لژیون سردار

نهمین جلسه از دوره هفتم لژیون سردار نمایندگی عمان سامانی شهرکرد به استادی راهنمای محترم مسافر تیمور، نگهبانی دنور محترم مسافر مسعود و دبیری دنور محترم مسافر وحید با دستور جلسه «آداب معاشرت،ادب وبی ادبی،تعادل وبی تعادلی» سه‌شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:

سلام دوستان تیمور هستم یک مسافر.

از نگهبان جلسه، آقا مسعود، تشکر می‌کنم که مسئولیت اداره جلسه را به من دادند.
در ابتدا چند جمله‌ای راجع به دستور جلسه هفتگی صحبت می‌کنیم؛ و در ادامه به موضوعات لژیون سردار خواهیم پرداخت.
دستور جلسه این هفته عبارت است از، آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی.
انسان یک موجود اجتماعی است. خداوند انسان را به گونه‌ای خلق کرده که نیازهای او در جمع مرتفع می‌شود. تکامل انسان در جمع رخ می‌دهد؛ بنابراین انسان باید در جامعه زندگی کند. از این رو باید حریم‌هایی را رعایت نماید.
هر شخصی حریمی دارد. وارد شدن در حریم دیگران، باعث ایجاد تنش می‌شود.
آداب معاشرت یعنی رعایت حریم‌ها. یعنی من جایگاه خودم و طرف مقابلم را بشناسم. وقتی من به طبیعت می‌روم؛ یعنی وارد حریم گیاهان و حیوانات آنجا شده‌ام. باید مراقب باشم لانه حیوانات را خراب نکنم؛ گیاهان را پایمال نکنم؛ به آن محیط خسارت وارد نکنم.
معاشرت به معنای تعامل است. و رعایت آداب معاشرت، یعنی قبول محدودیت‌ها. من برای ظاهر شدن در هر جمعی باید حدود آن را رعایت کنم. من با هر پوششی نمی‌توانم وارد کنگره شوم. یک مهمانی، یک مراسم عزاداری، یک جشن عروسی، هر کدام پوشش خاص خود را طلب می‌کنند.
اگر من این آداب را رعایت کنم؛ این حدود را بپذیرم؛ شأن و منزلت هر چیزی را رعایت کنم؛ از نظر جامعه انسان با ادبی هستم. و عمل در جهت خلاف این اصول، یعنی بی‌ادبی.
انسانی که مؤدب است و آداب معاشرت را به جا می‌آورد و طبق اصول انسانی عمل می‌کند؛ تعادل دارد. اما این‌جا یه نکته حائز اهمیت است؛ اگر سیستم شبه افیونی من درست کار نکند؛ حتی اگر بخواهم آداب را به جا بیاورم؛ نمی‌توانم؛ چرا که انرژی لازم در من وجود ندارد.
پس یک مصرف‌کننده، زمانی می‌تواند این دستور جلسه را اجرا کند؛ که درمان شده باشد.
شاید افراد زیادی باشند که می‌دانند نباید وسط حرف کسی صحبت کنند؛ اما این موضوع را رعایت نمی‌کنند. زیرا عجول هستند؛ سیستم شبه افیونی آن‌ها، درست کار نمی‌کند. اما در کنگره هیچکس اجازه ندارد وسط صحبت دیگران بپرد. وقتی کسی مشارکتی می‌کند حتی استاد جلسه اجازه صحبت ندارد؛ نهایتاً اگر مشارکت کسی طولانی شود؛ نگهبان می‌تواند به او تذکر دهد.
امیدوارم همه ما این آداب را رعایت کنیم و به تعادل برسیم.

و اما در رابطه با لژیون سردار.
سال مالی کنگره رو به اتمام است.
امیر مؤمنان می‌فرمایند: «الکریم اذا وعد وفا». یعنی انسان بخشنده، هنگامی که قولی می‌دهد، به قول خود وفا می‌کند.
یکی از نشانه‌های نفاق، این است که انسان به قول خودش عمل نکند.
اگر من تعهدی در لژیون سردار قبول می‌کنم؛ چه بهتر که قبل از اتمام سال مالی به تعهد خود عمل کنم. چرا که صحبت کردن، خود به نوعی تعیین مسیر است؛ و اگر در این مسیر، حرکتی صورت نگیرد؛ آسیب‌هایی به همراه خواهد داشت.
کنگره روی تعهدی که ما داده‌ایم، حساب کرده‌است. به عنوان مثال شعبه‌ای تعهد کرده که در این سال مالی مبلغ سه میلیارد به کنگره پرداخت خواهد کرد. حالا دو میلیارد از آن را پرداخت کرده و یک میلیارد باقی مانده است. و عدم پرداخت آن باعث اختلال در برنامه‌ریزی‌ها خواهد شد.
در پایان، یک خبر خوب هم برای شما دارم.
دیروز، چراغ اول گلریزان ۱۴۰۴ توسط آقا مسعود، نگهبان محترم لژیون سردار روشن شد. ایشان اجازه‌ پهلوانی را از آقای مهندس دریافت کردند. ان‌شاءالله که برکت زندگیشان باشد.
خدا را شکر می‌کنیم که امروز، کنگره۶۰، به جایی رسیده که بتواند نقش خود را در خدمت به انسان ها ایفا کند. بشر امروز با مشکلاتی روبه‌رو است، که بسیاری در حل آن‌ها ناتوانند. مسائلی چون اعتیاد، اضافه وزن، سرطان. و ما افتخار می‌کنیم که کنگره۶۰ در خط مقدم این جبهه حرکت می‌کند.
پایه‌های مالی را جدی بگیرید پول بسیار مهم است. کسی که پول ندارد، اعتباری ندارد؛ حتی خانواده‌اش هم روی او حسابی نمی‌کنند.
هر لژیونی در کنگره، رهایی دارد. ما در لژیون درمان اعتیاد، رهایی از مواد مخدر را جشن می‌گیریم. در لژیون وایت، رهایی از سیگار را؛ در لژیون جونز، رهایی اضافه وزن؛ و در لژیون سردار، رهایی از بند حرص و طمع را.

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

نگارنده و ویراستار: مسافر حمید لژیون نوزدهم
تنظیم: مسافر جعفر لژیون نوزدهم

با احترام 

مرزبان خبری مسافر وحید