نا‌امیدی چیزی جز غم، اندوه و سیه‌روزی ندارد

آقای مهندس در مورد وادی سوم توضیح دادند که این وادی می‌گوید: هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند اصولاً تمام انسان‌ها شاید تا میزان ۹۹ درصد در تفکراتشان مسئله تفکر و آن اصل قضیه را متوجه نمی‌شوند. ما با شروع زندگی در این وادی برای خود آغاز تازه‌ای داریم آغازی که ما را به سلامتی، صلح و آرامش برساند امیدوار هستیم که شما هم با نگاه کردن به طبیعت به ابعاد گسترده‌ای برسید؛ چون اصوات موسیقی در جهان بدرخشید و خود کلید اصلی مسیر راه خود را بیابید ما نیک می‌دانیم که انسان اگر خود جستجو نکند؛ حتی اگر با همه کاوشگران ماهر نیز همنشین باشد به موضوع واقعی نمی‌رسد باید مثبت نگاه کرد.

باید شاکر خداوند هستی بود و برای برداشتن موانع عقل سلیم حکم می‌کند که به آرامی و به دور از هر گونه تشنج و شتاب زدگی عمل کنیم و نردبانی را که پله‌پله به مرور زمان بالا رفتیم را به آرامی و پله‌پله و به دور از هر گونه شتاب زدگی و تشنج پایین بیاییم همان‌طور که ذره‌ذره یک مشکل به‌وجود آمده است؛ پس به مرور زمان و به آرامی هم آن را حل می‌نماییم؛ حتی اگر از دیگران مشورت بخواهیم در نهایت باید تصمیم نهایی را خود بگیریم  و در نهایت فکر نکنیم که مشکلات فقط برای مصرف‌کننده‌ها است بلکه انسان‌های معمولی هم مشکل دارند و باید با صبر و حوصله آن را برطرف نمایند و اگر توانستیم موانع را از سر راه برداریم؛ چون نا‌امیدی چیزی جز غم، اندوه و سیه روزی را ندارد و مانند موریانه تمام وجود ما را خواهد خورد.

برداشت من از این سی‌دی این است که همین طور که در این وادی آمده است هیچ موجودی به میزان خویش به خویش فکر نمی‌کند و در حل مشکلات، بالاترین نقش به عهده خودم می‌باشد اگر فکر کنم که دیگران بیایند و مشکل من را حل کنند، اشتباه فکر کرده‌ام و نباید مسئولیت این کار را به دیگران دهم البته انسان‌ها به همدردی و کمک دیگران نیاز دارند؛ ولی در گوشه ذهن خود حک کنم که خودم مسئول هستم نه دیگران و مطمئن باشم که مشکل، گرفتاری یا رنجی که من امروز دچار آن شدم را خودم در گذشته کاشته و امروز درو می‌کنم یعنی نتیجه اعمال خودم است؛ پس حالا نباید بنشینم و زانوی غم بغل کنم؛ همچنین نباید بگویم که خود کرده را تدبیر نیست بهتر است از تفکر و اندیشه کمک گرفته و اگر موانعی هر چند سخت وجود دارد با آرامش و به دور از تشنج‌، آن‌ها از سر راه بردارم.

آن‌ها باعث ناامیدی من نشوند البته در این راه می‌توانم به حرف نیروهای منفی که به صورت  شیطانی دلسوز خود را نشان می‌دهند گوش کنم و به زمین و زمان ناسزا بگویم و دیگران را در نداشته‌ها کاستی‌ها؛ حتی بیماری‌های مادر‌زادی مقصر بدانم؛ ولی دردی از من دوا نمی‌شود باید در این راه مثل بالا رفتن از نردبان عمل کنم پله‌پله و ذره‌ذره مشکلات به‌وجود آمده‌اند و پله‌پله هم آن‌ها را حل کنم و در این راه ناامید نباشم که پایان شب سیه، سپید است و اگر خواستم از مشورت بزرگترها و نظر آن‌ها هم استفاده کنم، اشکال ندارد؛ ولی باید تصمیم نهایی را خودم بگیرم؛ چون خود می‌دانم چه کردم. زندگی شاید همیشه روی خوش خود را به ما نشان ندهد؛ ولی اگر درست فکر کنم و درست تصمیم بگیرم احتمال زیاد سایه این آرامش و آسایش بر زندگی من هم حاکم خواهد شد. همین‌طور که در وادی‌های قبل هم گفته شده با تفکر ساختار‌ها آغاز می‌شود؛ پس با فکری روشن دلی امیدوار و فهمی زیاد برای کارهایی که در گذشته به اشتباه انجام شده تصمیم بگیرم و همانند یک انسان ناتوان منتظر کمک دیگران نباشم؛ چون وظیفه این کاربر عهده خودم است و بس.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محیا(لژیون سوم)
رابط‌خبری و ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محیا(لژیون سوم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیه(لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کریمان