سلام دوستان سمیرا هستم همسفر
طبق عنوان وادی سوم باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. وقتی برای اولین بار این جمله از وادی سوم را شنیدم، انگار چیزی درون من تکان خورد. تا قبل از آن همیشه برای همه مشکلاتم دنبال یک مقصر بیرونی بودم و بهنظرم زندگی سخت بود، اطرافیانم بد بودند، شرایط خوب نبود، میگفتم کسی حمایتم نکرد؛ اما این وادی یک آینه جلوی من گذاشت، آینهای که به من نشان داد، اگر قرار است کسی به دادم برسد، این خودم هستم نه فرد دیگری. کنگره۶۰ به من یاد داد که تا خودم حرکت نکرده و تصمیم نگیرم، نخواهم توانست خودم را نجات بدهم و هیچ راهی باز نمیشود، نه معجزه، نه نصیحت و نه دلسوزی دیگران، هیچکدام اثر ندارند. وادی سوم به من فهماند که قدرت درون من هست شاید مدتی فراموشش کرده بودم، شاید باورم نمیشد که بتوانم از تاریکی بیرون بیایم؛ ولی حالا میفهمم که باید مسئولیت خودم را بپذیرم باید ریشه تغییر را درون خودم پیدا کنم. الان که در مسیر سفر اول هستم، میدانم هر قدمی که با آگاهی برمیدارم یک پیروزی است؛ حتی اگر گاهی خسته شوم یا لغزش داشته باشم؛ اما این آگاهی که من مسئول خودم هستم باعث میشود، دوباره بلند شوم. این وادی برای من مثل یک بیدارباش بود. بیدارباشی که گفت؛ بلند شو، به خودت فکر کن، زندگیات را بساز؛ چون هیچکس به اندازه خودت نمیتواند به تو کمک کند. من تازه دارم یاد میگیرم؛ خودم را بشناسم، خودم را ببخشم تا بتوانم رشد کنم. وادی سوم فقط یک جمله نبود یک تلنگر عمیق بود، برای شروع یک زندگی جدید و این بیداری آنقدر ارزشمند است که با هیچ الماسی جبران نمیشود و قابل نقل قول نیست باید آن را درک کرد. از همه اعضاء کنگره۶۰ تشکر میکنم که برای ارتقاء بشریت و انسانیت و درک یک زندگی حقیقی به همنوع خود کمک میکنند.
سلام دوستان فاطمه هستم همسفر
باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. قبل از ورود به کنگره۶۰ بارها گله و شکایت از خداوند و بندههای خدا میکردم که چرا این زندگی پر از امید، رو به تباهی گشت. کارم این شده بود هر روز ناله و نفرین کنم که چرا کسی جلوی مسافرم را نمیگیرد تا او را نجات بدهد. دیگران را مقصر خطا و اشتباهات همسرم میدانستم و همیشه دعا میکردم خداوند مرا نجات بدهد، بدون اینکه حتی تلاش کنم. این وادی آغازی تازه بود؛ آغازی که مرا به سمت صلح و آرامش دعوت میکرد که بپذیرم مسئولیتهای هر شخص بر عهده خودش میباشد نه دیگران. افراد دیگر میتوانند او را راهنمایی کنند؛ اما تصمیمگیری نهایی با خود اوست. کسی او را به زور معتاد نکرده، بلکه خودش خواسته، سالها درگیر بوده و عواقب آن را هم پذیرفته است. گاهی انسان میگوید؛ دست من نیست، دیگران دوستان و اطرافیان مرا معتاد کردهاند؛ انگار خود را بیتقصیر جلوه میدهد؛ اما باید بداند مسئولیت این کار بر عهده خودش است نه دیگران، باید خود با تفکر، تلاش و امیدواری خود را نجات دهد و کلید مسائل غیر قابل حل را پیدا کند. انسان اگر خود جستوجو نکند؛ حتی اگر با همه کاوشگران ماهر همنشین باشد به موضوع واقعی نمیرسد. این را باید دانست برای حل هر مشکل بیشترین بار مسئولیت روی دوش خودمان است و خود انسان بایستی تفکر و کوشش کند تا راه حل را پیدا کند. اینکه بگویم؛ همسایهها یاری کنید تا من شوهرداری کنم اشتباه است؛ بلکه باید خود، تلاش کنم تا بتوانم از این بحرانهای زندگی و مشکلات به خوبی گذر کنم. گاهی اوقات میگویند؛ خودش خواسته و کار اشتباهی انجام داده خود کرده را تدبیر نیست، کاری به او نداشته باشید و او را رها کنید؛ اما در این وادی میگوید؛ خود کرده را تدبیر است، درست است تو اشتباهی کردهای؛ اما راه حلش را پیدا کن؛ زیرا هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویش فکر نمیکند. در این مسیر شیطان و نیروهای تخریبی و بازدارنده در کمین هستند تا وارد افکار و اندیشه انسان شوند و او را به تباهی برسانند؛ حتی با گفتن یک حرف مثلاً اگر من به جای تو بودم، آدم حسابش نمیکردم. باید انسان حواسش به اینگونه مسائل باشد تا او را آزردهخاطر نکند. هر چقدر با مشکلات زندگی به صورت منفی برخورد کنیم هیچ دردی از ما دوا نمیکند.
گردآوری: رابط خبری همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر ساناز (لژیون ششم)
عکس: همسفر یاسمن رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون هفتم)
ویراستاری: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر سلیمه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر توران رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گنجعلیخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
262