مکان مقدس و امن

بنام قدرت مطلق الله

مسافر وحید از لژیون اول در دلنوشته خود نوشت: 

قبل از هر چیزی خدای متعال را شکر میکنم بابت حال و احساس خوبم که بعد از خدا، آن را مدیون جناب مهندس دژاکام، بنیان کنگره 60 هستم. پیش از کنگره من 10 سال و 9 ماه پاکی از مواد مخدر داشتم ولی اصلا آگاهی نداشتم و بعد از طی این زمان، دوباره به مواد اعتیاد پیدا کردم. چون همانطور که گفتم آگاهی نداشتم و فکر میکردم که دیگر هیچ وقت به سمت مواد نمیروم؛ چون نمیدانستم این نوع ترک(سقوط آزاد) من را به رهایی از مواد نمیرساند. بعد از لغزش به مدت یک سال و چند ماه مصرف مواد خود را ادامه دادم. تا اینکه یکی از دوستان خوبم، کنگره را به من معرفی کرد و شور و اشتیاق را در من به وجود آورد. من در کل انسان کنجکاوی هستم و خیلی کنجکاو بودم که این راه را امتحان کنم. هرگز فکر نمیکردم که کنگره بتواند اینقدر روی من تأثیر بگذارد. چون قبل از کنگره با اینکه چند سال بود از مواد دور بودم ولی هرزگاهی وسوسه به سراغم می آمد و همچنین زود از کوره در میرفتم و عصبانی میشدم. ولی در اینجا با اینکه هنوز در سفر اول هستم خیلی چیزها را یاد گرفته ام و هنوز در حال یادگیری هستم. به قول جناب مهندس کنگره مکان مقدس و امنی میباشد؛ از دیدگاه من مقدس بودنش یعنی اینکه ما حرمت ها را یاد میگیریم همچنین روش زندگی، احترام گذاشتن، قضاوت نکردن و... امن بودن هم بدین معنا که مسافر با خیال راحت تا زمان رهایی دارو یا همان شربت اوتی را مصرف میکند. بدون اینکه استرسی داشته باشد و ترس اینکه کسی چیزی به او بگوید. ما راحت میتوانیم بر ترس هایمان غلبه کنیم. یعنی در واقع یاد میگیریم که چگونه با ترس هایمان رو به رو شویم و آنها را شکست دهیم. با اینکه تا الان 7 ماه است که در حال سفر کردن میباشم، حالم بسیار خوب است و روحیه خوبی هم دارم. امیدوارم که سفرم را به پایان برسانم چون بی صبرانه مشتاق قدم گذاشتن در سفر دوم هستم.

نویسنده: مسافر وحید لژیون اول

تایپ و تنظیم: مسافر حامد لژیون دوم

با احترام، سایت نمایندگی بوئین زهرا