ادب یعنی احترام درونی و بیرونی

جلسه دوم از دوره سی‌‌ودوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ملاصدرا با استادی همسفر الهه، نگهبانی همسفر رحیمه و دبیری همسفر اکرم با دستور‌جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی؛ تعادل و بی‌تعادلی» روز دوشنبه ۱۹ خرداد‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را بسیار شاکر و سپاسگزار هستم که مسیر کنگره برای من باز شد تا در این جایگاه قرار بگیرم. ابتدا از نگهبان جلسه و لژیون مرزبانی که این فرصت را در اختیار بنده قرار دادند تا از محضر شما عزیزان انرژی و آموزش دریافت کنم، سپاسگزار هستم؛ همچنین از راهنما خود همسفر زهرا نیز کمال تشکر را دارم؛ چراکه جایگاه امروز خود را مدیون آموزش‌های ناب وی هستم.
دستورجلسه این هفته «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» است. بنده زمانی‌که مطلع شدم بایستی در این دستورجلسه ‌در جایگاه استادی خدمت کنم، بسیار خوشحال شدم؛ زیرا این دستورجلسه مبحثی را بیان می‌کند که چه در خانواده و چه در جامعه هرثانیه و دقیقه با  آن در ارتباط هستیم؛ بنابراین برای درک این دستورجلسه، ابتدا باید با مفهوم این واژه‌گان آشنا شویم و دریابیم که چرا این کلمات در کنار یک‌دیگر قرارگرفته‌اند و ارتباط کلامی بین آن‌ها چیست! اینک در پاسخ به این سؤال باید بیان کنیم که آداب به‌معنا روش و آیینی بوده که شایسته انسان است.
ما بایستی بدانیم که هر ساختاری قوانین و آدابی دارد؛ بنابراین آگاهی از این آداب و رعایت آن، ادب را می‌رساند و تعادل یک نیرو و انرژی درونی‌ای است که می‌توانیم با در نظرگرفتن زمان و مکان مناسب از آن استفاده کنیم و به‌بیان ساده‌تر، تعادل یعنی حد وسط هر موضوعی و زمانی می‌توانیم از این پارامترها استفاده و آن را درک کنیم که وارد مرحله انسانی شده باشیم؛ چراکه در مرحله انسانی، هر عملی آیین، روش و قوانین مخصوص به‌خود را دارد؛ به‌عنوان مثال: شخص با ورود به سیستم درمانی کنگره۶۰ در کمال ساده بودن، بایستی شیک و سفید پوش، آراسته و مرتب وارد شود؛ زیرا این امر جزو رعایت قوانین در کنگره است؛ اما با این پوشش قادر به شرکت در مراسم عزاداری نخواهیم بود؛ چراکه آیین و رسم و رسوم این مجالس به‌گونه‌ای دیگر می‌باشد.
پیش از ورود به کنگره، تصور می‌کردم سطح اطلاعات بنده کامل بوده، آگاه هستم و می‌توانم دانسته‌های خود را به فرزندانم نیز منتقل کنم؛ زیرا تفکر من این بود که هرگاه وارد جمعی می‌شوم، تنها سلام کرده و با قرارگرفتن در آن موقعیت، شنونده باشم و کلامی سخن نگویم که از نظر من این عمل، کمال ادبم را ثابت می‌کرد؛ اما با آموزش‌های کنگره آموختم که صحبت نکردن مبنی بر مؤدب بودن نیست؛ بلکه ادب داشتن یعنی به‌جا سخن گفتن، بیان مناسب داشتن، عدم تحقیر دیگران با کلام نامناسب و یا این‌که حتی با سکوتم باعث آزار دیگران نشوم.
ادب یعنی احترام درونی و ادب واقعی من باید از درونم جوشش پیدا کند؛ بنابراین ادب ظاهری کافی نیست و گاهی‌اوقات ما با یک نگاه، ادب و بی‌ادبی خود را آشکار می‌کنیم و به‌ظاهر چشم می‌گوییم تا ادب خود را برسانیم؛ اما با یک نگاه، بی‌ادبی کامل خودمان را نسبت به سخن طرف مقابل ثابت می‌کنیم. زمانی‌که من در ذهنم شخصی را قضاوت می‌کنم، به‌تندی پاسخگو می‌شوم یا در اصل گاهی پاسخگو نیستم، کلامم با کنایه همراه باشد یا به‌شوخی شخصیت دیگران را تحقیر کنم، تمامی این رفتارها بی‌ادبی محسوب می‌شود؛ بنابراین ادب و مؤدب بودن تا اندازه‌ای جایگاه بالایی دارد که رعایت آن می‌تواند بهترین لحظات زندگی ما را رقم بزند و عدم رعایت آن نیز ما را به تباهی می‌کشاند.
آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند: برای بنده شخصیت یک فرد هروئینی، تزریقی و کارتون‌خواب با لباس‌های کثیف اما مؤدب  بسیار حائز اهمیت است و او را به شخصی که شیک‌پوش، ثروتمند و با تحصیلات بالا اما بی‌ادب باشد، ترجیح می‌دهم؛ بنابراین ما باید میان سخن گفتن، نگاه کردن و عمل کردن، موضوع تعادل را رعایت بفرماییم. بزرگترین مشکل امروزه انسان‌ها عدم تعادل می‌باشد و بی‌تعادل بودن تنها مختص افراد مصرف‌کننده نیست؛ بلکه شامل حال تمامی افراد جامعه می‌شود. اکنون مصرف‌کننده‌ای که بر اثر استفاده از موادمخدر و تخریب در سیستم ایکس از تعادل خارج شده است با فردی که مصرف‌کننده نیست؛ اما بر اثر دسته‌ای از مشکلات امروزی یا زود قضاوت و زود تصمیم‌گیری کردن که ریشه در جهل، نادانی و ناآگاهی خود او دارد، برابر هستند و هر دو گروه از تعادل خارج شده‌اند.
تعادل در کنگره۶۰ در کنار درمان بسیار مهم است و به‌فرموده آقای مهندس: درمان بالاتر از ترک و تعادل نیز بالاتر از درمان است، یعنی اگر به‌درمان برسیم؛ اما به‌تعادل لازم نرسیده باشیم، درمان ما کامل نخواهد بود؛ زیرا زمانی درمان قطعی اتفاق می‌افتد که به‌تعادل لازم رسیده باشیم؛ چراکه رمز موفقیت در سیستم درمانی کنگره‌۶۰، رسیدن به‌تعادل است. اکنون این سؤالات مطرح می‌شود که من الهه چگونه باید تعادل را در محیط خانواده برقرار کنم! تعادل در خانواده چگونه است و آیا ممکن است در خانواده تعادل برقرار باشد! در پاسخ باید بیان کنم که تعادل در خانواده و زندگی روزمره، یعنی هرچیزی در جای خودش قرار بگیرد و اهمیت هیچ موضوعی را به کار دیگری ترجیح ندهیم.

