بهترین آدم‌ها در کنگره‌۶۰ هستند

جلسه سیزدهم از دوره دوازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰، در نمایندگی شهباز، با استادی راهنما مسافر رضا، نگهبانی مسافر بهرام دبیری  مسافر عباس ، با دستور جلسه: (آداب معاشرت، ادب و بی ادبی، تعادل و بی تعادلی) در روز یکشنبه تاریخ ۱۴۰۴/۳/۱۸ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر
اگر بخواهم بگویم شاید بهترین آدم‌ها در کنار ما هستند و دارند به ما خدمت می‌کنند. بهترین راهنماها در شعبه شهباز از ما حمایت می‌کنند و اینجا در حال خدمت هستند. آدم‌هایی که مسیر را طی می‌کنند و به ما خدمت می‌کنند، مرزبانان بسیار خوبی هستند. وقتی تو شعبه می‌چرخید، متوجه می‌شوید که آدم‌هایی که در اطراف ما هستند، آدم‌های خوبی هستند، با تمام نقطه‌ضعف‌هایی که ممکن است در جاهایی ببینیم. خدا را شکر وضعیت شعبه هم خوب است، بر خلاف آن چیزی که فکر می‌کنید خراب است. گاهی وقت‌ها سیر تکامل شعبه آنقدر پیچیده است که ما از خلوتی و نبودنِ آدم‌ها، و نبودن تازه‌واردها، می‌ترسیم؛ ولی این جزئی از کار است و خیلی وقت‌ها نبودن‌ها و ریزش‌ها کاملاً درست است و ما را می‌ترساند.
اما نگران نباشید، ان‌شاءالله گذر زمان و خیلی اتفاقاتی که در شعبه می‌افتد، باعث می‌شود که آدم‌ها یواش یواش انسان‌ ها از هم سبقت‌ بگیرند. انسان‌هایی که در شعبه سبقت می‌گیرند و جایگاه را می‌گیرند. همچنین انسان‌هایی که درست کار خود را انجام نمی‌دهند، مطمئناً می‌روند. نمایندگی هوشمند این است که آدم‌هایی که درست عمل نمی‌کنند، خود به خود بیرون می‌روند. گاهی وقت‌ها، راهنماها می‌گویند که  مثلاً نمی‌آید توی لژیون فقط نامه می‌گیرم و می‌روند." من می‌گویم هیچ کاری نمی‌خواهی بکنی، آنقدر به ایشان نامه بده تا آخر خودش می‌رود.
و همین‌طور آدم‌هایی که می‌آیند و لژیون سیگار می‌نشینند و سپس پشت ساختمان سیگار می‌کشند. گاهی وقت‌ها می‌پرسند که "ما چه کار کنیم؟" نگران نباشید، آن‌ها می‌روند. فقط  انسان‌هایی می‌مانند که می‌خواهند درست عمل کنند، باید نگاهمان به این موضوعات نباشد و الگوهایمان آدم‌هایی باشد که خوب سفر می‌کنند و درست خدمت می‌کنند. مطمئن باشید که آدم‌هایی که کارشان را درست انجام نمی‌دهند، زیاد اینجا ماندگار نیستند. ممکن است سال بعد، در این موقع، خیلی از آدم‌هایی که اینجا نیستند به‌طور خودکار غربال شوند و بروند. مخصوصاً آدم‌هایی که آسیب می‌زنند، یعنی آنهایی که سفرشان را درست انجام نمی‌دهند یا مثلاً در لژون سیگار شرکت نمی‌کنند.
شما باید الگوی صحیحی باشید. ان‌شاءالله انسان‌هایی که درست عمل می‌کنند، باعث خواهند شد که شعبه، شعبه خوبی باشد و آدم‌هایی در آن می‌درخشند و یواش یواش شکل می‌گیرد و وضعیت بهتر خواهد شد.
در مورد دستور جلسه‌ای که حالا هستیم، صحبت می‌کنم. حالا در مورد آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی و تعادل و بی‌تعادلی صحبت می‌کنم. من از تعادل و بی‌تعادلی شروع می‌کنم. در کنگره ۶۰ می‌گویند که هدف ما ترک اعتیاد نیست. بعد می‌گویند که درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان، و این چیزی است که در کنگره به آن می‌رسیم. یعنی رسیدن به تعادل، یعنی مصرف نکردن مواد.
در کنگره۶۰، تعادل به گونه‌ای است که می‌گوییم ساختارمان باید به گونه‌ای شکل بگیرد که در برابر نیروها و فشارها فرو نریزد. مثلاً در ژاپن، ساختمانی می‌سازند که  وقتی زلزله می‌آید، ساختمان‌ها می‌لرزند ولی نمی‌ریزند. کسی که در کنگره به تعادل می‌رسد، در فشارهای زندگی و نیروهایی که به او وارد می‌شود، هیچ‌وقت فرو نمی‌ریزد. او تکان می‌خورد ولی خراب نمی‌شود.
بعضی وقت‌ها، ممکن است یک نفر در سفر دومی که به تعادل رسیده، بخواهد به هم بریزد، ولی دوباره به تعادل خودش برمی‌گردد و این باعث می‌شود که دیگر به سمت مصرف مواد و ضد ارزش‌ها نرود. بعضی وقت‌ها می‌بینید که بعضی آدم‌ها برگشتند و می‌پرسند چرا این کار را کردی، مثلاً می‌گویند یکی فوت شده و من رفتم مغازه زدم. این نشان‌دهنده این است که این آدم تعادل ندارد. یا مثلاً می‌گویی چرا فلان کار را کردی؟ می‌گوید مثلاً در فلان جا ضرر کردم، فلانی پول من را خورد. دیگر من رفتم سیگار مصرف کردم. این نشانه این است که او به تعادل نرسیده است.

انسانی که به تعادل برسد، در فشارهای زندگی نمی‌ریزد. ممکن است تکان بخورد، ممکن است به هم بریزد، ممکن است یک جا حسش نباشد، ولی دوباره برمی‌گردد و در مسیر خود، کار خودش را انجام می‌دهد. حالا معنی تعادل چیست؟ تعادل یعنی هر چیزی در اندازه خودش و در جای خودش. گاهی وقت‌ها، ما این اندازه‌ها را نمی‌دانیم و در کنگره می‌آییم که این اندازه ها را یاد بگیریم. اندازه اینکه چقدر حرف بزنیم، اندازه اینکه چقدر محبت کنیم، اندازه اینکه چقدر غذا بخوریم، اندازه اینکه چقدر و کجا پول خرج کنیم و کجا پول خرج نکنیم.

تایپ: لژیون دوم
تهیه و تنظیم: مسافر احمد کاربر سایت