اولین جلسه از دور دهم سری کارگاههای آموزش خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی مسافر حسین و نگهبانی مسافر روزبه و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه (آداب معاشرت ، ادب و بی ادبی ، تعادل و بی تعادلی)روز سه شنبه ۱۴۰۴/۰۳/20 ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .
خلاصه سختان استاد: خدا رو شکر می‌کنم که به من فرصت داد تا در این جایگاه قرار بگیرم ، خدمت کنم و آموزش بگیرم. در مورد جلسه این هفته شاید جمله تکراری و مهمی که ما توی کنگره شنیده ایم این جمله ای معروف از آقای مهندس باشد، اینکه درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است. دیروز داشتم توی سایت نگاه می‌کردم و گفتم که حالا حداقل یک کمی از جملات و عبارت‌های مهم توی کنگره استفاده کنم و توی مشارکت هم استفاده کنم. به یک جمله از آقای خدامی رسیدم توی سایت کنگره که میگفت: کنگره صرفاً مرکز ترک اعتیاد نیست صرفاً مرکز درمان هم نیست. کنگره مکانی است برای درمان اعتیاد همراه با تعادل اینکه شاید بارها و بارها خیلی از ما و به جرات شاید همه ما تصمیمات زیادی به مصرف نکردن مواد مخدر داشتیم و تمام تلاش خودمان را هم میکردیم ، اما موفق نمی شدیم. امروز دیگه برای ما، مشخص شده که در جسم روح و روان ما و افکار ما تعادل نبوده که نتوانستیم به آن درمان و آن درمانی که مد نظرکنگره ۶۰ است، برسیم. وقتی که صحبت از درمان میشود درمان سه ضلع جسم و روان و جهان بینی می باشد. ما امروز دیگر یاد گرفتیم که جسم ما به واسطه داروی اوتی درمان میشود به واسطه آموزش‌هایی که می‌گیریم جهان‌بینی امان بالا میره و روانمان هم یواش یواش با خدمت کردن به تعادل میرسد. برای سفر دومی‌هایی که توی جلسه هستند اینکه گل رهایی نشان دهنده اتمام سفر شما و درمان شما نیست و به واسطه اینکه گل رهایی را دریافت کردید، نباید تصور کنید که همه چیز تمام شده است. باید بعد از گرفتن گل رهایی و اتمام سفر اولتان حتماً در سفر دوم خدمت کردن و کمک کردن را فراموش نکنید.هم نوعی که آقای مهندس در سیلی جدید سی‌دی دشمن هم باز هم بارها و بارها تکرار کردم و در آخرین سی دی هم بازم تکرار کردند که وقتی که بتونیم ما بتونیم کسی رو نجات بدیم از تاریکی نجات بدیم همونگونه که کسایی بودن که ما را از تاریکی مواد نجات دادند. آقای مهندس می فرمایند: کنگره یک مکانی است که میتواند انسان تربیت کند.قبل و بعد از ورود به کنگره ما کاملا مشخص بود این آموزش‌ها رو می‌بینیم و این تمرین‌ها رو انجام میدهیم که ما بتوانیم به آسایش و آرامش برسیم. ما بتونیم از زندگی کردن لذت ببریم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند. شاید صد در صد نه ولی تمرین می‌کنیم و روزانه تمرین می‌کنیم که یادمان نرود که کنگره چه موهبتی است و چقدر در زندگی تک تک ما در زندگی شخصی ما توانسته باعث پیشرفتمان بشود. از خداوند می‌خواهم که بتوانم همینطوری که با تمام ناامیدی ها و تمام سرشکستگی ها وارد کنگره شدم ،امروز هم بتوانم قدر این نعمت را بدانم و در مسیر مستقیم قدم بردارم.و امیدوارم که از این لحظات بهره کافی رو ببریم. از این که به حرف‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.
نگارش و ویرایش سخنان استاد: Ai
تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافرابوالقاسم
- تعداد بازدید از این مطلب :
321