وادی سوم تنها وادی است که کلمه «باید» در آن بیان شده است

جلسه چهارم از دور سیزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران آقا کنگره ۶۰ نمایندگی امام‌ قلی‌خان به استادی مسافر محمود، نگهبانی مسافر رامین و دبیری مسافر سعید؛ با دستورجلسه‌ی «وادی سوم و تاثیر آن روی من» در روز سه شنبه تاریخ ۶ خرداد ماه ۱۴۰۴ در ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمود هستم یک مسافر. در ابتدا تشکر می کنم از ایجنت محترم، نگهبان جلسه، گروه مرزبانی و همچنین راهنمای خوبم، مسافر علیرضا که اجازه خدمت را در این جایگاه به من داده اند. و در ادامه سپاسگزار آقای مهندس و خانواده گرامی ایشان هستم بابت فراهم ساختن چنین بستری.
در رابطه با دستور جلسه که در مورد وادی سوم می باشد  من در این وادی به این درک رسیدم که هیچکس به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی کند. قبل از ورود به کنگره 60 تفکری در من ایجاد شد که توانستم در این مکان قرار بگیرم و آموزش بدست بیاورم.  در وادی  اول چنین بیان شده است، که ساختارها چگونه آغاز می شود؛ و در وادی دوم هم بیان می شود که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، پا به حیات نمی گذارد. بعد از آگاهی بدست آوردن در این دو وادی، وارد وادی سوم می شویم. در این وادی به این آگاهی می رسیم که در طول زندگی مان هیچ گونه آموزشی نگرفته ایم مبنی بر این که از کجا آمده ایم و آمدن مان بحر چه بوده است. وادی سوم تنها وادی است که کلمه «باید» در آن بیان شده است؛ باید دانست. منِ مسافر در دوران مصرف، مقصر اصلی همه مشکلات و گرفتاری های بوجود آمده خود را دیگران می دانستم. هیچ موقع مسئولیت کارهای اشتباه خود را قبول نمی کردم. همیشه می گفتم من چرا در این خانواده یا در این کشور متولد شده ام. آموزش دیگری که بدست آوردم این بود: فقط خود انسان با حرکت کردن در راستای مسیر صحیح می تواند تغییرات مثبتی را در خود ایجاد نماید؛ هیچ شخص دیگری نمی تواند در این قسمت به شما کمکی کند جز خود شما و خواسته ای که دارید 
ما با ساختن تصاویر ذهنی در راستای مسیر درست می توانیم حرکت کنیم. آن زمان است که مقوله «شو شود» بدست می آید.
آقای مهندس می فرمایند: تفکر سالم، گفتار سالم و کردار نیک، که همان عمل سالم است؛ آن موقع ما متوجه می شویم که کجا هستیم و چرا در این جا حضور داریم.
ما دست یاری دراز کردیم و کمک خواستیم و راهنمایان در مسیر ما قرار گرفتند و ما به درستی فرمانبرداری کردیم. آن موقع بود که، تمام دانایی های خود را پشت درب کنگره  گذاشتیم یا به عبارتی دیگر ظرف دانایی های غلط خود را کم کم خالی و به جای آن ظرف دانایی درست و موثر خود را با آموزش گرفتن بالا بردیم،  پس این وادی به ما چنین آگاهی می دهد که قبل از ورود به کنگره 60 هم ما فکر می کردیم اما به غلط، هدف مشخصی نداشتیم واین مسیر اشتباه باعث گردیده بود درون ما مملو ازنا امیدی و پشیمانی بوجود آید.
پنچشبه هم جشن دیده بان در نمایندگی  برگذار می شود و خانم آنی کماندار حضور دارند . ما در کل 4 جشن در کنگره 60 داریم که جشن دیده بان ، مرزبان، همسفرو راهنما می باشد که ما باید قدردان این عزیزان باشیم؛ بسیار خدمتگزاران صادق و با محبتی می باشند. ما همیشه قبل از ورود به کنگره 60 انسان های ناسپاسی بودیم اما با ورود به اینجا به آگاهی رسیدیم که آگر کسی کار خوبی یا محبتی در قبال ما انجام می دهد، وظیفه اش نیست و صرفا از روی خوش قلبی وانسانیت آن شخص می باشد که بدون هیچ چشم داشتی کاری برای ما انجام می دهد . پس ما باید قدر این افراد را بدانیم وسپاسگزارآنان باشیم . پس از آقای مهندس، دیده بانان محترم بیشترین زحمت را در قبال بر پا شدن و ادامه راه کنگره 60 به عهده دارند و به درستی وظایف خودشان را  انجام می دهند. پس ما وظیفه داریم بهترین سپاسگزاری را انجام بدهیم .
تشکر می کنم از همه دوستان بابت اینکه با سکوت زیبا به صحبت های من گوش کردید .

مرزبان کشیک:

عکاس: مسافر محمد لژیون 15

تایپ و ویراستاری: مسافر اهورا لژیون 16

ارسال مطلب: مسافر علی لژیون 17