مجموعه رفتارهای درست

همسفر آرزو رهجوی لژیون دهم از نمایندگی رودکی در باب دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب بی ادبی، تعادل بی‌تعادلی» چنین نوشت:

با توجه به آموزش‌های کنگره ‌‌‌‌۶۰ دریافتم که میان ادب بی‌ادبی، آداب و معاشرت، تعادل بی‌تعادل ارتباط عمیقی وجود دارد که در این مقاله به تعریف هر کدام از این موارد و ارتباط میان آن‌ها می‌پردازیم: ادب، مجموعه رفتاری است که نشان دهنده‌ی احترام، توجه و ملاحظه نسبت به دیگران است که شامل: صحبت کردن با احترام، گوش دادن فعال به سخنان دیگران، رعایت حقوق دیگران و دوری از رفتارهایی است که باعث آزار و ناراحتی دیگران می‌شود. بی‌ادبی، به معنای عدم توجه به این اصول اخلاقی و اجتماعی است. آداب و معاشرت، مجموعه رفتارهای درستی است که باید در برخورد با یکدیگر در موقعیت‌های مختلف رعایت کنیم تا احترام ما حفظ شود.

تعادل یعنی: داشتن نظم در شهر وجودی و این یعنی، داشتن آرامش در دنیا و اما بی‌تعادلی یعنی وجود هرج و مرج در شهر وجودی انسان و بی‌ثباتی رفتار در دنیای بیرون. تعادل، محور اصلی ادب و آداب و معاشرت است؛ زیرا اگر کسی در تعادل باشد، می‌تواند با آموزش دیدن و یادگیری آداب و معاشرت آن را بکار گیرد و ادب را رعایت کند؛ ولی انسانی که در تعادل نیست حتی اگر دانایی لازم در مورد ادب را داشته باشد؛ چون تسلطی بر رفتار خود ندارد و نمی‌تواند آن را به دانایی موثر تبدیل کند و به عبارتی آن را عملی کند. در واقع فقط در صورتی که در تعادل باشیم، می‌توانیم روی رفتارمان تمرکز کنیم و یا آن را اصلاح کنیم؛ پس در وهله‌ی اول باید سعی کنیم که به تعادل برسیم که برای اینکار، باید روی جهان‌بینی خود کار کنیم. اگر تغذیه‌ی مناسب و خواب کافی داشته باشیم، ورزش کنیم که استرس و نگرانی از وجودمان دور شود و آموزش‌های کنگره را جدی بگیریم، می‌توانیم جهان‌بینی خود را تقویت کنیم و به تعادل برسیم. فردی که تعادل درونی ندارد، آشفته است و با هر انتقاد و تنش کوچک، واکنش بزرگ و بدون تفکر انجام می‌دهد، نمی‌تواند در بیشتر مواقع ادب را رعایت کند یا رفتار درست را انجام دهد؛ حتی تمایلی به آموزش دیدن در مورد آداب و معاشرت ندارد یا حتی اگر اصول آداب‌ و معاشرت را نیز بداند، میلی به رعایت آن ندارد، برای مثال: می‌خواهد به مهمانی برود، موضوع مناسب بودن لباس و یا تمیز و اتو کشیده بودن لباس برایش اهمیت چندانی ندارد، در حالی‌ که می‌دانیم رعایت نظافت و آراسته بودن از اصول آداب‌ و معاشرت است و احترام گذاشتن به طرف مقابل و خودمان را نشان می‌دهد، البته ما باید رعایت ادب و آداب و معاشرت را درمورد خودمان نیز مهم بدانیم. زمانی که به استراحت نیاز داریم و خسته‌ هستیم به خودمان فرصت استراحت بدهیم و یا خودمان را مقصر تمام اتفاقات دیگران ندانیم و حتی در مورد حس گناهی که به خودمان می‌دهيم و الفاظی که در مورد خودمان بکار می‌گیریم، محتاط باشیم و ادب را رعایت کنیم که این خود، نیازمند در تعادل بودن خود درون است. به امید این که این توان و اراده در وجود تک تک ما از جانب نیروی مطلق وجود داشته باشد که بتوانیم از آموزه‌های باارزش کنگره‌۶۰ برای رسیدن به تعادل درونی و آموزش ادب و بی‌ادابی، آداب و معاشرت کمک بگیریم.

رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون دهم)

عکاس: همسفر مریم رهجو‌ی راهنما همسفر فریبا (لژیون سوم)

ویرایش، تنظیم و ارسال مطلب: نگهبان سایت همسفر نگین 

همسفران نمایندگی رودکی