ما باید سعی کنیم اگر شاغل هستیم، کار بیرون را به‌جای خود انجام دهیم و وظایفی مانند: کار منزل، تفریح، سرگرمی، ورزش کردن، مادیات و معنویات را نیز به‌موقع اجرایی کنیم. بنده به‌شخصه پیش از ورود به کنگره، تمام افکار و ذهنیتم درگیر شغلم بود و کل انرژی و نیرو خودم را صرف کار می‌کردم؛ بنابراین به‌واسطه این بی‌تعادلی من، دخترم در همه حال با شاغل بودنم مخالف بود؛ زیرا زندگی ما بدون تفریح و در کنار هم بودن سپری می‌شد. اکنون خداوند را شاکر هستم که با آموزش‌های کنگره آموختم بایستی هرچیزی در جایگاه خودش حائز اهمیت باشد و نیرو و انرژی درونم را به‌جا استفاده کنم؛ زیرا با برقراری تعادل در خانواده و رعایت آداب معاشرت، فرزندانمان نیز از ما آموزش دریافت می‌کنند.
ما بایستی اعضا خانواده را آگاه کنیم و از رسم و رسومات هرساختاری به آنان آموزش دهیم تا به‌دیگران احترام بگذارند، در برابر لطف و محبت دیگران قدرشناس باشند، آداب غذاخوردن، مهمان‌داری، راه رفتن و احوال‌پرسی را به‌ آن‌ها آموزش دهیم. بنده در پایان توصیه می‌کنم سی‌دی آداب معاشرت از آقای مهندس را گوش کنید؛ چراکه ایشان درباره آداب خاصی صحبت کرده‌اند و زمان اجازه بیان آن را به من نمی‌دهد. امیدوار هستم قادر باشیم آموزش‌های ایشان را کاربردی کنیم تا بتوانیم فرزندانی مؤدب تحویل جامعه بدهیم.

ورود به سفر دوم جهان‌بینی 

مرزبان کشیک: همسفر مرضیه و مسافر غلامرضا
تایپ: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
ویرایش و ویراستار: همسفر مرضیه، مرزبان خبری
ارسال: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)