قلیان ماده‌ای خطرناک و اسیب‌زاست

قلیان ماده‌ای خطرناک و آسیب‌زاست که سلامت جسم و روان ما را تهدید می‌کند، اما بسیاری از ما حاضر نیستیم این واقعیت را بپذیریم و باور کنیم که قلیان هم نوعی اعتیاد است. اعتیادی که آرام‌آرام و خزنده وارد زندگی‌مان می‌شود؛ از تفریح و مهمانی‌های گاه‌به‌گاه شروع می‌شود و بعد می‌رسد به مصرف ماهانه، هفتگی و در نهایت هر شب و هر روز. من هم در ابتدا قلیان را تنها یک سرگرمی می‌دیدم، اما به‌تدریج وابسته شدم و دیگر نمی‌توانستم روزی را بدون آن بگذرانم.

سه سال از آمدنم به کنگره گذشته بود و هنوز خودم را مصرف‌کننده نمی‌دانستم. یک بار وارد لژیون ویلیام شدم، اما با نارضایتی؛ مسافرم هم بهانه‌ دستم داد و به‌سادگی از لژیون بیرون آمدم. مصرف قلیان را ادامه دادم؛ با اینکه دچار تنگی نفس، تهوع و سرگیجه می‌شدم، باز هم با سماجت قلیان می‌کشیدم. تا اینکه یک روز با علائم شدید به بیمارستان رفتم و متوجه شدم کم‌خونی شدید (تالاسمی) دارم. با وجود این، باز هم دست برنداشتم. دلم نمی‌خواست قلیان بکشم، اما برای جلب توجه دیگران و اینکه در جمع احساس کمبود نکنم، به این کار ادامه دادم. هر روز تصمیم به ترک می‌گرفتم، اما دیدن قلیان، وسوسه‌ام می‌کرد.

تا اینکه یک روز سه‌شنبه، وقتی وارد شعبه شدم، دیدم لژیون ویلیام در حال تشکیل است. بی‌اختیار پاهایم به سمت لژیون رفتند. پرسیدم: «این لژیون ویلیامه؟» و وقتی پاسخ مثبت شنیدم، با شوق نشستم. خدا را شکر که راهنمای عزیزم با آغوش باز مرا پذیرفت و خوشبختانه مسافرم هم پشتم بود و کمکم کرد تا این مسیر را راحت‌تر طی کنم. حالا که این دل‌نوشته را می‌نویسم، دو ماه از سفرم گذشته و احساس سبکی و آرامش دارم. خدا را شاکرم که این راه برایم باز شد و از صمیم قلب این حال خوب را برای تک‌تک شما عزیزان آرزو می‌کنم.

نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ویلیام ۱)
رابط خبری: همسفر رها رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ویلیام ۱)
ویراستاری و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران