دنیا و نظام هستی برمبنای اضداد در چرخش است و همه انسانها نمیتوانند خوب باشند. کل برنامه جهانبینی مربوط به شناخت انسان است؛ اگر انسان را بشناسیم میتوانیم حرکتی انجام دهیم؛ وقتی روی این موجود شناخت نداشته باشیم نمیتوانیم حرکت کنیم. انسان اگر دقت کند متوجه میشود، مشکلات از کجا است و راحت میتواند برای آن راه حل پیدا کند.
فرق انسان با حیوان در چیست؟ انسانها و تمام حیوانات ناطق هستند؛ اما انسانها زبان یکدیگر را میفهمند؛ چون ما زبان حیوانات را متوجه نمیشویم میگوییم ناطق نیستند. بحث ما روی خود انسان است. ما کلمه جن، روح و نفس را خیلی شنیدهایم؛ ولی نمیدانیم چه هستند، بعضیها نفس را همان روح میدانند، اما این نیست.
خلقت برمبنای اضداد در چرخش است و ما این را نمیخواهیم بپذیریم؛ میگوییم نه همهچیز باید در جهت مثبت باشد، نه دشمنی، نه کینه، نه جنگ هیچکدام نباشد. یک مسئلهای که اصلاً نمیتوانیم خداوند را تشخیص دهیم، برای اینکه ضد آن نیست. برای حیات بشر یا تکامل آن نیز در موضوعی، همواره بوده، هست و خواهد بود.
بشر در حال تکامل است، یعنی؛ گذشته، حال و آینده که همه در حلقه ما است. ما همه نوع انسان داریم؛ آنهایی که تسلیم خداوند هستند، کم و اندک وجود دارند، یعنی؛ تسلیم قوانین الهی هستند. آنهایی که در تسلیم شدن تردید دارند، برای مثال: آیا بهشت و جهنمی وجود دارد و آنهایی که میگویند: ما هیچکدام را قبول نداریم، همان اصحاب یمین و اصحاب شمال و السابقون، این افراد آنهایی هستند که هیچچیز را قبول ندارند، میگویند؛ طبیعت هست و ما آمدهایم، زندگی میکنیم و بعد میرویم. چیزی که در قرآن آمده است. حیوان دارای یک نفس و آن هم فقط خواستههای خود او است، یعنی؛ اختیار ندارد، وقتی به انسان میرسیم، برای انسان مسئله اختیار مطرح میشود، یعنی؛ حق انتخاب دارد.
انسان در مرحله بسیار بالایی قرار دارد و روح فقط مخصوص او است، ما روح حیوانی و روح کثیف نداریم، خداوند انسان را از نفس واحده آفریده و نفس مانند: صاحب خانه در شهر وجودی انسان است و دو موجود دیگر به نام روح که سمبل پاکی، نیکی و دیگری جن که سمبل منفی و مسائل تخریبی است.
نفس گاهی اوقات به نجواهای روح و زمانی به حرفهای جن گوش میدهد؛ وقتی جنین از مادر متولد میشود، نفس که از قبل بوده و روح و جن هم وارد میشوند که نفس، روح و جن مثلثی به نام نفس واحده را تشکیل میدهند؛ اگر روح و نفس کنار هم به خوبی کار کنند و جن مداخله نکند، روح و نفس به طرف ارزشها میروند، یعنی؛ به نقطه نفس مطمئنه میرسند.
نتیجه میگیریم که جهان برمبنای اضداد است و همه انسانها توقع دارند بهترین و همه خوب باشند، این کار امکانپذیر نیست.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر تکتم (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر هفتم (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر ملیحه رهجوی همسفر محبوبه (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی فردوسی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
102