در وادی سوم آمده است: هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند؛ یعنی من باید روی خود حساب کنم نه هیچ‌کس دیگری، باید سعی کنم توقع خودم را از دیگران کم کنم. نباید وقتی درگیر مشکلات هستم، توقع داشته باشم دیگران مشکل من را حل کنند.
مسافر و همسفر هر دو یک مسیر را طی می‌کنند شاید گذرگاه‌ها کمی متفاوت به‌نظر برسند، اما این‌طور نیست و تفاوت در ابزاریست که هر کدام برای طی کردن مسیر استفاده می‌کنند. یکی دارو مصرف می‌کند و دیگری از ابزار جهان‌بینی استفاده کرده و خود را قوی و سرپا نگاه می‌دارد.
پس من به عنوان همسفر در سفر، همراه مسافرم هستم. وجودم بیهوده نیست؛ بنابراین باید سفرخودم را به نحواحسن ادامه بدهم. کاری به مسافرم نداشته باشم من مسئول خودم هستم و باید از علم کنگره۶۰ آموزش بگیرم و از کارهای ضدارزش دوری کنم، شاید مسافرم با دیدن تغییر در من سفر کند و به رهایی برسد.
اگر بخواهم از تجربه‌ام بگویم، من قبل از این‌که سفر تغذیه سالم را انجام بدهم فشار خون، چربی خون بالا و اضافه وزن داشتم، با سفرم در لژیون تغذیه سالم چربی خون و فشار خونم طبیعی شده و دارو مصرف نمی‌کنم. خودم خواستم و این سفر را ادامه دادم و خداروشکر به حال خوب رسیدم؛ یعنی در واقع خویش خویشتن را شناختم تازه فهمیدم که من هم وجود دارم با عقل، تفکر و آموزش‌های کنگره۶۰ از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های وجودم استفاده کردم.
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم) دبیرسایت
ارسال: همسفر گندم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ستارخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
29