آداب معاشرت دکور زندگی نیست بلکه نفس زندگی است

دنیا چه‌قدر زیباتر می‌شود، زمانی که آدم‌ها بدانند چگونه حرف بزنند، چگونه نگاه کنند و بی‌تفاوت از کنار یکدیگر نگذرند. آداب معاشرت فقط به گفتن «سلام» و «خداحافظ» محدود نمی‌شود. گاهی سکوت به موقع، شنیدن از جان و دل و گذشت بدون قضاوت، عین ادب است. آقای مهندس دژاکام به زیبایی بیان می‌کنند: «ادب یعنی دانستن جایگاه خود و دیگران» چه جمله‌ بی‌نظیری که در سکوتش فریادی از معنا نهفته است. ایشان همچنین فرموده‌اند: «ادب نشان‌دهنده‌ میزان تعادل درونی انسان است.» این کلام نیز به‌ ظاهر ساده اما در عمق، بسیار پرمعناست؛ زیرا کسی که درونی آشفته دارد، زبانش نیز تیغ‌دار است و آن که دلش آرام باشد حضورش آرام‌بخش است.

در کنگره۶۰ آموختم که حرمت‌ها ستون‌های زندگی هستند. اگر این حرمت‌ها شکسته شوند، سقف زندگی نیز فرو می‌ریزد. بزرگترین احترام، احترام به خود است. بی‌ادبی فقط ناسزا گفتن یا بلند حرف زدن نیست؛ بی‌ادبی همان نگاه سنگینی است که دل را می‌شکند، همان بی‌توجهی است که رابطه‌ها را به خاموشی می‌کشاند و همان خودخواهی‌ است که نام راستگویی بر آن نهاده‌ایم‌؛ همچنین در کنگره۶۰ آموختم که اگر حرمت نباشد، دانایی مسموم و سمی می‌شود و اگر ادب نباشد؛ حتی آگاهی نیز به تکبر و خودخواهی مبدل می‌گردد. انسان‌ها ممکن است فراموش کنند چه سخنی به آن‌ها گفتید؛ اما هرگز فراموش نمی‌کنند چگونه با آن‌ها رفتار کرده‌اید آداب معاشرت دکور زندگی نیست، بلکه نفس زندگی است از راهنما همسفر ملیحه که در مسیر دانایی همراهم هستند، بی‌نهایت سپاسگزارم.

نویسنده: همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون‌ اول)
رابط خبری: راهنما همسفر ملیحه (لژیون‌ اول)
عکاس: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون‌‌ دوم)
ویرایش: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون‌ ششم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون‌ هفتم)
همسفران نمایندگی صادق قم