سلام دوستان مهدی هستم یک همسفر از خداوند بسیار سپاسگزارم که با کنگره ۶۰ آشنا شدم تا بتوانم از آموزشهای ناب آن استفاده کنم و در زندگی به آن عمل نمایم. از آقای مهندس بسیار سپاسگزارم که راه درست زندگی کردن را به آموخت.
باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.
با نشستن و اینکه منتظر باشم کسی برایم کاری انجام دهد قطعاً به هیچ نتیجهای نمیرسم. آقای مهندس میفرمایند به اینوآن نگاه نکن که دستت را بگیرند، خودت بلند شو و حرکت را آغاز کن. تا وقتی من ارادهای برای انجام کاری نداشته باشم هیچکس نمیتواند برای من کاری کند. حتی نزدیکترین افراد مثل پدر، مادر، همسر، برادر و خواهر انسان تا من خودم نخواهم به درمان برسم، دیگران هرچه کنند بینتیجه خواهد بود. پس اول برای اینکه من از این حالت خارج شوم یا تحولی در زندگیام ایجاد کنم میبایست خودم بخواهم. وسیله حرکت به جلو خودم هستم. حتی اگر بهترین اساتید و راهنمایان هم به من راهکارهای خوب و عالی بدهند تا من خواسته نداشته باشم هیچکدام مؤثر نخواهد بود.
من تا زمانی که تصمیم نگرفتم به کنگره بیایم و از آموزشهای آن استفاده کنم و سپس همسر و بعد مسافرم را با کنگره آشنا کنم و به این نتایج عالی و غیرقابلتصور برسم تا من خواست نداشته باشم، هیچکس نمیتواند در این مسیر به من کمک کند. خیلی برای درمان مسافرم تلاش کردم و به این در و آن در زدم. عاقبت خداوند به طریقی من را با کنگره آشنا کرد. قطعاً اگر تلاش و خواست من و مسافرم نبود به این حال خوب، دانش و آگاهی نمیرسیدیم.
انسان هیچچیزی نیست مگر با سعی و تلاش خودش، من در این مدت زندگی اندکم به این نتیجه رسیدم هرگاه به امید دیگران بودم که کاری برایم کنند یا امکانی برایم فراهم نمایند و سرمایه و تجربهای به من بدهند، هیچ اتفاقی نیفتاد و فقط خودم را معطل کردم. چون دیگران اگر به من احترام میگذارند برای خودشان است و اگر بخواهند کمکی یا سفارشی و یا موقعیت و پستی به من بدهند دنبال این هستند از من چه استفادهای یا نفعی به آنها میرسد پس بنابراین فکر نمیکنم از دیگران برایم آبی گرم شود. من میتوانم با تلاش، پشتکار و تفکر کلید مسیر اصلی راه را پیدا کنم.
من خوب میدانم اگر تفکر و تلاش نکنم حتی اگر با همه اساتید و کارشناسان ماهر هم همنشین باشم به نتیجه واقعی نمیرسم. من اگر سالها با پزشکان نشستوبرخاست کنم و در بیمارستان کنار آنها باشم قطعاً من پزشک نمیشوم تا من نخواهم که در دانشگاه تحصیل کنم و علم پزشکی را آموزش ببینم چیزی از پزشکی نمیدانم و نمیتوانم طبابت کنم. من بایستی بدانم برای حل هر مشکلی بیشترین باربر دوش خودم هست و خود بایستی بیشترین تفکر و کوشش را برای حل آن بنمایم. مسئولیت کار به عهده خودم هست، چه خوب و چه بد.
من هرگز نمیتوانم کمک، همدردی و یاریرساندن انسانها یا اعضای خانواده را منکر باشم اما نقش اول برای حل مشکلات به عهده خودم هست.
من به این دنیا آمدهام تا راهحل مشکلات را پیدا کنم، یاد بگیرم و با تفکر، سعی، تلاش و امید برای پیدا کردن کلید مسائل غیرقابلحل، کوشش کنم تا راه آن را پیدا کنم. مشکلاتی که من الآن با آن مواجه هستم نتیجه عملکرد خودم درگذشته هست که از مسیر اصلی منحرفشده به بیراهه رفتهام. این موضوع ممکن است در هر زمینهای باشد، در اعتیاد باشد، در ورشکستگی اقتصادی باشد، عدم موفقیت در کار باشد، عدم موفقیت در تحصیل باشد، عدم تفاهم و روابط خوب و سالم خانوادگی باشد و الیآخر. پس دنبال مقصر نباشم و مشکلم را بر گردن دیگران نیندازم. خود مسئولم و بایستی خودم آن را حل کنم و روش حل آن خواست، فکر و تدبیر هست که برای از میان برداشتن مشکلات خودم اقدام کنم. امیدوار هستم که بتوانم در زیر سقف کنگره خدمتگزار خوبی باشم و بابت خدماتی که از کنگره گرفتم خود و مسافرم ذرهای از این خدمات رو جبران کنم و انشا الله بتوانم در کنگره باقی باشم.
ویراستاری: همسفر احسان
دلنوشته: همسفر مهدی
سایت همسفران آقا نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
52