شرط خروج از تاریکی فرمانبرداری است

دومین جلسه از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی کریمان به استادی مرزبان همسفر طاهره، نگهبانی همسفر عارفه و دبیری همسفر صالحه با دستور جلسه«وادی سوم(باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند) و تأثیر آن روی من» در روز دوشنبه ۵ خرداد ماه ۱۴٠۴ ساعت ۱۶:٠٠ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

به رسم ادب از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم؛ همچنین تشکر می‌کنم از راهنمای عزیزتر از جانم همسفر خانم مهدیه عزیزم و همه راهنمایان کنگر‌ه‌۶۰، تشکر می‌کنم از ایجنت محترم همسفر خانم محیا عزیز و مرزبان گرامی خانم سمیه عزیز، دستور جلسه امروز وادی سوم و تأثیر آن روی من، وادی سوم به ما می‌گوید: باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند این وادی، سومین راه برای اینکه من به آسایش و آرامش برسم می‌باشد. در وادی اول به ما می‌گوید‌: برای اینکه مشکلات و مسائل خود را حل کنیم باید تفکر کنیم و بعد از آن از مشورت دیگران هم استفاده کنیم؛ ولی در آخر امر، تصمیم‌گیری نهایی بر عهده خود من است که برای حل مشکلاتم تصمیم می‌گیرم.

وقتی که به وادی دوم می‌رسیم، می‌فهمیم که بیهوده به این دنیا نیامده‌ایم؛ بلکه به دنیا آمد‌ه‌ایم تا بتوانیم در این دنیا خدمتی انجام دهیم. وقتی به پله و وادی سوم می‌رسیم، وادی سوم یعنی پذیرش، پذیرش یعنی چه؟ یعنی اینکه من چه مسئولیتی دارم و چگونه باید کارهای خود را به عهده بگیرم و این وادی تنها وادی است که با کلمه باید شروع شده یعنی اینکه به من گفته شده که خود من برای خودم از کلمه باید استفاده می‌کنم و به خودم تأکید می‌کنم که من باید به خودم بهاء بدهم؛ همچنین خود را ببینم و برای خودم احترام قائل باشم و اینکه از دیگران توقعی نداشته باشم.

من قبل از ورود به کنگره فکر می‌کردم که انسان، موجودی زمینی است و با مرگ همه چیز پایان می‌پذیرد و تمام می‌شود؛ ولی وقتی که به وادی‌ها رسیدیم، پله‌پله وادی‌ها را زیر پا می‌گذاریم و درک می‌کنیم مخصوصاً وادی سوم به این وادی که می‌رسم می‌بینم که انسان یک موجود زمینی نیست بلکه یک موجودی است که ادامه دار می‌باشد و برای یک هدف و رسالتی به دنیا آمده؛ همچنین خودش باید آن هدف را پیدا کند وقتی که در این مسیر قرار می‌گیریم مشکلات بسیاری و نیروهای منفی وجود دارد که جلوی راه انسان قرار می‌گیرند؛ پس باید آن‌ها را به هر طریقی که شده از سر راه برداریم و هیچ‌کس مسبب به‌ وجود آمدن این مشکلات نیست و مسبب اصلی مشکلات خود من هستم.

چگونه؟ وقتی که به گذشته خود نگاه کنم می‌بینم که کاری انجام داده‌ام که باعث این مشکل شده به قول آقای مهندس، مشکلی که ما با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، مشکل مالی است وقتی که به گذشته خودم فکر می‌کنم پی می‌برم که به الان خود فکر نکرده‌ام و مشکلی که الان برای من پیش آمده زمینه آن در گذشته بوده چه کاری کردم؟ بذری که قبلاً کاشتم الان میوه آن به بار نشسته و امروز فصل برداشت آن بذری است که من در گذشته کاشته بودم و اگر من در گذشته جو کاشتم، جو برداشت می‌کنم اگر گندم کاشتم، مسلماً گندم برداشت می‌کنم و اگر باد بکارم مطمئناً طوفان درو می‌کنم. حال می‌خواهیم ببینیم این مشکلات را چگونه از سر راه خود برداریم؟ اینکه من بگویم من در به وجود آمدن این مشکلات هیچ‌گونه نقشی نداشتم و یا اینکه خداوند را مقصر بدانم و بگویم این سرنوشت من بوده که خداوند برای من رقم زده و باعث به‌وجود آمدن این سرنوشت من، خداوند است.

یا اینکه بگویم نه تقصیر ژن من است و پدر و مادر من باعث به وجود آمدن من شده‌اند مطمئناً سخت در اشتباه هستم و اگر خود را مسبب اصلی مشکلات بدانم مطمئناً برای حل آن‌ها گام بر‌می‌دارم و هیچ‌ وقت هم نا‌امید نمی‌شوم و دنبال راه حل برای آن می‌گردم، خب باید چکار کنم؟  اول اینکه به ترس خود غلبه کنم و حرکت کنم و مسئولیت کارهای خود را بپذیرم و به طور کامل آن‌ها را قبول کنم. عزیزان مسیر زندگی همیشه سخت و صعب‌العبور است و باید به هر حال از آن عبور کنیم و این امکان پذیر نیست مگر اینکه به فکر خود باشیم یعنی اگر بخواهیم از کسی کمک بگیریم یا اینکه فکر کنیم کسی من را بیشتر از خودم دوست دارد مطمئناً اشتباه می‌کنیم.

مثال بارز آقای مهندس اگر می‌خواستند در زمان تشکیل کنگره به دولت تکیه کنند و اگر می‌خواستند کمک مالی از دولت و جای دیگری بگیرند مطمئناً کنگره‌۶۰ الان در اینجا نبود و اگر به اینجا رسیده تنها دلیل آن این بوده که توانسته روی پای خود بایستد و از کمک خود و اشخاص در کنگره کمک گرفته است‌. مشکلات و مسائل همیشه وجود دارند و سر راه من هستند؛ چون اگر نباشند من چگونه ساخته شوم؟ به گفته آقای استاد امین: وقتی مشکلات در زندگی ما به وجود می‌آیند همه یک نوع آموزش است و باعث می‌شود که من از این مشکلات درس بگیرم و از آن‌ها آموزش بگیرم؛ همچنین مشکلات باعث می‌شود که من هم کم‌کم ارتقاء پیدا کنم و همان جور که گفته شد  مشکلات در حیات به ما داده می‌شود که بتوانیم روش حل کردن آن‌ها را پیدا کنیم پس اولین قدم برای حل مشکلات شناخت خود انسان‌ها است تا بتواند در کنار آن‌ها، مشکلات، نیروهای منفی و بازدارنده را بشناسیم و بتوانیم از تاریکی و ظلمت خارج شویم به گفته راهنمای عزیزتر از جانم خانم مهدیه بزرگوار شرط خروج از تاریکی، فرمانبرداری است و آیه‌ای که مصداق این وادی است که می‌فرماید: هیچ نفسی بار نفس دیگری را به دوش نمی‌کشد و من را در این‌جا به یاد شعری می‌اندازد که می‌گوید: هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی. در پایان درود بر آقای مهندس و آقای استاد امین که راه درست زیستن را به همه ما آموختند.

مرزبانان کشیک: مسافر طاهر و همسفر سمیه

تایپیست: همسفر اسما رهجوی راهنما همسفر مهدیه(لژیون اول)

رابط‌خبری و ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محیا(لژیون سوم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیه(لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کریمان