باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. در کلام این وادی از لفظ "باید" استفاده و تاکید شده است که باید بدانیم هیچ شخصی جز خودتان، نمی‌تواند به شما کمک کند و به فکرتان باشد. برای حل کردن مسائلی که خودتان به وجود آورده‌اید، باید توانایی و مسئولیت کار خود را بر عهده بگیرید. ما به این دنیا آمده‌ایم تا روش حل کردن مشکلات را بیاموزیم؛ مشکلات باعث بالا رفتن رتبه‌ها می‌شوند و این مشکلات باز پرداخت بدهی‌های ما هستند.
اگر هر انسانی مشکلات خود را بر گردن دیگران بیندازد، همیشه درگیر و بدبخت است. دیدن نقاط ضعف خود، باعث اذیت انسان می‌‌شود ولی تلاش برای رفع آن‌ها لذت‌بخش است و برای تغییر کردن باید فلز وجودیمان تغییر کند که این کار با دانایی صورت می‌گیرد؛ پس برای حل مشکلات پله‌پله حرکت می‌کنیم و در نهایت در تمام تجربیات مهم زندگی، از لحظه تولد تا آخرین لحظه نفس کشیدن، فقط خودتان هستید و باید رابطه خود را با خودتان خوب کنید و اگر غیر از این باشد در این راه اذیت خواهید شد.
ما همیشه فکر می‌کنیم در زندگی به دیگران احتیاج داریم تا مسائل ما را حل کنند اما این‌طور نیست؛ خودتان باید روی پای خود بایستید، بهترین دوست خود باشید و نظر مساعد نسبت به خودتان داشته باشید نه دیگران؛ پس دوست عزیز، لازم است خودت را بپذیری و حرکت کنی؛ زمانی‌که حرکت کردی، مطمئن باش خداوند تو را یاری می‌رساند و اگر روی خودت حساب کردی، به نتیجه مطلوب خواهی رسید. همیشه با خودت زمزمه کن و برای اینکه سربلند باشی، بگو که درختان ایستاده می‌میرند.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
رابط خبری: همسفر گلی رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
عکاس: همسفر دیبا رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
90