اصولاً انسان موجودی الگوپذیر است و همه چیز را الگوبرداری میکند تا به نتیجه مطلوبی دست پیدا کند و تفاوت چندانی بین آنها وجود ندارد و تقریباً مثل هم هستند و ۰/۹۹ از این افراد بیشتر فکر میکنند که تشخیص میدهند تجربه بیشتری دارند و عده دیگر ضریب هوشیشان کمتر است. انسان در مشکلات و سختیها در شرایطی قرار میگیرد که تمام دربها بسته میشود و مانند یک صخره گلی فرو خواهد ریخت این برای تمام انسانها حکمفرماست و سیستم اینطور عمل میکند، شاید کمتر انسانی باشد از تولد تا مرگ در این شرایط قرار نگیرد. همانطوری که در کتاب آسمانی بیان شد، انسان در رنج آفریده شده است چه بخواهد چه نخواهد؛ اما کوتاه مدت است و تغییر خواهد کرد؛ پس این ساختار وجودی انسان در رنج است و اگر ما در شرایط سختی قرار میگیریم و با مشکلات مواجه هستیم و بگوییم چرا که دیگران از زندگی لذت میبرند و برای من اینطور رقم خورد؟ میخواهد که آزموده شوم و از آن سختیها درس بگیرم و نباید غصهدار و ناامید باشم؛ چرا که این لحظات گذراست. در واقع از اسرار خلقت آگاه نیستیم؛ وقتی میخواهیم معلم خوبی باشیم باید اون سختیها و دردها را بکشیم و بچشیم، صبر و حوصله خرج دهیم برای اینکه داریم آموزش میگیرم، بعضی اوقات انسان چیزهایی را به اسرار از خداوند میخواهد؛ ولی به او داده نمیشود که مصلحت نیست و باید به بازیهای پشت پرده توجه داشته باشیم تا به وقت و زمان خودش به ما داده شود؛ برای رسیدن به یکسری از خواستهها باید بهایش را پرداخت؛ یعنی مشقتها و سختیهایی که در مسیر با من است تحمل کنم به تلاش و کوشش خود ادامه دهم تا خود را قوی و نیرومند سازم و به روح و روان خودم استحکام ببخشم. بعضی وقتها انسانها خیلی چیزها را از یاد میبرند؛ اما اثرش روی انسان باقی میماند؛ چون نوشتهای بر روی سنگ حک میشود و از بین نمیرود؛ پس باید با فکر و اندیشه ظلمات و تاریکی شب را به نور و روشنایی تبدیل کنیم تا از مشکلات بیشتری که بر ما وارد میشود جا نزنیم و به خود روحیه بدهیم تا پیروز و سربلند بیرون آییم. به ناکامیها، تنهاییها و در غربت بودن قیمت دهیم که هر کدامشان جنگ و مبارزه است و برایش ارزش قائل شویم و هیچی رنجی بیاثر نیست، حتماً نتیجه خوبی را خواهد داشت. وظایفی که پدر و مادر نسبت به فرزندان دارند؛ یعنی همان تربیت فرزندان است که باید درست عمل کنند و مرحله به مرحله جلو برویم نه اینکه تسلیم محض آنها باشیم، مسیر درست را به آنها آموزش بدهیم با خیلی از مسائل آگاهشان کنیم و از نظر عاطفی و مادی باید آنها را بینیاز کنیم. در آخر باید یاد بگیریم که چگونه زندگی کنیم تا از مشکلات عبور کنیم تا از ظلمت و تاریکی به سمت نور هدایت شویم و به بهشت موعود برسیم.
نویسنده: همسفر حوریه رهجوی راهنما همسفر فیروزه (لژیون پنجم)
عکاس و ویرایش: همسفر فاطمه (نگهبان سایت)
ارسال: همسفر عطیه (دبیر سایت)
نمایندگی همسفران نیمایوشیج بهشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
5773