مشارکت مسافر مجید در مورد نقشمصرف سیگار و درمان در کنگره ۶۰
یکی از آموزه‌های مهم در کنگره ۶۰، تفکیک و شناخت دقیق ماهیت مواد مصرفی و روش برخورد با آن‌هاست. در این میان، سیگار به عنوان یکی از مظاهر اعتیاد نیکوتینی، جایگاه خاصی در برنامه‌های درمانی کنگره دارد.
در نگاه نخست، بسیاری سیگار را کم‌ضررتر از سایر مواد مخدر می‌دانند، اما تجربه حضور در کنگره ۶۰ نشان می‌دهد که وابستگی به نیکوتین می‌تواند به مراتب ریشه‌دارتر، مزمن‌تر و حتی پیچیده‌تر از برخی مواد دیگر باشد. شاید دلیل آن، عادی شدن مصرف سیگار در جامعه و نادیده گرفته شدن اثرات جسمی و روحی آن است.
کنگره ۶۰ نه تنها مصرف سیگار را نادیده نمی‌گیرد، بلکه طرح DST ویژه‌ای برای درمان نیکوتین از طریق آدامس نیکوتین‌دار (BT) ارائه داده است. این روش که به موازات درمان سایر مواد مخدر انجام می‌شود، به افراد این امکان را می‌دهد که به تدریج از مصرف نیکوتین رهایی یابند، بدون اینکه دچار افت ناگهانی یا ترک شدید شوند.
آنچه در این مسیر آموزنده است، نگاه علمی و انسانی به درمان اعتیاد است. در کنگره، سیگار نیز به عنوان یک "ضد ارزش" شناسایی می‌شود که باید با آموزش، صبر، تکرار و مشارکت مستمر، از آن عبور کرد.
به عنوان یک تجربه شخصی، زمانی که درمان مواد مخدر را آغاز کردم، تصور نمی‌کردم سیگار تا این حد بر ذهن و روح من تسلط داشته باشد. اما با ورود به بخش نیکوتین و پیروی از راهنمایی‌ها، به مرور متوجه شدم که درمان سیگار نه تنها ممکن است، بلکه لذتی عمیق‌تر از رهایی از هر ماده‌ای دارد. چرا که آرامش واقعی بدون دود، معنای تازه‌ای از زندگی به انسان می‌دهد.
در نهایت، کنگره ۶۰ نشان داده است که برای رهایی کامل، نباید حتی وابستگی‌های به ظاهر بی‌خطر را دست‌کم گرفت. سیگار، اگرچه قانونی و رایج است، اما همچنان مانعی جدی بر سر راه سلامتی، تعادل میباشد.
نوسنده: مسافر مجید لژیون ۶
ویراستاری و ارسال: مسافر محمد خدمتگزار سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
23