English Version
This Site Is Available In English

اگر با تمام کاوشگران ماهر همنشین باشید تصمیم نهایی را خودتان باید بگیرید

اگر با تمام کاوشگران ماهر همنشین باشید تصمیم نهایی را خودتان باید بگیرید

یکمین جلسه از دوره هفدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰  نمایندگی هاتف با نگهبانی مسافر محمود و استادی راهنمای تازه واردین مسافر علیرضا و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه" وادی سوم و تاثیر آن روی من" روز یکشنبه 4 خرداد ماه 1404 ساعت 17:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاسه سخنان استاد:
ابتدا سپاسگزار خداوند هستم که بار دیگر به من توفیق داد در خدمت دوستان باشم از جناب مهندس و خانواده محترم شان بابت فراهم کردن این بستر تشکر می‌کنم خدمت ایجنت محترم و لژیون مرزبانی و تمامی خدمتگزاران کنگره ۶۰ خدا قوت عرض می‌کنم..
در مورد دستور جلسه "وادی سوم و تاثیر آن روی من"، ما ۵۲ هفته در سال داریم، و زمانی که  دستور جلسات در مورد وادی‌ها باشد، برای من نمایانگراین است که جناب مهندس زمانی که این دستور جلسات را طراحی کرده و این وادی‌ها را به نگارش درآورده‌اند تک تک این وادی‌ها را لمس کرده‌اند.
  روزی یک نفر این حرف را به من زد من متوجه منظور او نشدم رفته رفته در کنگره ۶۰ متوجه شدم که جناب مهندس هم تفکر درست را بلد نبودند و پله پله تفکر درست را یاد گرفتند و وادی اول را به نگارش درآوردند و در ادامه سفرشان به وادی دوم رسیدند، نا امید شدند و از این مرحله عبور کردند و وادی دوم را به نگارش درآوردند و در ادامه به وادی سوم رسیدند، از این وادی هم عبور کردند و وادی سوم را به نگارش درآوردند.


روز چهارشنبه جناب مهندس به زیبایی اشاره کردند که باید دانست،  زمانی که کلمه باید را به کار بردند، آب پاکی را روی دست شما می‌ریزد، یعنی من باید بدانم هیچکس به غیر از خودم به من کمک نمی‌کند، در این وادی اگر با تمام کاوشگران ماهر همنشین باشید تصمیم نهایی را خودتان باید بگیرید، چرا تصمیم نهایی را خودم باید بگیرم؟ چون هیچکس به اندازه من علیرضا درون خودم را نمی‌شناسد، هیچکس به اندازه خود من، به من آگاه نیست، هیچکس به اندازه من علیرضا با من دوست نیست، حتی پدرم، یا مادرم، برادر و خواهرم و یا حتی همسرم حتی فرزندم چه کسی می‌تواند بگوید که پدرم بهتر از خود من مرا می‌شناسد؟ هیچکس نمی‌تواند بگوید. چه کسی می‌تواند بگوید من فرزندم را بهتر از خودش می‌شناسم؟ هیچکس،  چون ما درون ذهن آدم‌ها نیستیم و درون صور پنهان انسان‌ها نیستیم، اینجا جناب مهندس از وادی دوم و از ناامیدی عبور کرده و این سیر تکاملی را رد کرده و به وادی سوم رسیده و در وادی سوم می‌گوید باید دانست یعنی هیچکس نمی‌تواند به اندازه خودم به من کمک کند. جناب مهندس در صحبت‌های روز چهارشنبه فرمودند: من یک زمانی برای پاس کردن چک‌هایم انتظار داشتم که اطرافیان و خانواده به من کمک کنند و این انتظار نابجایی بود، زمانی مشکل حل شد که این انتظار را از روی دیگران برداشتم و این بار را روی دوش‌های خودم گذاشتم و آن موقع بود که مشکلاتم حل شد، من باید بدانم اگر در کنگره ۶۰ راهنمای تازه وارد مرا سه جلسه مشاوره می‌دهد و در ادامه با راهنمای DST  باید ۱۰ الی ۱۱ ماه سفر کنم، اگر تمام خدمتگزاران کنگره به من کمک کنند و من خودم نخواهم به خودم کمک کنم و حواسم به خودم نباشد و اگر با تمام راهنماها همنشین باشم، اگر خودم نخواهم به خودم کمک کنم هیچ فایده‌ای ندارد چون هیچکس ما را به اندازه خودمان بلد نیست و نمی‌شناسد و هیچکس به اندازه خودمان از درون خودمان خبر ندارد.

عکاس: مسافر سجاد لژیون هشتم

تایپ: مسافر منوچهر لژیون هشتم

ویرایش: مسافر وحید لژیون سوم

ارسال: مسافر محمد لژیون یکم 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .