سلام دوستان رضا هستم مسافر
دستور جلسه:( آداب معاشرت، ادب و بیادبی، تعادل و بیتعادلی )
خلاصه سخنان:
آقای مهندس همیشه به این دستور جلسه که میرسد اول از کلمه تعادل استفاده میکند یعنی هدف ما در وحله اول رسیدن به تعادل میباشد همان جمله معروف که میگوید: درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان است. یعنی هدف ما در کنگره ترک نیست درمان است و بعدش رسیدن به تعادل است. اگر اشتباه نکنم یک روز از آقای خدامی سوالی میپرسند، تعادل که میگویند یعنی چه؟ میخواهیم خطکشی داشته باشیم بدانیم تعادل داریم یا نه؟
آقای خدامی جواب میدهند تعادل داشتن یعنی اینکه وقتی میخندی از ته دل بخندی و وقتی گریه میکنی واقعاً از ته دل گریه کنی، وقتی غذا میخوری واقعاً غذا بخوری، وقتی میخوابی واقعاً بخوابی و از اون خواب لذت ببری و اَدا در نیاوری و حالت خوب باشد این یعنی تعادل. هدف ما هم در کنگره همین است که ما به تعادل برسیم.حالا دستور جلسه امروز میگوید: هرچه انسان باادبتر، با تعادلتر و هرچه بی ادبتر، بی تعادلتر یعنی وقتی به یک فرد کنگرهای نگاه میکنید متوجه میشوید بانظم، مرتب و با ادبتر و در نتیجه متعادلتر است. اما وقتی میبینید بیادب، بینظم، نامرتب است و با هر کسی شوخی ناجور میکند، حرمت کنگره و دیگران، بزرگتر و کوچکتر را رعایت نمیکند و احترام ایجنت، مرزبان و راهنما را رعایت نمیکند، مشخص میگردد او تعادل ندارد.
.jpg)
حال ادب یعنی چه؟ یکسری مجموعه آداب داریم در کشور، دین و خانواده، یکسری مجموعه آداب اجتماعی داریم که اگر آنها را رعایت کنیم انسان مودبی میشویم و اگر رعایت نکنیم طبیعتا انسان بی ادبی خواهیم شد. مثلاً یک نفر داخل خودرو در جاده داخل یا خارج شهر، محل کار، محله خود، یک خوراکی مانند کیک و رانی میخورد و ضایعات آنرا از شیشه راست و یکی را از چپ بیرون پرتاب میکند، این نشان میدهد فرد بی ادبی میباشد. حال از این بگذریم رفتارش با خانواده، پدر و مادر، دوستان، دیگران و یا راهنما چطور است؟
به مجموعه این برخوردها آداب میگویند و جمع ادب است، آقای مهندس در سیدیهای مختلفی در مورد آداب معاشرت صحبت کردهاند مثلاً چگونه لژیون را اداره کنید، برخورد با رهجو، غذا خوردن، میزبانی، میهمانی و... که من یک نکته را به عنوان نمونه میگویم که آقای مهندس حدود پنجاه دقیقه درمورد آن صحبت کردند و فرمودند: کسی که میزبان است باید ملزومات غذا و سفره را سریع محیا کرده خود نیز سریع بر سر سفره غذا بنشیند، چون حتماً مشاهده کردهاید خانم خانه به عنوان محیاگر سفره غذا، همه زمان، در حال رفت و آمد به آشپزخانه و این بیادبی است. باید طوری برنامهریزی کرد که میزبان اولین نفر غذا خوردن را شروع کند و آخرین نفر به اتمام برساند. یعنی طوری سرعت عمل را تنظیم کنیم که حتی یک نفر میهمان که به کندی غذا میخورد قبل از ما غذایش تمام شده و از غذا خوردن دست بکشد و ما بعد از ایشان و اگر ما قبل از وی کنار بکشیم او از ادامه خوردن باز میایستد.
.jpg)
حالا در مورد این مسائل آقای مهندس در خیلی از سیدیها صحبت کردهاند. انشاالله گوش بدهید چون این مسئله بسیار مهمی در جامعه میباشد. این مسائلی است که در کنگره باید یاد بگیریم و به بچههای خود نیز انتقال بدهیم. به طور مثال، قبل از شروع جلسه، یک رهجو سفر اولی پیامی به تلفن همراه من راهنما میفرستد که استاد میروی جلسه، سر راهت مرا هم سوار کن، این بی ادبی است، رهجو یا شاگرد با استاد خودش که نباید اینگونه برخورد کند، شاید این برخورد بین دو دوست صمیمی و یا سفر اولی باشد، ولی نه بین استاد و شاگرد، بلکه متن درست این است سلام استاد، اگر با خودرو میروید و امکان دارد من را هم سر راه خودتان سوار کنید ممنون میشوم، همیشه باید بزرگترها را به دو شکل، چه سنی چه تجربی یا حتی کنگرهای، مانند معلم، پدر و مادر و...را جمعی مورد خطاب قرار دهیم و نمیتوانیم آنها را با کلمه تو صدا کنید، بلکه باید از کلمه شما استفاده کرد.
حال ایجنت، مرزبان، راهنما ،مسافرها و... جای خود را دارند. شما میتوانید خانم خود را با کلمه تو صدا کنی و یا با او دست بدهی، ولی خواهر خانم یا مادر خانم خود را نمیتوانید با کلمه تو صدا کرده یا با ایشان دست بدهید، در کشور و شرع ما، دست دادن با نامحرم ممنوع است، حتی اگر محرم هم باشند برای دست دادن، آداب خود را دارد، اگر ایشان دست دراز کردند شما هم میتوانید دست دهید، یا مثلاً : در کنگره ، با دیدهبان روبرو میشوید، شما نمیتوانيد ایشان را آغوش بگیری، بلکه اگر خود دیدهبان دست یا آغوش باز کرد شما هم اینکار را انجام میدهید و اگر خواستید با ایشان عکس بگیرید، اول اجازه میگیرید، در کل احترام میگذارید. از اینکه به صحبتهای من توجه کردید متشکرم.
تایپ: مسافر یوسف (لژیون ششم)
عکس، تنظیم و ارسال: مسافر محمدرضا (لژیون هشتم) خدمتگزار سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
64