آداب و معاشرت؛ مسیر تعادل و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز

به نام قدرت مطلق الله

آداب و معاشرت در نگاهی کلی، به معنای همکاری، تعامل و هم‌زیستی اجتماعی است. هر جامعه‌ای دارای قواعد و قوانینی ویژه‌ی خود می‌باشد که رعایت آن‌ها موجب نظم، آرامش و رشد فردی و جمعی می‌گردد. اگر بخواهیم در فضایی متعادل و سرشار از صلح و آرامش زندگی کنیم، باید به قوانین این جامعه احترام بگذاریم و آن‌ها را در رفتارهای روزمره‌ی خود رعایت نماییم.

در سایه‌ی این رعایت و احترام، آداب اجتماعی به ما کمک می‌کند تا نسبت به خود، خانواده، اطرافیان و اجتماع، احساس بهتری داشته باشیم. یکی از نشانه‌های برجسته‌ی تعادل و امنیت روانی، رعایت آداب و معاشرت است. کنگره ۶۰ با ارائه‌ی درمان قطعی اعتیاد، توانسته است نقشی مؤثر در بازگرداندن این تعادل ایفا کند.

نخستین شرط ارتباط مؤثر با دیگران، رعایت اصول آداب در جمع است. اگر به این مسئله از زاویه‌ای تخصصی بنگریم، درمی‌یابیم که بی‌توجهی یا کوتاهی در این زمینه، می‌تواند زمینه‌ساز آسیب‌های جدی برای خود فرد و دیگران باشد.

در این راستا، مثلث سازگاری تعریف دقیقی را پیش روی ما قرار می‌دهد: این مثلث از سه ضلع تشکیل‌شده است؛ من نوعی»، شما نوعی و رابطه بین من و شما. این رابطه، زمانی پُرثمر، زیبا و پویا خواهد بود که بر پایه‌ی ادب، تعادل درونی و احترام متقابل شکل گیرد. در مقابل، رفتارهای ضد ارزشی و بی‌احترامی، این فضا را آلوده ساخته و تا مرز نارضایتی، آشفتگی و بی‌تعادلی پیش می‌برد.

نمونه‌ای روشن از این سازگاری را می‌توان در یک گروه ورزشی یافت؛ جایی که احترام، همکاری و همدلی میان اعضا، فضای جمع را دل‌پذیر و مؤثر می‌سازد. کنگره ۶۰ در بستر ورزش نیز توانسته با نهادینه کردن ادب، احترام و همکاری از پایین‌ترین جایگاه خدمتی تا عالی‌ترین مراتب، الگویی ماندگار از آداب و معاشرت را در بین اعضای خود ایجاد نماید.

در کنگره ۶۰ می‌آموزیم که رسیدن به درمان قطعی، بدون تعادل امکان‌پذیر نیست و تعادل نیز زمانی حاصل می‌شود که روابط اجتماعی ما اصلاح‌شده باشد. آداب معاشرت صحیح، حاصل آموزش، آگاهی و تغییر نگاه فردی ما نسبت به خود و جهان پیرامون است. در مقابل، بی‌تفاوتی به آموزش‌ها و قوانین، ما را به‌سوی بی‌نظمی، نارضایتی و بی‌تعادلی سوق خواهد داد.

همه‌ی انسان‌ها به‌طور طبیعی، رفتار مؤدبانه و برخوردهای آراسته و بانزاکت را می‌پسندند و در برابر بی‌ادبی و رفتارهای زشت، واکنشی منفی دارند. این اصل بنیادین، می‌تواند نقشی اساسی در کیفیت روابط ما با دیگران ایفا کند و مانند مثلث سازگاری، زمینه‌ساز تعادل، آرامش و رشد جمعی گردد.
با احترام: مسافر حسین

تایپ: مسافر محمدرضا لژیون سوم
ویرایش: مسافر عباد لژیون سوم
ارسال مطلب: مرزبان خبری مسافر رضا
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان پارک محتشم