خودشناسی نه پایان دارد نه شروعی ثابت

گاهی در پیچ‌ و خم‌های زندگی، چشم به راه دست یاری از بیرون می‌مانیم اما حقیقت این است که تغییر از درونمان آغاز می‌شود. هیچ‌کس جز خود ما نمی‌تواند مسیر را روشن کند، تصمیم بگیرد یا گامی به جلو بردارد. وادی سوم نجوا می‌کند که اگر خواهان رهایی هستیم، باید خود برخیزیم‌ و باور کنیم که برای فردای روشن‌تر تلاش کنیم. عبور از تاریکی‌ها، تنها با نور ایمان به توانایی‌های درونی امکان‌پذیر است. باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. گاهی در میان این دنیای شلوغ و پر هیاهو، انسان تنهاست در دل شب، وقتی که همه‌چیز آرام گرفته نگاهش به خود می‌افتد و در آینه‌ ذهنش تصویر می‌شود اما این تصویر نه همیشه روشن است و نه همیشه کامل گاهی در نگاه به خویش، انسان به دنبال چیزی بیشتر می‌گردد؛ چیزی که نه در بیرون بلکه در درون خود باید بیابد. ما در تکاپوی فهمیدن و شناختن خود هستیم، گاهی در دل این جستجو سؤالاتی به ذهن می‌آید که جوابشان در دل خودمان پنهان است. اما انسان، به هر کجا که برود به هر گوشه‌ای که سرک بکشد، باز هم در درون خود به جستجو ادامه می‌دهد. شاید همین باشد که تنها موجودی است که به خویشتن خود این‌چنین می‌اندیشد. خودشناسی نه پایان دارد نه شروعی ثابت. یک جریان بی‌پایان است که به همان اندازه که گمراه‌ کننده است روشن‌ کننده هم هست.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر یلدا (لژیون یازدهم)
ارسال و ویراستار: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (عضو لژیون سردار) دبیر سایت

همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد