ادب و تعادل دو ستون استوار در زندگی

نهمین جلسه از دور بیستم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی راهنما مسافر محمد، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر جمال، با دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» در روز سه‌شنبه، بیستم خردادماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه آداب معاشرت، ادب، بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی است. دستور جلسه راحتی است و نیاز به کمی تفکر دارد. آداب معاشرت موضوع خاص و پیچیده‌ای نیست. کنگره ۶۰ تابلوئی دارد که روی آن نوشته شده «جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰» و هیچ اشاره‌ای به ترک اعتیاد ندارد. این به این معنی است که ما آمده‌ایم اینجا تا آداب معاشرت را یاد بگیریم، طوری زندگی کنیم که در جامعه و خانواده ضرری به کسی نرسانیم؛ نه به خودمان و نه به خانواده، همکار، همسایه و دیگران.

تعادل؛ یعنی انجام تمام کارها از نظر کار، تفریح و خوشگذرانی و لذت‌جویی به گونه‌ای باشد که در همه بخش‌های زندگی به صورت یکسان عمل کنیم تا زندگی سالمی داشته باشیم. مثلاً من که به کنگره ۶۰ می‌آیم اول برای درمان اعتیاد و سپس به لژیون سیگار می‌روم. چرا؟ چون لژیون سیگار به ما می‌فهماند که آدم سیگاری تعادل ندارد. اگر یک روز سیگار نکشید، مشخص می‌شود چگونه یک سیگاری بدون مصرف سیگار تبدیل به فردی بی‌تعادل می‌شود.

مهندس در سی‌دی «آداب معاشرت» می‌فرمایند هر فرد در زندگی روزمره و مواجهه با مردم، حتی در محیط اداری و عمومی، نوع برخوردش را نشان می‌دهد؛ اگر احترام بگذارد، احترام می‌گیرد. در کارهای اداری هم مثلاً برای انجام کاری باید احترام گذاشت تا احترام دید، اما اگر در محیط اداری با حالتی عصبی و پرخاشگرانه حاضر شویم، فکر کنیم همه موظف‌اند کار ما را انجام دهند بدون قدردانی و تشکر، نتیجه این رفتار آن می‌شود که طرف مقابل اهمیتی به کار ما نمی‌دهد و بارها به دلایلی کار ما را عقب می‌اندازد. این بازتاب رفتاری است که ما داشته‌ایم. مگر جواب بی‌ادبی چیزی جز بی‌ادبی است؟

بعد از سه جلسه تازه‌واردین و جلسه اول توجیهی OT، حتی اگر یک دقیقه دیر برسیم اجازه ورود نداریم. این اولین درسی است که نشان می‌دهد کنگره محل نظم و یادگیری انضباط است. کسی که نظم و انضباط دارد، می‌تواند ادب داشته باشد و به تعادل برسد. کسی که دیر به جلسات و لژیون می‌آید، نشان‌دهنده بی‌ادبی است. بی‌ادبی با بی‌تفاوتی تفاوت دارد. ادب؛ یعنی هر فعل و عملی در جای مناسب خود به بهترین شکل انجام شود.

وظیفه من به عنوان مسافر این است که رأس ساعت در کنگره حضور داشته باشم و گوش به فرمان راهنمایم باشم. اگر غیر از این عمل کنم، به عنوان انسان بی‌ادب نمی‌توانم به تعادل برسم. آداب معاشرت به یک بچه کنگره‌ای کمک می‌کند بهتر در مسیر حرکت کند، بهتر بتواند طبق فرامین و حرمت‌ها در کنگره عمل کند و به رهایی و تعادل برسد.

پس آداب معاشرت، ادب و تعادل یک مسیر در کنگره است که ما را به تعادل می‌رساند. مطابق گفته آقای مهندس، درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است که نشان‌دهنده همین مسیر در کنگره است. اگر بخواهیم به ترک، درمان و تعادل در کنگره برسیم باید مطابق با متد، رعایت آداب کنگره و آداب معاشرت و فرامین کنگره عمل کنیم تا به تعادل، که مقصد در سفر اول است، برسیم. آن زمان است که دیگران تغییرات ما را مشاهده می‌کنند؛ بعد از تغییرات ظاهری، تغییر در رفتار و گفتار ما رخ می‌دهد که این تغییر بر اساس پنداری است که در کنگره تربیت شده و با ادب به این تعادل رسیده است.

مرزبان کشیک: مسافر سعید
تایپ: مسافر حسین لژیون هفتم
ویراستاری و عکس: مسافر محمد لژیون هفتم
ارسال: مسافر سعید لژیون دوم