آداب معاشرت همان مسئلهای است که کنگره در جهانبینی، به من رهجو آموزش میدهد. قبل از کنگره نه اینکه آداب معاشرت بلد نباشم؛ ولی راه درست آن را بلد نبودم؛ یعنی آن تعادل نبود که من در برخورد با اطرافم چه نوع آداب و معاشرت از خودم نشان میدهم. آیا واقعاً اصول را رعایت میکنم یا نه؟ تفکری پشت آن نبود؛ ولی کمکم با آموزش گرفتن یاد میگیرم که در همه حال باید مواظب رفتار خود باشم. آقای مهندس در یکی از سیدیهای خود فرمودند؛ ما حق نداریم به کسی توهین کنیم و این جمله خیلی برای من تکان دهنده بود؛ انگار در آن لحظه مسکنی برای من بود.
اگر من بدانم از مسئلهای یا موضوعی ناراحت هستم و من را آزار میدهد؛ باید نحوه بیان کردن آن را بلد باشم و آن را از راه درست حل کنم نه با توهین و داد و بیداد کردن؛ اگر من مواظب رفتارم باشم قطعاً اطرافیان هم با من همانگونه رفتار خواهند کرد، همان بازتاب را به من میدهند. به نظر من اگر ما تعادل در رفتار، کردار و گفتار خودمان داشته باشیم، بیشتر راه را رفتیم. این یک دفعه امکانپذیر نیست، گاهی شاید ناامید شویم که چرا یکسری خطاهای من هنوز پابرجاست؛ ولی باید بدانم راهی را که رفتم یک شبه نبوده و این بیتعادلی من یک شبه اتفاق نیفتاده است؛ باید آرامآرام و با آموزش گرفتن و عملی کردن آموزش، مرتب نوشتن سیدیهایی که هر هفته در اختیار من قرار میگیرد، من به آن تعادلی که خودم، اطرافیانم و جامعه به آن نیاز دارد، دست پیدا کنم.
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر شادی (لژیون دوم)
ارسال: همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون یکم) دبیر سایت
نگهبان سایت: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
81