وادی سوم؛ وادی خودباوری و خودشناسی

دهمین جلسه از دوره‌ی بیست‌و‌دوم سری کارگاه‌های آموزشی ویژه‌ی مسافران کنگره۶۰ نمایندگی زنجان؛ با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر داود؛ با دستور جلسه‌ی وادی سوم و تاثیر آن روی من در روز یک‌شنبه ۴ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

وادی سوم مسئولیت‌ها را بر عهده‌ی خود فرد قرارداده است، ما این موضوع را آموخته‌ایم که اگر حرکت کنیم، می‌توانیم در زندگی موفق باشیم؛ همچنین از وادی سوم این موضوع مهم را آموخته‌ایم که هیچ نهاد و ارگان و سازمانی به اندازه‌ی اعضای کنگره۶۰ نمی‌توانند از نظر مالی و علمی به کنگره کمک نمایند؛ به همین علت است که کنگره روی پای خود ایستاده و به خود متکی است.

در وادی اول آموختیم که با تفکر، ساختارها آغاز می‌شود و خداوند انسان‌ را به گونه‌ای آفریده است که با استفاده از تفکر، برای زندگی خود ساختارهایی ایجاد کند.

وادی دوم به ما می‌گوید: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد ؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

وادی سوم به ما می‌گوید: باید دانست که هیچ موجودی به اندازه‌ی خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند؛ بعضی از انسان‌ها مسئولیت‌های خود را از خویش سلب کرده و همواره در مشکلات زندگی خود، دنبال مقصر می‌گردند؛ به عنوان مثال می‌گویند: جامعه مقصر اعتیاد من است یا مقصر والدین من هستند که من را به دنیا آورده‌اند.

این وادی به ما می‌گوید: انسان خود باید جستجو‌گر و کاوش‌گر باشد؛ همنشین شدن با همه‌ی کاوش‌گران جهان، هیچ کمکی به او در پیدا کردن راه اصلی و کلید اصلی رفع مشکلات نخواهد کرد.

این وادی به ما می‌گوید: با سعی و تلاش و کوشش و حرکت در صراط مستقیم، می‌توانیم کلید اصلی رفع موانع و مشکلات را پیدا کرده و همه‌ی مشکلات و معضلات و بیماری‌ها را علاج نماییم؛ یکی از شعارهای کنگره۶۰ این است که: درمان‌گر، خود فرد می‌باشد.

وادی سوم، وادی خودباوری و خودشناسی است، این وادی با کلمه‌ی باید شروع شده است و قانون محکمی است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، در جوامع و زندگی ما جاری است.

بعضی از انسان‌ها بر این باور هستند که ما بی‌ارزش هستیم و برای دیگران زندگی می‌کنیم! اما وادی سوم برخلاف این باورهای نادرست، به ما می‌گوید: اگر می‌خواهیم به زیبایی‌ها و اهداف بالاتر برسیم، در ابتدا بایستی خود و دیگران را شناخته و درک کنیم.

هنگامی که همسفری وارد کنگره می‌شود؛ در ابتدا به خاطر خودش در جلسات شرکت می‌کند، چرا که اغلب همسفران به دلیل تخریب‌های مسافر خود و شرایطی که دارند، حال مساعدی ندارند؛ یک همسفر زمانی قادر خواهد بود که به مسافر خود کمک کند که در ابتدا خود حال خوش و مساعدی داشته باشد و به تعادل برسد.

در رابطه با وادی سوم، مهم‌ترین سوال این است که: منشأ  اصلی سلب مسئولیت انسان از خویشتن به چه علت می‌باشد؟ در پاسخ می‌توان گفت که: انسان بایستی نیروهای منفی و بازدارنده را بشناسد و به این موضوع مهم واقف شود که هیچ‌کس به اندازه‌ی خود او نمی‌تواند از نیروهای منفی و بازدارنده‌ی خویش شناخت پیدا کند؛ اگر انسان قادر به شناختن نیروهای منفی و بازدارنده نباشد، به سوی ظلمت و تاریکی روانه خواهد شد. از این که به صحبت های من توجه کردید متشکرم.

خدمتگزاران سایت نمایندگی زنجان:

تایپ: مسافر حسین از لژیون نهم

ارسال: مرزبان خبری مسافر شهرام