ادب، آیینه شخصیت و نشانه تعادل

جلسه اول از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی‌ زال‌پارس‌ به استادی همسفر گلثوم، نگهبانی همسفر اکرم و دبیری همسفر سمیه با دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» روز یک‌شنبه ۱۸ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:٠٠ آغاز به‌‌کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه، ایجنت، مرزبان‌ها و راهنمایم همسفر مریم بسیار سپاسگزارم که این خدمت را به من واگذار کردند تا آموزش ببینم. دستور جلسه این هفته «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» است. نخستین موضوعی که در زمینه آداب معاشرت اهمیت دارد، تعادل و بی‌تعادلی است؛ زیرا در همه‌چیز از جمله در معاشرت با دیگران باید تعادل را رعایت کنیم؛ حتی در غذا خوردن نیز این اصل صادق است؛ باید بدانیم چه چیزی، چگونه، چه قدر و در چه شرایطی بخوریم.

وقتی مهمانی به منزل ما می‌آید شایسته است از پیش همه‌چیز را آماده کنیم تا هنگام حضور مهمان، دائم از سر سفره بلند نشویم. هنگام صرف غذا نیز نباید زیاد صحبت کنیم. اگر خودمان به مهمانی دعوت شده‌ایم و چند نوع غذا بر سر سفره است، بهتر است تنها از یک نوع غذا استفاده کنیم. پر کردن بشقاب از تمام غذاها، نشانه‌ بی‌ادبی است. معمولاً تنوع غذا برای آن است که هر کس بر حسب ذائقه و علاقه‌ خود، یکی را انتخاب کند؛ نه این‌که همه از همه چیز بردارند. در مورد آداب صحبت کردن نیز نباید زمانی که دو نفر مشغول گفت‌و‌گو هستند، وسط صحبت آن‌ها بپریم. در رانندگی نیز باید ادب را رعایت کرد بی‌جهت بوق‌ نزنیم، حرکات خطرناک انجام ندهیم و زباله‌ای از خود رو به بیرون نیندازیم.

پیش از آشنایی با کنگره۶۰، این موارد را رعایت می‌کردم. مثلاً اگر زباله‌ای در دستم بود تا زمانی که سطل زباله‌ای پیدا نمی‌کردم، آن را نگه می‌داشتم. اکنون وقتی با فرزند کوچکم به زیارت می‌رویم، کیسه‌ای به دستش می‌دهم و از او می‌خواهم به عنوان خادم امام رضا (ع) زباله‌هایی مانند لیوان‌های یک‌بارمصرف را جمع‌آوری کند. او هم با شوق این کار را انجام می‌دهد و در پایان، کیسه‌اش را که پر شده تحویلم می‌دهد تا با هم در سطل زباله بیندازیم. این روش ساده، هم آموزش عملی است و هم فرصتی برای خدمت.

در مراجعات اداری هم ادب نقش مهمی دارد. اگر با احترام وارد شوید، معمولاً کارتان آسان‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود. مثلاً اگر وارد اتاقی شدید و اجازه نشستن به شما داده نشد، بهتر است منتظر بمانید. آقای مهندس فرمودند: اگر کسی بدون اجازه روی صندلی بنشیند، از او می‌خواهم بلند شود؛ چون باید بیاموزد تا وقتی اجازه‌اش داده نشده، ننشیند.

یادم هست اولین باری که به کنگره آمدیم، دیدن لباس سفید همسفران و مسافران برایم بسیار جالب بود. نظم و انضباط در شروع جلسه برایم شگفت‌انگیز بود. مسافرم اصرار داشت رأس ساعت در کنگره حاضر شود. ابتدا برایم جای تعجب داشت؛ چون تجربه‌ جلسات دیگرم این‌گونه نبود. در اغلب جلساتی که حضور داشتم، جلسه با تأخیر آغاز می‌شد؛ اما اینجا جلسه دقیقاً رأس ساعت آغاز شد، نه حتی یک دقیقه زودتر یا دیرتر همین نظم برایم بسیار جذاب بود.

یکی از خاطراتم مربوط به اولین جلسه‌ای است که در آن شرکت کردم. زمانی که حرمت‌ها خوانده می‌شد، قصد داشتم وارد سالن شوم؛ اما یکی از خدمتگزاران مانع ورود من شدند. ابتدا کمی ناراحت شدم؛ اما بعد که دلیلش را پرسیدم و متوجه شدم که هنگام خواندن حرمت نباید ورود و خروج انجام شود، برایم بسیار ارزشمند شد. این نظم و احترام به قوانین، از ویژگی‌های منحصربه‌فرد کنگره‌۶۰ است. سکوت حاکم بر جلسه و رعایت حرمت، باعث می‌شود مفاهیم به‌خوبی منتقل شوند؛ برخلاف بسیاری از جلسات دیگر که گفت‌وگوهای پراکنده مانع تمرکز می‌شوند.

همچنین گوش‌دادن به صحبت‌های راهنما و انجام مسئولیت‌هایی که به ما سپرده می‌شود، بخشی از ادب در کنگره است. مثلاً وقتی راهنما می‌گوید مشارکت کنید؛ باید آن را انجام دهیم یا سی‌دی‌ها را بنویسیم. این‌ها نشانه‌های ادب و مسئولیت‌پذیری است. کنگره‌۶۰ به ما می‌آموزد که تعادل و ادب را نه‌تنها در کنگره، بلکه در تمام زندگی‌مان پیاده کنیم؛ چراکه افراد بیرون از کنگره نیز از ما آموزش می‌گیرند.

مرزبان کشیک: همسفر فاطمه
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
تایپیست: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زال‌پارس