بایستی برای خود ارزش قائل شوم

جلسه هفتم از دوره سیزدهم كارگاه‌های آموزشی خصوصی‌ همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دکتر علیرضا به استادی همسفر کلثوم، نگهبانی همسفر الهه و دبیری همسفر مهناز با دستور جلسه «وادی سوم (باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی­‌کند) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۵ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم و توانستم خدمت کنم. از نگهبان جلسه، ایجنت نمایندگی، مرزبانان و راهنمای خوبم کمال تشکر را دارم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم. دستور جلسه، وادی سوم است. این وادی، همان‌طور که از تیتر آن مشخص است می‌گوید: باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. یعنی هیچ‌کس در این دنیا وجود ندارد که به اندازه خودمان برای خودمان ارزش قائل باشد و بتواند به ما کمک کند.
من خودم در این چند سالی که در کنار یک فرد مصرف‌کننده بودم، تخریب‌های زیادی را تجربه کردم و دچار ضدارزش‌های بسیاری شدم که همین امر باعث شد به قلیان و سیگار روی بیاورم و من هم مانند مسافر، به فردی مصرف‌کننده تبدیل شدم.
زمانی که وارد کنگره شدم، ترس این را داشتم که دیگران متوجه شوند من مصرف‌کننده هستم و با انگشت من را نشان بدهند. واقعاً ترس بزرگی داشتم و همیشه دعا می‌کردم که خدایا کمکم کن دیگر قلیان نکشم یا سیگار مصرف نکنم؛ اما خودم هیچ حرکتی نمی‌کردم و فقط از قدرت مطلق می‌خواستم. درست است که می‌گوییم خدایا دستم را بگیر؛ ولی باید حرکتی از خودمان نشان بدهیم تا مورد حمایت الله قرار بگیریم. همین موضوع سبب شد که ترسم را کنار بگذارم، وارد لژیون ویلیام وایت شوم و سفر کنم. پس خودم به خودم کمک کردم تا کم‌کم به حال خوب و خوش برسم.
وادی سوم به من آموخت که توقعم را از دیگران کم کنم. من همیشه آدم پرتوقعی بودم و از همه انتظار کمک داشتم. با خود می‌گفتم: چرا پدر و مادرم برایم کاری نمی‌کنند؟ یا چرا همسرم کمکی نمی‌کند؟ همیشه چرا و چراهای زیادی در ذهنم نقش می‌بست و از همه انتظار داشتم، جز خودم.
این وادی به من یاد داد که بایستی برای خود ارزش قائل شوم؛ چون من همیشه برای همه‌ کس و همه‌ چیز احترام قائل بودم و همه‌ چیز برایم مهم بود، جز خودم و بسیار وجودم را نادیده گرفته بودم. همیشه هم رفتاری از خود نشان می‌دادم که دیگران از من انتظارهای نابه‌جا داشته باشند. اکنون که فکر می‌کنم و به عمق قضیه نگاه می‌کنم، می‌بینم مشکلاتی که قبلاً در زندگی‌ام داشتم، همه را خودم با دستان خودم به‌وجود آورده بودم. به‌عبارتی مشکلات و مسائلی که در حال حاضر داریم، حاصل اعمال و رفتار گذشته ما هستند؛ بنابراین هر چه در گذشته کاشته‌ایم، امروز درو خواهیم کرد.
برای مثال فردی که درگیر اعتیاد است، هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه خود انسان برای خودش مفید باشد و تنها کسی که می‌تواند به او کمک کند، خود اوست، پس نباید از کسی انتظار کمک داشته باشد؛ حتی نزدیک‌ترین افراد زندگی‌اش مثل پدر، مادر، خواهر یا برادر هم نمی‌توانند بار اعتیاد او را به دوش بکشند و مشکلش را حل کنند.
تأثیری که وادی سوم بر من گذاشت، این بود که مسئولیت کارها و مشکلاتم را با جان و دل بپذیرم و آن‌ها را به بهترین شکل ممکن حل کنم.

تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر آیسان (لژیون نهم)
عکاس: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون یازدهم)
ویراستار و ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا