خودم تعیین می‌کنم که انسان‌ها چگونه با من رفتار کنند

سلام دوستان، مسعود هستم یک مسافر. خداوند را سپاس می‌گویم بابت تمام نعمت‌هایش که در اختیار من قرار داده، مخصوصاً کنگره ۶۰ که باعث شده من امروز حال و احساس خوبی را تجربه کنم. شاید در این مسیر هنوز اول راه باشم، ولی احساس خوبی نسبت به ادامه مسیر دارم چون باعث شده جهان اطرافم را بهتر ببینم.

آداب معاشرت مجموعه رفتارهای درستی است که باید در برخورد با دیگران در موقعیت‌های مختلف رعایت کنیم تا احترام، شأن و شخصیت ما حفظ شود. یعنی اخلاق پسندیده، رفتار مناسب، داشتن ادب و عمل سالم. بعضی وقت‌ها با یک رفتار ساده، انسان می‌تواند هم خودش و هم به دیگران انرژی بدهد. مثلاً یک سلام و احوالپرسی کردن که نشانه ادب انسان می‌شود و باعث می‌شود شخصیت انسان را بالا ببرد و دیگران هم به او احترام بگذارند.

آداب معاشرت چیزی جز احترام گذاشتن به حقوق و شخصیت دیگران و نزدیکان نیست. اصولاً انسان دوست دارد که دیده شود و دیگران به او احترام بگذارند. ولی بعضی وقت‌ها توقعات زیادی باعث رنجش انسان می‌شود. مثلاً من دوست دارم دیگران من را دوست داشته باشند، به من احترام بگذارند و با ادب با من رفتار کنند. ولی آیا من هم به دیگران احترام می‌گذارم؟ انسان‌ها را دوست دارم و ادب را رعایت می‌کنم. دقیقاً هر رفتاری که از من سر بزند، به همان مقدار پاسخ دریافت می‌کنم. خودم تعیین می‌کنم که دیگر انسان‌ها چگونه با من رفتار کنند. چقدر حس خوبی به من دست می‌دهد وقتی در رفتار و گفتار خودم تعادل داشته باشم و سنجیده عمل کنم، چون باعث می‌شود معاشرت قوی و سالمی داشته باشم.

کنگره ۶۰ به من یاد داد که با دیگران مهربان باشم و با ادب رفتار کنم تا ارتباط سالمی داشته باشم و قبل از هر رفتاری یا حرکتی اول تفکر کنم و این یعنی تعادل داشتن. در آخر، خداوند را سپاس بابت آموزش درست و ناب کنگره ۶۰ و داشتن یک راهنمای مهربان و دلسوز که این آموزش‌ها را به من انتقال می‌دهد.

نگارش: مسافر مسعود (لژیون چهارم)
ویرایش: راهنما مسافر حجت
ارسال: مسافر اسماعیل