفته می‌شود که برای داشتن یک تعامل اجتماعی خوب و مثبت با دیگران لازم است. این آداب شامل احترام، ادب، توجه به‌دیگران و رعایت اصول اجتماعی می‌شود. رعایت آداب معاشرت باعث ایجاد روابط مثبت، تقویت ارتباطات و کاهش تنش‌ها در تعاملات می‌شود. آداب معاشرت یک مسئله خیلی مهم در جامعه است و انسان باید به‌ تعادل برسد. تعادل یعنی پایداری و عدالت. انسان وقتی تعادل ندارد باعث رنجش دیگران می‌شود.  آداب معاشرت می‌تواند در محیط کار، مرکز خرید، بانک، آرایشگاه، مطب دکتر و ... باشد. مسلماً آداب معاشرت در هرکدام از آن‌ها متفاوت است. مثل غذا‌خوردن، چه‌ مقدار و در چه ساعتی خوردن، در مهمانی اگر چند نوع غذا است فقط یک نوع انتخاب شود. زیاده‌روی کردن در غذا خوردن نوعی بی‌ادبی به‌شمار می‌رود. خمیده راه رفتن باعث آرتروز گردن می‌شود. آداب سخن‌ گفتن یعنی این‌که چه‌طور و کجا حرف بزنیم، وسط حرف دیگران صحبت نکنیم و به‌ حریم شخصی دیگران احترام بگذاریم. از بچه ۵ ساله تا ۹۰ ساله حریم شخصی دارند؛ حتی زن و شوهر هم دارای حریم شخصی هستند. در ادارات مؤدبانه حرف بزنیم و بدون اجازه روی صندلی ننشینیم. وقت‌شناس باشیم و به‌موقع حاضر باشیم. دروغ گفتن، غیبت کردن، کنترل‌ کردن و تجسس‌ کردن هم نوعی بی‌ادبی محسوب می‌شود. در مغازه یا نانوایی بدون نوبت رفتن بی‌ادبی و بی‌تعادلی است. رعایت آداب معاشرت به‌ ما کمک می‌کند تا اعتماد‌به‌نفس خود را افزایش دهیم؛ یعنی اصول و قواعدی که باید در برخورد با دیگران رعایت کنید و شما را به یک فرد باشخصیت و بافرهنگ تبدیل می‌کند. رعایت آداب معاشرت، یک فرآیند یادگیری مداوم است. با تمرین و تکرار، می‌توانیم این آداب را به‌ خوبی در زندگی خود به‌کار ببریم و از فواید آن‌ها بهره‌مند شویم. آداب معاشرت قوانینی مانند ادب، صداقت، احترام، اخلاق خوب و ... را در اختیار ما می‌گذارد، با این هدف که بدانیم در هر محیط چگونه رفتار کرده‌ایم تا بتوانیم رابطه خوب و مؤثری با دیگران برقرار کنیم. به‌طور کلی انسان اگر آگاه و دانا باشد باادب است و همیشه در گفتار، کردار و رفتار تعادل دارد.

منبع: سی‌دی آداب معاشرت
نویسنده: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
رابط‌خبری: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شهرری