در سی‌دی بلد جناب آقای مهندس می‌فرمایند: «انسان یک موجود الگوپذیر است ما همه‌چیز را الگوبرداری می‌کنیم»؛ مثلاً صحبت‌کردن، غذا‌خوردن، راه‌رفتن و... همه انسان‌ها مثل هم هستند و تفاوت زیادی با هم ندارند مگر اندکی از آنها که از تجربیات خودش بیشتر استفاده می‌کند یا آی‌کیوی بالایی دارد. در سوره بلد آمده است: «همانا انسان در رنج آفریده شده است» این آیه قرآنی که مهندس دژاکام فرمودند هم یک الگو است، بلد؛ یعنی شهر در زبان عربی. خیلی از علما و دانشمندان گفتند که منظور از شهر بلد؛ یعنی مکه خب مورد قبول هم است اما آقای‌مهندس دژاکام یک برداشت دیگر از بلد دارند و آن این است که بلد؛ یعنی جسم انسان یا شهر وجودی انسان. تو در صورت یا ظاهر عالم اصغری و در معنا یا حقیقت عالم اکبر هستی؛ یعنی از نظر درونی و از نظر خودت از جهان هستی بزرگ‌تر هستی. ظاهر شاخه است و اصل میوه است که درخت می‌دهد درخت و شاخه آمده‌اند که میوه را به‌وجود بیاورند و در انسان هم جسم آمده است تا تکامل درونی در ما به‌وجود بیاید و این هدف خلقت انسان است تا تجربه و آموزش بگیرد.
این سیستم ما مثل درخت است چه‌چیزی را به‌وجود می‌آورد؟ ذات ما را به‌وجود می‌آورد، پدر و مادر انسان را از نظر جسمی تولید می‌کنند. در ادامه جناب‌مهندس فرمودند: «ساختار وجودی انسان در رنج است و اگر ما در شرایط سختی قرار می‌گیریم این رنج و سختی فقط برای من تنها نیست یا فقط من این مشکلات را دارم، نه هر کس بامش بیش رنجش بیشتر» هرچه بالاتر بروی مشکلات بیشتر می‌شوند و این مشکلات برای کار‌آزموده شدن ما هستند.اگر جناب‌مهندس دژاکام 30 سال پیش در دام اعتیاد گرفتار نمی‌شدند و آن همه سختی نمی‌کشیدند حالا به این جایگاه نمی‌رسیدند و اکنون یک معلم و استاد دانا نبودند. وقتی که در رنج و مشکلات می‌افتیم نباید فوری غصه‌دار شویم و بگوییم؛ چرا من! همه‌چیز گذرا است برای همین است که خداوند فرمودند: به این رنجی که به انسان‌ها داده‌ام قسم نمی‌خورم؛ چون این رنج و سختی‌ها گذرا هستند. در ادامه در سی‌دی بلد آقای‌مهندس دژاکام فرمودند: «ناامید نشوید؛ چون از اسرار خلقت آگاه نیستیم وقتی بخواهید یک معلم خوب پرورش بدهید باید سختی‌ها و مشکلات زیادی را تحمل کنید» من اگر امروز در سختی و ناراحتی هستم باید صبر کنم؛ چون من درحال آموختن هستم. در هر نقطه‌ایی از رنج و سختی هستیم دو دلیل دارد؛ یا تقاص پس می‌دهیم و یا آموزش می‌بینیم. اگر در نقطه اول باشیم که تقاص پس می‌دهیم باز هم در آن تقاص آموزش است؛ پس در دو حالت آموزش می‌بینیم.
برای هر هدفی یا خواسته‌ای که بخواهیم به آن برسیم باید یک مشقت و سختی را تحمل کنیم و بهای آن را بپردازیم و در این راه سختی‌ها و خطراتی وجود دارد و مقصد هم بس دور است ولی راهی نیست که پایان نداشته باشد وقتی‌که در سختی و مشکلات قرار می‌گیریم به‌جای گوشه‌نشینی و غصه‌خوردن باید کوشش، تلاش و صبرمان را زیاد کنیم.سعی و تلاش باید در دو جهت باشد هم روح شما و هم جسم شما را صیقل بدهد تا آن ظلمت شب با تفکر و اندیشه و عقل به روز روشن تبدیل شود. انسان‌هایی که از خطر فرار می‌کنند همیشه خطر در تعقیب آن‌هاست و انسان‌هایی که با خطرها و مشکلات روبرو می‌شوند خطر از آنها فرار می‌کند. در پایان حلقه سوم یا جوانی باید پدر و مادر از لحاظ عاطفی و مالی از فرزندان خود حمایت کنند ولی باید تعادل حفظ شود. باید به جایگاه خود اندیشید و دقت کرد، چشم همه‌چیز را می‌بیند ولی خود را نمی‌بیند نباید باعث رنجش خودمان شویم تا درس بگیریم، نباید با تکرار اشتباه و رنج‌کشیدن منتظر پیروزی ماند. انسان موقعی به بهشت موعود می‌رسد که در صراط‌مستقیم حرکت کند.
نویسنده: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر مرجان رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملایر
- تعداد بازدید از این مطلب :
49