بی‌ادبی یعنی پایمال کردن حقوق دیگران

ما می‌توانیم نشانه‌های ادب را در کارهای روزمره و تعاملات اجتماعی مشاهده کنیم، ادب شامل احترام به دیگران، توجه به احساسات، رعایت مرزهای شخصی و استفاده از زبان مناسب است. بی‌ خردی و ناآگاهی، گفتار زشت، بددهانی، تندخویی، زشت‌گویی، دشنام و توهین، سبک سری، خیره‌سری، لجاجت و.... نشانه‌های انسان بی‌ادب و بی‌خرد است ولی اگر موقع سخن گفتن از نشانه‌های ادبانه استفاده کنیم انسانی با ادب و اگر از الفاظ بی‌خردی استفاده کنیم بدون شک انسانی بی‌ادب هستیم.

یکی از قیمتی‌ترین سرمایه‌ها و میراث‌ حیات آدمی«ادب» است (ادب مرد به ز دولت اوست) در برخوردها چیزی به زیبایی و جذابیت ادب نمی‌رسد؛ باید آن‌ها را آموخت و به‌کار بست تا روابط سالم و احترام‌آمیز و پایدار میان افراد حاکم شود؛ ادب در هر کس و در هر کجا باشد هاله‌ای از محبت و مجذوبیت در شخص به وجود می‌آورد و شخص را عزیز و دوست داشتنی می‌کند و باید یاد بگیریم که نشست و برخاست و انس و معاشرت با افراد مؤدب خلق‌و‌خوی رفتارمان را به زینت «ادب» می‌آراید و باید با دیگران به گونه‌ای رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار شود؛ اخلاق و رفتار من از زمانی که وارد کنگره شدم نسبت به قبل خیلی تغییر کرده؛ ابتدا ادب را از خانواده‌ و بعد از مربی و معلمان آموختم و الان هم در کنگره آموزش می‌بینم و همین آموزش و نگه‌داشتن حرمت‌‌ها زندگی من را پایدار کرد؛ مسافرم حتی در زمان مصرف هم حرمت شکنی و بی‌ادبی نمی‌کرد و همین ادب او باعث شد که او را رها نکنم چون بیهوده‌گو، تنگ‌نظر و خسیس نبود و اخلاق‌های بی ادبانه نداشت و من هم همیشه سعی می‌کردم فقط زیبایی‌های وجودی‌اش را ببینم چون هر کسی هم زشتی و هم زیبایی دارد و باید یاد بگیریم که زیبایی‌ها را بیشتر ببینیم. کسانی که حد و مرزهای خود را می‌شناسند و از آن فراتر نمی‌روند دارای ادب هستند و بی‌ادبی نوعی ورود به منطقه ممنوعه یا پایمال کردن حریم در برخوردهاست.

تنها چیزی که باعث شد بیش از پیش کنگره را دوست داشته باشم؛ رعایت همین قوانین و وقت‌شناسی بود چون همیشه تنها مشکل من و مسافرم سر زمان بود و همیشه دیر سر قرارمان می‌رسید و حتی خیلی اوقات باعث می‌شد اگر مهمانی دعوت بودیم به مهمانی نرسم و باعث به‌هم ریختگی من می‌شد؛ از خداوند سپاسگزارم بابت نعمت کنگره که الان این مشکل‌ها را در زندگی ندارم و زندگی آرام و خوشی را تجربه می‌کنم؛ همان‌جور که همه می‌دانیم هر جایی حریم و حرمت‌‌هایی دارد که باید آن‌ها را شناخت و به‌کار برد به طور کلی رعایت آداب می‌شود ادب و عدم رعایت آن‌ها بی‌ادبی می‌شود، روش‌ها و رسم‌هایی در جامعه نوشته شده است که رعایت آن‌ها باعث ادب می‌شود. دروغ‌گویی، دزدی، حیله‌‌گری، چاپلوسی، رشوه و غیره... نشانه‌های انسان‌های بی‌ادب است بنابراین هیچ انسانی بد نیست و اولین عنصری که باعث می‌شود انسان‌ها بدی کنند این‌ است که خوبی را یاد نگرفته‌اند یا بلد نیستند و اگر یاد گرفته باشند بدی نمی‌کنند؛ چه زیبا گفت سعدی: کردم از عقل سوالی که بگو ایمان چیست؟ عقل بر گوش دلم گفت که ایمان «ادب» است، آدمیزاد اگر بی‌ادب است، آدم نیست؛ فرق ما بین بنی‌آدم و حیوان ادب است.

نگارش: رابط خبری همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر مژگان دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر